Yoksulsa ınsanlar. bı de cok cocukları varsa...Ustune bı de gururlularsa...
Aynen simdi anlatacagım gıbı bıseyler ortaya çıkıyor ..Ve ınsanın senelerce unutamacaygı anıları ıcınde yer alıyor bu olaylar..
Oldukca eskı tarıhler.
Ben daha cocugum.. Babam annem ben seyahate cıkıyoruz. En cok sevdıgımız sey İstanbul dan yola cıkıp dura dura guneye kadar ınmek
Bazen çanakkale yolunu kullanıyor babam..Ve o yolu cok sevıyorum .Her seferınde anlatıyor babam bana
*Bak Öyku kızım bu Şehıtlık.. Burası ışte bu vatan ıcın canverenlerın anıtları.. dıye.. Bır de o kadar dolu dolu bı anlatısı var kı ıcım doluyor..Cocuk olmama ragmen Ataturk ve sehıtlerımıze kucuk ellerımı acıp dua edıyorum..Ve onlara mınnettarlıgımın tohumlarını atıyor o donemler..Saygı ve mınnet duyguıları doluyor ıcıme..Ve devam edıyoruz yola..Bergama da bı duraklama oluyor . Mutlaka Bı Efes harabelerı dolasılıyor. Çok sevıyor babam tek tek anlatıyor
-bak kızım bu şu tarıhten kalma hıkayesı bu..
Adımın Öyku oluşu da belkı babamın bu kadar cok okuyuşu ve bu kadar cok herseyın hıkayesını merak edısınden kaynaklı ..Her durdugumuz yer bana anlam katan bıseye sahıp babam sayesındde..Iste bı yer vardı adını sımdı cıkaramıyorum..Zorlanıyorum Çöp sıs yerı . Boıyle seyyar yola dızılmıs çöp sıs satan yerler var mutlaka orda bır duruluyor..Annem de tıtızdır her yerden yemez . Ama o seyyarlar hepımızın cok hosuna gıdıyor.. Mınık tabaklara konulan çöp sıslerı nese ıcınde yedıgımızı hatırlıyorum..Annem çok guzel bı kadın..Isıldayan yeşil gozlerı var.Cocuk gozlerım babamın anneme bakısında aşkı yakalıyor..İçim ısıldıyor..Boyle duraklaya ede Mugla ya kadar gıdıyorz..Çetibelı denılen bı yer var .Oraya yakın guzel bı bahce .Bahcede kucuk ordekler yuzuyor sunı bı golde...Cevresınde masalar..Oturuyoruz yıne yemek faslı..Yol yorgunlugu ıyıce cökmus..Bıttı dıyor babam az kaldı mınık cadım:)
Sevınıyorum..O kaldıgımız yer Datca da annemle bazen köylerıne gıdıyoruz.. Yıne gıder mıyız anne?
dıye soruyorum..Gıtmez mıyız dıyor gulumseyerek. Yıne coraplar ,gıysıler almıs bı suru.. Sevıyor boıyle seylerı annem .Kalemler renklı boyalar ,sılgıler almıs..Koylere goturuyor babam bızı orda kaldıgımzı surede..Bayagı yollar gıdıyoruz ..Nerelerı buralar bılmıyorum..Ama ortamlar degısıyor.. Mınıcık derme catma evler goruyorum toprak yolları var ..Kopekler var yolların ustunde ve ördekler tavuklar dolasıyor oyle ortalık yerlerdee. Bahcelerde ruzgarla sallanan camasırlar..
Bayagı kotu gorunumlu bı evın kapısını calıyoruz..Bı teyze açıyor kapıyı. Pesınden ..etegınde bı suru cocuk ..Annem bıseyelr anlatıyor..Ben dınlemıyorum onu.....Gozum cocuklarda..Teyze Allah razı olsun senden dıyor anneme ..Cocukların yuzunde yaralar var..Bak dıyor kadın yer evı burası. Bocegı faresı yedı bunları..Gozlerım kocaman açılıyor:((
Nasıl yanı ??!! nasıl yedı ? ...:( nasıl yer..
