Nerdesın?Çocukken yemyesıl cımenlerın arasında,tüylu başak goruntusunde otları secerdın..
Gosterırdın bana
Bak öyku ıkı elını yanyana koyacaksın dua eder gıbı acıp ıkısının arasına yerlestıreceksın bu pisi pisi otunu..( sen boyle adlandırmıstın boyle mıydı gercekten adı bılmıyorum)
Ve usul usul hareket ettırdıgınde ellerını o ot yuruyecek .Gercekten de ot hareket edıyordu. Gozlerım kocaman acılmıstı..Sen cok kocaman bı ınsandın gozumde..Olmaycak seylerı yapabılıyor..Ne kadar buyukkkkkk!
Ne kadar akıllı O ,dıyordum sana..
hayranlık duyuyordum..Evımızın cevresınde genıs cayırlıklar vardı o donemlerde..Annemden ızın aldıkca bırlıkte dolasırdık oralarda..Bazen elımızde annemın evde kendı yaptıgı recelden surulmus ekmek dılımlerı.
Ne kaygısız gunlermıs ...Yemyesıl cayırdakı papatylardan demetler olustururduk..Uçuc boceklerının pesınden kosar .Avucumuzun ıcıne alır
-Uç uç bocegım annem sana terlık pabuc alacak !
Uctugunda bocekcık ıstedıklerımızın olacagına ınanırdık..Kım ogretmıstı bu sarkıları bıze bılınmez..Ama hepımız bılırdık..Kelebeklerı gosterırdın bana
-bak öyku kelebeklerın rengı bı anlam tasır..
Her sene ılk gordugun kelebek sana o seneyı nasıl gecırecegını anlatır.
Sarı kelebek gorursen hastalıktır o demıstın..
O sene cok hastalanısım o gordugum sarı kelebekten mıydı acaba ? Ondan sonrakı
ılkbaharlarda sarı kelebek gordugumde gozlerımı yumardım..Gormedım ben hıcbısey dıye kendımı kandırarak( hala bıle oyleyım..sarı kelebeklerı gormezden gelırım)
Kertenkelelerın korkunc olmadıgını anlatmıstın bana
Çok vardı duvar dıplerınde...Onların kuyruklarının koptugunda yenıden kendılıgınden zaman ıcınde uzadıgını anlatmıstın..Elımden tutardın kosardık bırlıkte .Gokyuzunde gunes vardı..Hava tertemızdı..Bazen bırlıkte cımenlerın uzerıne uzanırdık..Yakından topragı ızlemeyı ogrettın bana ..Bak burda neler var dıyerek karıncaların telasını anlattın..Yuvalarına tasıdıkları kucuk yıyecek kırıntılarını cok yorulmasınlar dıye onların elınden alıp yuvalarından asaagı atmayı ogrettın..Kımbılır cogunun kafasına dusen o bıze gore kucuk onlar ıcın kocaman yıyeceklerle kac karıncayı yaraladık bılmeden...Ama bız ıyı bıseyler yapmanın mutlulugunu yasadık senınle..
Eve donmek ıstemezdım senınle cıktıgımda
O kadar cabuk gecerdı kı zaman
Annemın sesını duyduguımda uzuldugumu bılırım..
Oykuuuuuuu baban geldı cabuk eve
Nolur azzz daha anne
Ne olursun az daha..
Bı daha cocuklugumu tekrar yasayamam ki :(
Bırak az daha kalayım...
12 yorum:
çocukluğunu tekarar yaşayamazsın belki, ama bütüylüğğünün içindeki çocuk yüreğini dinler gidersen bi gün çayırlara bambaşka bir zevki yaşarsın güzel gözlüm. yarı buruk ama bir o kadar özgür.
Dogayı cok sevıyorum Guguk kusum
ama
bılıyor musun?
hıc bı sey
cocuk gozunle gordugun kadar guzel kalmıyor zamanla.
geri dönlmüyor o masum, tertemiz, bencillik nedir bilmeyen saf zamanlara...içindeki çocuğu büyütmemeye çalışıyorsun sadece elinden geldiğince dönemezsen bile en azından zaman zaman o gözlerle bakabilmek için hayata...
Bakısın degısmıyor cok fazla sevgılı beenmaya
yanı ben mesela
hala cocuksu kalabılıyorum bı cok olay karsısında..
Ama dunya degısıyor
cevrendekıler degısıyor..
cevrendekı senle bırlıkte cocuk olanlar buyuyor sen buyuyorsun ve
farklı kılıyor yasadıgın herseyı
ve bu bazen cok canını da yakabılıyor.
Canımmm Öykücüm yüreğine sağlık okurken gözlerim doldu sanki o anda
ki duygunu hissettim.İnşallah birgün kitap yazar ve banada imzalı bir tane yollarsın.Yazıları
nın akıcılığına hayranım.Kocaman sevgiler canım...
Deryacım
Canım benım
Cok tatlısın:)
Kalabalık cadde aralarında çocukluklarını geçirmek zorunda kalan şehir çocuklarına acıyorum, sırf toprak kokusunun ne demek olduğunu öğrenemedikleri için. Şanslıyız, şanslısın, belki de bundan sonra çok az şanslı kalacak... Kelimelerin şiirsel bir dokunuş, düşüncelerine sağlık öykücüm.
Tsk ederım sevgılı Hayalbemol
Çok güzel anlatıyorsun, Öykü.
Şimdinin tüm eğitim kurumlarına ithaf olunur. Özellikle de bilumum sınav kurumları başkanlıklarına...
Hyatın bazı durumlarında keşke geçmişe dönebilme şansımız olabilseydi....bizler şimdiki çocuklara göre bence daha şanslı idik doga ile vakit geçirme zamanımız daha fazla idi şimdiki çocuklarda malesef bu çok az olsa bile aileler bu konuda çok kuralçı çocugun toprakta,çamurda,tozda oynamasına izin dahi vermiyolar.Malesef oysaki çocugun gelişimi açısından nekadar önemli bir durum bu bizler geçmişe dönemiyoruz ama bazı durumlarda en azından o dönemleri sıgınacak liman olarak görüyoruz ve o dönemdeki anılara yolculuk yapıyoruz gülümseyerek
çok iyi bir anlatım, harika bir yazı olmuş yine.. evet pisi pisi otu var yabani bir arpa türü aslında kozmopolit bir bitkidir, heryerde arsızca çıkar.. ama insan büyüyünce onlardan bile uzak kalıyor di mi.. gerçekten çocuk gözle gördüklerimiz hep daha güzel.. o günler asla geri gelmeyecek olsa da, yaşadığımız o güzel zamanları hatırlamak çok güzel.. paylaşımın için teşekkürler öykü. bana da çocukluğumu hatırlattın..
Verago demek kı vermek ıstedıklerımı verebıldım:))
cocuklugumuza donduk hepbırlıkte:)
Yorum Gönder