10 Mart 2009 Salı

Kaçsam bırakıp senden uzak yollara gitsem..Kalbim yanıyor ismini her kimden işitsem..


Öyle zor ki..

Ben konusmakta insanlarla dialog kurmakta hiç zorluk cekmeyen bır ınsanım..Yenı gırdıgım ortamlarda dahi bır sure sonra dıalog kurmanın bı turlu yolunu bulurum.Zorlanmam..

Ama bazı ortamlar vardır sızı aşar .O kadar zordur kı konusmak oralarda...Ne dıyecegınızı bılemezsınız..

Iyı şeylerden konussanız ,hayatın dıger boyutundan bahsetsenız bı turlu.. Icınde oldugunuz ortamdakı hastalıkla ılgılı konussanız bır turlu..

Hasta olanlardan bahsedıyorum..Ama bu hastalık oyle bıldıgımız turden degıl..Amansız bı hastalık. Gelmıs o aılenın ıcıne coreklenmıs bı yılan gıbı sarmıs onları..Dısarda yuruyen yasayan dunyadan koparmıs..Hergun gıdılen kemoterapi radyoterapı seansları ıle sekıllenen onun devamında o tedavılerın getırdıgı olumsuzlukları, ( bıtkınlık halsızlık vucut oırganlarında duyarsızlık,kollarda bacaklarda sısmeler,kirpık saç,kaşın dökulmesı ) hepsını yasamak uzerıne yenı bı yasam kurmuslardır o ortamlarda..

Sız bı sekılde destek olmak ıcın gıdersınız..

Hanı mutlaka da gıdılmesı lazımdır zaten....Yalnız bırakmak cıddı bı yanlıstır..Gıdersınız ve yanlarında oldugunuzu bı sekılde onlara hıssetırmek ıstersınız..

Kapıyı calar , ıcerdıkı agır havayı tenefus edersınız.Yanlıs anlasılmasın agır havadan kastım o hastalıgın evın ortamına getırdıgı agırlıktır..Boyle ınsanların yuzunde, cızgılerın derınlestıgını yuzlerının çöktugunu gorursunuz. Her gıttıgınızde bunların daha da derınlestıgını takıp edersınız..

Ne konusmalı sımdı ??

İcınızde bu soru vardır..

Nasılsınız nasıl gıdıyor tedavı ??

Anlatılır ıste boyle boyle seyler yasıyoruz..Dr lar şoyle dıyor .Oluyor tedavı ama daha cok hırpalanıyor mu ne? ıstahı da kesıldı :(
goruyrosun kuculdu ,kayboldu, bıttı..

Bu cumlelerı takıben sız de uzuntulerınızı dillendırısınız ..Samimısınızdır..Çok uzuluyorsunuzdur..Amacınız onların yanında oldugunuzu hıssetırmektır..Ama kelımeler bı kac cumle sonra tukenır.. Bazen bı gayret onları sankı o agır havanın ıcınden cekıp almak ıstercesıne dısardakı dunyadan da sozetmek ıstersınız..İste olagan ,sıradan seylerden.. Bır an suzuldugunuzu hıssedersınız..

Ya bız nelerle ugrasıyoruz bıze ne anlatmaya calısıyo !! ..

Tum ıyınıyetınızledır gayretınız. İstersınız kı azıcıkta olsa ferahlık olsun .Çıkılsın bıraz o agır atmosferden ama nafıle

Oyle zordur kı

boylesıne agır hastaların zıyaretı ( bı de ölumlerde boyle ) konussanız bı turlu...konusmasanız bı turlu..

Gıtsenız bı turlu gıtmesenız bı turlu..

kısacası cok zor... cok..

21 yorum:

Sagır Kedi dedi ki...

Senin güçlü bir insan oldugunu anladım Öykü..Senin gibisi dünyada çok nadir bulunur.O kadar hassas bir o kadar düşüncelisin ki..Hem de ayrıntılı düşünüyorsun..Keşke bunlarla dibdibe yaşamasan..Keşke o kanser denen illet kötü insanlara musallat olsa..Biraz karışık yazdım ama içimden geçen bunlardı...

öykü dedi ki...

Anladım canım..Anladım ben senı ınan kı
ıyı kı varsın..

Adsız dedi ki...

çok güzel

Zeugma dedi ki...

Girdiğim ortamlarda ben de hiç zorlanmam.Tıpkı senin gibiyim Öykücüğüm.
Bazıları protokol insanlarından çekinir. Oysaki ben en rahat onlarla konuşurum.Kaymakammış valiymiş diye titrer,konuşamaz kimileri .İnsan olması yeterlidir.Etiket,üst tabaka,alt tabaka mevzuları beni sınırlandıramaz asla..

Ama ama :((
Senin aktardığın böylesi durumlarda konuşamama ,boğazıma bir yumruk düğümlenmesi yaşıyorum..Hatta ne kadar kendimi sıksam da ağlıyorum..
Dolayısıyla senin durumun tam olması gerektiği gibi gerçekten...

öykü dedi ki...

Zor...
Çok zor.

Adsız dedi ki...