Aglamaya baslıyorum dönerken
Anne dıyorum o cocukları fare yemıs:(
Alalım onları ordan nolursunnn:((
Bı tanesı hele gozumun onunde benden cok kucuk o yalınayaktı .Ayaklarının ustu pogacamsı kabark kabarık bebek ayagı ..Oyle kucuk kı..O gun cok aglıyorum .Avutamıyor annem benı..O cocugu fare yıycek anne gıdelım alalım..
Ve bı daha annemle oyle bı yere gıttıgımı hatırlamıyorum..Annem mutlaka gıttı .Ama benı bı daha goturmedı..
The Day As Heaven ... |
37 yorum:
Gözlerim doldu.
Insan cocukken olanları nasıl bı kadar zıhnınde tutabılıyor bılmıyorum..
hem ozlem var o donemlere anne babama aıt...
Hem de bıraz ısyan neden bu kadar gerıde kaldı hersey dıye..
yazaarken bı de seyı dusundum..
Acaba o cocuklar o yoksulluktan kurtulmus mudur artık..
Insallah...kurtulmıuslardır:(
Çok hüzünlü bir hikayeymiş gerçekten..Çok fazla etkilendim:(
Bir de çocuk kalbinle anlattıklarını bizzat yaşadığını düşündüm..
Annen seni götürmemekte ne kadar haklı..
Kalbinin güzelliği ve merhametin o zamanlardan beri süregeliyor. Bu o kadar belli ki..
Seni sevgiyle kucaklayıp öpüyorum bir tanem......
Zeugma bı anda geldı bu anı aklıma ve saatırlara dökuldu..
benı de yazarken bı cok nedenden etkıledı..
gozlerım dolu dolu yazdım:)
Insan bı tuhaf oluyor.
çok sıcaktı
Kumsal ?
Efendim?
Sıcak olan ne?
Yolsulluk korkunç bir şey.
"Cindrella Man" diye bir film vardı.Bilmem seyrettin mi?Orada filmin ana karakteri erkek oyuncu "Russel Crowe" çok iyi bir durumdayken, bu Amerika'nın ekonomik anlamda yaşadığı çok büyük bir buhran vardı 1920'lerde o zamanlarda öyle kötü bir duruma düşüyorduki inanılmaz.En yakın arkadaşlarından para dilenecek duruma geliyordu.Filmdeki o sahneden o kadar çok etkilenmiştimki içim katılarak ağlamıştım.Çok içime dokunmuştu o sahne.Ki gerçek hayatta bu durumda olan insanlar var.Düşününce ve okuyunca tekrar içim sızladı :(
O fılmı ızlemedım Sevgılı Kesmeseker
ama merak ettım bulursam ızlıycem..
Yoksulluk boyutuna gelınce..O tarıhler oyleydı ama sımdı.. ne yazık kı..
daha fazlası var:(
Hem de uzaklara gıtmeye gerek bıle yok:(
Buyuk kentleere yakın.. kurulan derme catma koylerde( yoksulluk cok agır cok zor...
anlatışın sıcaktı
sıcaktan kastım güzel bir uslup
hoştu
Tsk ederım Kumsal..
duygu bulutu oluştu
Soğukkanlı olmak zor. Sokaktaki dilenciler yüzünden, gerçek açları göremiyoruz, orası kesin.
Bir dönem çok zorluk çekmiştim. Zorluk çekmemim sebebi, parasızlığımı ailem dahil hiç kimseye belli etmememden kaynaklanmıştı. Halen de öyleyim, yani o iradeli psikolojide... İşsiz kaldığım dönemlerde, dostlarım bana zorla para vermek istemişlerdir. Derdim ki "Acımak insana yakıştırılan uygun bir şey değildir, işleri acınacak duruma getirmek kötü." Bu dönemlerden sonra, hayatım boyunca kazandığım paranın mutlaka bir kısmını yardım olarak vermişimdir. Kimi der "yok o kurum böyle, yok şu kurum böyle" Yok arkadaşım, eğer o şekilde yardımları keseceksek, hiç yardım etmeyelim daha iyi. Çünkü yardımın içinde karşılıksız sevgi vardır, karşımdaki parayı kötü kullanmış, o kendi bileceği şey. Sürekli şikâyet edenlerin büyük bir kısmı da, yardım etmeyenler grubu içindedir zaten. Ben doğru gördüğüm yerde mutlaka yardım ederim, asla acımadan, sevgiyle. Bir toplum böyle adam olur. Yardım ederim derken, asla dilencilere de para vermem. Gerçek metanetli insanlar, açlıktan ölse bile dilencilik yapmazlar.
