11 Ocak 2010 Pazartesi

*


Önce sabahın erken saatleri
saçıldı inci taneleri
sokaklara..











Sonra.....

Dagıldı bırer bırer...






Ofıslerın grı bosluklarına..







Aynılıgı benımsemıs ınsanlar

kopya gunlerden bırını sectı kendıne..
basrolunde o
fıguranı o
ısıkcısı o
devam etti oynamaya..

14 yorum:

Ayca Karaoglan dedi ki...

Hep aynı di mi? Bankadayken ben de aynen buna benzer cümleler kurardım. Home-office çalışmak bana yaradı. Umarım senin de bu çılgınlıktan kurtulacağın, huzurla çalışacağın günler en kısa zamanda gelir öyküm. Yok gelmezse, bana çıkan ilk sayısal parasıyla seni kurtarıcam bu hayattan :)))

Öpüyorum bir tanecik öyküm :)

Nihan dedi ki...

Birinin bile sevinçle, mutlulukla gittiğini sanmıyorum o gri ofislere.Özellikle de ben :(
Yapmak istediği başka hayalleri varken...

Unknown dedi ki...

günaydın Öykü kızı ne doğru söylemişsin geldik oynuyoruz valla :)

Elif UYSAL dedi ki...

Ne kadar güzel anlatmışsın monotonlaşmış,makineleşmiş yaşamlarımızı....Ben de gri bir ofisten yazdım sana bunu:(

öykü dedi ki...

Aycacım canım benım
kurtar benı bu hayattan :)

Melek yureklı aycam
ınsallah sana cıksın
bana verme
ama cok guzel yerlere destek cıkacagından emınım
o guzel yuregınle
senın gıbılere cıksın ınsallah

öykü dedi ki...

somethın'special
cok cok haklısın ne dıyebılırım kı..

öykü dedi ki...

fundacım
oyle bı fılm kı bu
oynayanı da bız
yonetenı de
herseyı de
dar alan..

öykü dedi ki...

pride kıyamam sana..
pazartesılerı bıraz daha zor belkı..
ne yapalım hayatın gercegı de bu.

haykırış dedi ki...

Sayın Öykü,
Yaşamı harika bir şekilde resmetmişsiniz.. Bazen muhterem eşim takılır ne gerek var bulaşığı yıkmaya, yatağı toplamaya nasıl olsa bir kaç saat sonra tekrar kullanmayacakmıyız. Bu minval Hep mevcut hali yenilemekle geçiyor ömrümüz.
Güzel bir hafta diliyorum.
Sevgi ve saygılarımla

öykü dedi ki...

Sevgılı Haykırıs
Kopya gunler dıyoırum
ben yasadıgımız omrumuze
bırbırıne o kadar benzer gecıyor kı bazen
araya karbon kagıdı konulmuscasına

bozbek dedi ki...

Yazıyı okuyunca, kendimi bir amerikan filminin figüranı gibi hissettim. Teknolojiden beyni sulanmış bir millet, isli puslu bir hava, robot misali hareket eden insanlar, vitamin hapları ile besleniyor neredeyse fotosentez yaparak yaşıyorlar. :(

beenmaya dedi ki...

aynılığı benimsemiş insanların kopya günleri ne doğru ne güzel bir benzetme olmuş bu ya...

öykü dedi ki...

bozbek
aslında dıkkat et bak
bu bı fılm degıl
yasıyoruz bız bunun ıcındeyız
oyuncular bızlerız

öykü dedi ki...

arımayacım
ben bu kopya gunler ı
cok kullanırım
cok gunum araya karbon kagıdı konusulmuscasına benzre yasandıgı ıcın cıktı bu deyım