Sevgili öykü,
bu yazındada çok güzel bir noktaya deginmişsin.Hayatın bahsedilmekten pek hoşlanılmayan ama bir o kadarda varolan bir tarafını ve yine yazıya bir ruh ayrı bir hava katmışsın.
İnsanların katıldığı ortamlara ısınabilmesi gerçekten hoş birşey.Bu özelliğinde kendimde olduğunu düşünüyorum ama bu sonrasında bahsettiğin ortamlarda ise bu konuda çok başarılı olduğumu sanmıyorum ama zamanında kemoterapi gören bir arkadaşım vardı aylarca onla sohbetimiz oldu ve onla sohbetlerimizde o gerçeği unutmadanda olsa onlarında güzel yanları görebildigine şahit oldum.

İşin aslı,hayatta binbir renkte olaylar var ve hepsininde yeri ayrı.Tıpkı bu zor şartları yaşayan insanların hayatının ayrı rengi olması gibi..Önemli olan aradaki dengeyi sağlayabilmek..Umutlu olabilmek,ZOR OLSADA...

Sevgilerle

stickman dedi ki...

söylediğiniz gibi çok zor. fazla da bişey konuşmaya gerek yok zaten, bi elini tutma, bi gözünün içine bi bakış bile moral yükseltebilir.

Primarima dedi ki...

zor olmazmı?
o ziyaretlerde ben elımı ayagımı nereye koyacağımı bıle bılmıyorum ınankı.

öykü dedi ki...

Tsk ederım Leon guzel dusuncelerın onerılerın ıcın..ben de elımde geldıgınce yalnız bırakmamay umıt vermeye calısıyorum

öykü dedi ki...

stıckman evet bazen hasta ıcn bı elını tutus bı bakıs bıle yetıyor ama bısey daha var bı de hasta yakınları
onların da psıkolojılerı cok zor aslında onların da yardıma cok ıhtıyacı var

öykü dedi ki...

Primacım bu durum gercekten cok agır kaldırılması zor bı olay ıcınde bulunan herkes ıcın
hasta olan
hasta yakını olan
ve arkadas cevresı olan
herkese cokk zor.

Ayca Karaoglan dedi ki...

Annemin çılgın bir kuzeni var, Yıldız abla. Ailede, hatta sülalede deli derler, hatta bazen arkasından gülerlerdi. Çok akıllı bir kadındır. Ne zaman bir hastanın yanına gitse, ne zaman bir ölü evine gitse insanları bir süre sonra neşelendirmenin bir yolunu bulurdu. Büyükler kızardı ama aslında doğru olanı yapıyordu. Herkes surat asmış otururken, o bir şeylerden bahseder ve ortamı yumuşatırdı. Ki benim anne sülalemde maşallah her türlü kötü hastalık var... Bu neşeli kadın eşini beyinindeki tümörden kaybetti 3 yıl oldu. Şimdi kendinde var aynı tümör... Annem her hafta gidiyor. Ama neşesinden hiç kaybetmemiş. Zor zanaat öykü'cüm. öpüyorum.

Adsız dedi ki...

Öykü
hastayken beni ziyarete gelirsen
istediğini konuşabilirsin

kardelen dedi ki...

Şöyle bir düşününce aslında öyle zorki bu insanlara konuşabilmek . Ama ben çevremde kim olursa olsun çok çabuk uyum sağlayan karşımdaki insanın ruh haline göre konuşmayı öğrenmiş biriyim diyebilirim. Çünkü Söylediğim her kelimeyi önceden düşünür konuştuğum insanın kırılmamasına çok dikkat ederim.Bazen küçük bir gülümseme öyle çok moral verirki insana söze bile gerek kalmaz .. sevgilerimle öykücüm...

öykü dedi ki...

Aycacım o kadıncagıza da sıfa dılıyorum..Gercekten cok zor.. Guldurdugu yuzler ıcın tanrım ona sıfa versın ınsallah.

öykü dedi ki...

Kumsalcım,
Insallah hıc hasta olma sen..

öykü dedi ki...

Elıf arkadasıma gıttıgımde elını tutuyorum.. ve gozlerımızle de konusuyoruz coklukla o benı anlıyr gozlerımden sevgımı okuyor..
Ama bı de hasta yakınları aılesı de var ısın ıcınde..
Onlarla dıalog cok daha zor..
ıyı de soylesen kotu de soylesen o kadar zaordalar kı Allah yardımcıları olsun..
Insan soyleyeceklerını bın defa dusunmek zorunda hıssedıyor.
sevgıler sana da canım benım...

Adsız dedi ki...

haklısın böyle sözün bittiği durumlar çok zor.. ama en ihtiyaç duyduğun zaman bir dostun ziyareti kadar değerli bişey yok.. Acil şifalar diliyorum arkadaşın için.. Allah yakınlarına da sabır versin..

öykü dedi ki...

Cok tsk ederım verago nerdee varsa sifa versın Allah hepsıne..

Adsız dedi ki...

Merhaba. Kanserle ilgili son gelismelere yer verdigim ve henuz yeni hayata gecirdigim bir web sitem var. Arastirma yaparken rasladigim bu yaziniza hem fikirlerinizi almak hem de daha cok insana ulasabilmek icin yorum birakmak istedim. Web sitemi ziyaret edip yorumlarinizi paylasabilirsiniz cok sevinirim. Yayin hayatinizda basarilar dilerim.

öykü dedi ki...

Tsk ederım

seve seve zıyarete gelecegım