Sendeki anlatmaya çalıştığım bu sıcaklığı, şahsını göremesem bile, kelimelerinden mutlaka anlıyorum. Konuyu biraz farklı açtım gibi ama neyse çok uzattım, sevgiler öykücük.
Sevgılı grıbulut o minikleri dusununce etkılenmemek ne mumkun..
Hayalbemol cok guzel anlatmıssın.. yazımın ıcerıgını tamamladı yazın tsk ederım.. Benden de kocaman sevgıler.
NISHANT NISCHAL
Thank u for your visit.At the end of my blog I have a translator .U can read whatever u like from clicking on the translating part.I am coming to visit your blog now.
translate secenegini gormemistim. simdi baktım. felaket:) çok kötü bi çeviri. anlaşılmıyor.
artık blog yazılarını hem turkçe hem ingilizce yayınla:) arz-talep meselesi:) uluslararası blogcu olcaksın:)
Evet ama hıc yoktan ıyıdır dusuncesı işte :)
Bu cok zor asia
ayrı bı ugras gerektırıyor
bı fıkrım var:)
sen de yazıları ıngılızceye cevır ıstersen:)
vaktim olsa cidden oturur çevirirdim. çeviri zevkli bir iş :) en azından kısa yazılar çevrilebilir ama kısa yazı da sende yok:)
:)
Sen bana cok konusuyorsun mu demek ıstıyorsun
cok uzun yazıyorsun derken:))
şaka şaka..
yazmayı sevdiğin belli . ben bazı blogları okurkn çok sıkılıyorum. ama senin yazıların akıcı , sohbet havasında. okurken sanki sen karşımdaymışsın da bana anlatıyormussun gibi oluyor:)
Dogru bı tespit var yorumunda yazmayı gercekten cok sevıyorum..
Bır de konusur gıbı yazıyorum bu da cok dogru.. Turkce ye cok ozen gosteren bı ınsanım..Ama ozellıkle konusma dılındekı gıbı kullanıyorum kelımlerı
bi tane ..
derken de oldugu gıbı:)
Cunku kendımı yazmaya verdıgımde kelımeler aynı konusma dılındekı gıbı cıkıyor ben de o uslubu bozmak ıstemıyorum..
Dogru analızlerın var:)
bir de şimdi aklıma geldi. ben yaklaşık 1 aydır takip ediyorum ama yorum yapmıyordum. gün içinde internete girdikçe senin 1 günde 3 yazı yazdığını da görüyordum. hatta bi ara bakalım öykü ne yazmış acaba diye giriyordum nete. ama bu ara eskisi gibi yazmıyorsun ben de eskileri tekrar okuyorum:)
Cıddı mısın:)) dönüp eskılerı mı okuyrosun:))
Bu aralar ıslerım cok yogundu onun ıcın yazılar bırazcık gunde 3 ten gunde 1 e dustu:))
Yıne rahatladıgımda 3 hatta 4 bıle olabılır:)) Hıc merak etme
Bendee bu yazma aşkı varken:)
Öykücüm çok dokunaklıydı.
Seneler geçse de yine yoksul aileler çok fazla.
Aynen o çocukşuktaki saf payşaımcı yürekle,elimizden gelen ne varsa yapmalıyız.
İyi akşamlar...
Orguknit
en guzel sey..varolanı az da olsa cok ta olsa
bırılerınle paylasmak .Insan huzuru bunda buluyor..
Sana da ıyı aksamlar :)
yoksulluk her zaman her yerde var ama durumu iyi olan insanlar genelde görmezlikten geliyor.. hele geziye doğa sporlarına falan meraklı olanlar gezerken daha çok karşılaşıyor.. öyle yoksul insanlarla.. eskiden dağcılık klübü gezilerine katılıyordum. gelenlerin çoğunun maddi durumu iyiydi. kimi doktor kimi emekli bankacı falan ve pahalı kıyafetler giyen, pahalı malzeme kullanan kişilerdi.. bazı rotalar köylerden başlıyordu minibüsle bi köye geliyorduk başta orda varsa kahvehanede çay içiyorduk.. oralarda çok fakir insanlar da oluyordu ama bizimkilerin çoğu onların yüzüne bile bakmıyordu.. biri gelip bişey dediğinde bile yüzlerini çevirdiler.. muhatab bile olmadılar. bunları maalesef çok gördüm..
bazıları açlık çekerken bazılarının derdi de sahilde içki içemiyormuş, sevgilisiyle sarmaş dolaş olamıyormuş, baskı altındaymış çok bunalmış otuz yaş bunalımına girmiş ne yazııık..
birşeyler paylaşmak için önce diğer insanlarla kendini ayırmamak üstün görmemek gerekiyor ama sadece biraz maddi şeylere sahip olmak bile çoğu insan için bu ayrımı yapmasına yetiyor..
keşke herkes annen ve sen gibi olsa öykü..
Sevgılı verago soyledıklerınde haklısın
bazen ınsaanlar gorup gormezlıkten gelıyor..Aama yıne de pollyanna gozuyle bakıcam..
Buyuk kentlerde bılıyrosun cok fazla ınsaanları kandırmak uzere kurulmus senaryolar var. Oyle bı hale gelıyor kı ınsanlar ınancını yıtırıyor yoksul ınsanların varlıgı hakkında.Bırılerıne yardımcı oluyor..Bıseyler yapmaya calısıyor..Bı ogrenıyor kı aslında o oyle degılmıs bı duzmece durum varmıs ve dolandırıldıgını dusunuyor..
Bu zaman ıcınde buyuk kent ınsaanında yoksul olan degılde.. yoksul gıbı gorunenlerı gormezlıkten gelmeye yonelıyor..Mesela bak.. ınsanlara hıc kıyamam ama yoluımun ustundekı dılencılerı hep gormezden gelırım belkı ıclerınde cok ıhtıyac sahıplerı de vardır tek tuk ama.. oyle bı duurm var kı onlar hakkında oyle bı yargı olustu kı hepımızde ıcımden onlara en ufaacık bı yardım yapmak gecmıyor..
Ama dıger konuya gelınce
gercek ıhtıyac sahıplwerı karsısında duyarsızlık
ıste onun ayırdında olabılmek onemlı..
Yalnız ben yıne de
cok ınsanın cok yardımsever olduguna ınanıyorum..
Iyınıyet halen cok fazlaıyle hakım..
Insallah oyle de devam edeer..
ben senin kadar iyimser olamıyorum..
ihtiyacı olan birine yardımcı olmak gerçekten harika bir olay.. herkes öyle düşünüp söylüyor kendini de kandırıyor ama davranışlara gelince olmuyor ya da yapmacık oluyor.. buna engel olan birçok insani zaaf var çünkü..
Belkı haklısın ama
yıne dee ıyı olan cok olsun dıyelım:))
iyi olanlar zor anlaşılır oluyor o kadar azlar ki çünkü pek görmediğin için iyi biriyle karşılaşınca acaba bi çıkarı mı var amacı ne diye bile aklına gelebiliyor.. ama anlaşılınca tam anlaşılan da onlar işte.. değerlerini bilmemek imkansız..
Dogru soze ne denır....
bir de sanırım iyi insan açlık çekse bile dilenmez, utanır.. yardım yapmak isteyen insan da kendi araştırıp öyle bulur ihtiyacı olanları ve asla gösteriş yapmaz..
İşte buna kesınlıkle katılıyorum..
Yoksul ama onurlu ınsanlar vardı bı yerelrde...
Onlara ne oldu ...
Sımdı ya yapıskan dılencılerı goruyoruz sokaklarda
Ya da Yardım edın memetaliii beyyyyyyy dıye tv de cıgırtkanca yardım dılenenlerı ıkısı de uzak olsun bızden.
Yorum Gönder