yeniden başladı öykü dedi.yeniden baslamıs şu an o yurt dısında azıcık ta olsa kafası degıssın dıye gıttı..
....
aynı hıkayeydı bılıyordum..
o doluydu anlatacaktı..
ama farkında degıldı ben bu konuda lımıtlerımı coktan astım..
coktan kalmadı benım halim..
bıttım..
bendekı denız coktan bıtmıs..
konusmak ıstemeyısımın de bı faydası yok
anlatma bana dıyemezsın ki
ben bu konuda artık tek kelıme duymak ıstemıorum dıyemezsın kı
anlatacak elbette..en sevdıgı arkadasının yasadıgı kanser sonucunda aldıgı kemoterapılerle ıyılestıgını soylemısler... bılmem kac seans kemoterapı ve ıyılestınız artık demısler..
gulmus yuzu
hanı o kemoterapıden sonra kocaman sısıyor ya yuzler o sekılde bır yuz dokulmus kırpıkler dokulmus kaslar..
ama gulumsemıs
yendım senı demıs hastalıga
basardm..
aradan zamanlar gecmıs
bu tur hastalıkları yasayanlar bılır bellı aralıklarla kontroller sart
ve o kontrollerden bırınde
sonuncusunda..
demısler ona
***yenıden basladı***..
ıste bu basıt ıkı kelıme cıkmıs dudaklarından uzmanların
ye nı den baş la mış...
orda dunya durmus o ınsan ıcın
herkes ıcın dönerken onun ıcın durmus..
cunku artık ınanacagı bısey yok
tutunacagı dalları kesmıs bu haber
yıne kemoterapı demısler..
neden demıs kendı kendıne
neden cekecegım kı onca ezıyetı
yıne basladı...demek kı faydası yok..
almaycagım kemoterapı demıs..
( benım de bu konuda soyleyceklerım var bu lanet hastalıgı cok sevdıklerınde yasayan bırısı olarak ama bana kalmalı.. cunku kaderdır karısmamalıyım bılıyorum ..)
dun bunları konustum arkadasımla
yuzyuze bıle degıl ( dun doluydum bulusamayacaktık bekleyemez dedı konusmalıyım dedı)
telefonla aradı benı
anlattı agladı agladı anlattı
bılıyordum dun gece olacakları
o bıldıgım duvarlar geldı ustume ustume gece
kapadı gorus alanımı
nefes almamı engelledı
uyutmadı yıne..
dıyorlar neden uyuyamıyorsun?
Dıyorum ..Bu dunya baska bır dunyanın cehennemıyken uyku benım neyıme.
17 yorum:
ikna etseniz de yine başlasa tedaviye, yine iyileşse, yine gülümsese.
çok zor ve uzun bir süreç ama başka yolu da yok iyileşmenin.
Bu konudakı dusuncelerım farklı
ama kımseyı etkılememek ıcın bısey demek ıstemıyorum..
Rabbim şifa versin İnşallah...
Umarım yeniden tedaviye başlar. Yepyeni bir umutla ve eskisinden bile daha güçlü olarak...
Destek olmak gerek böyle zamanlarda. Eğer ellerimiz, sözlerimiz, gözlerimiz dokunamıyorsa; dualarla umut üflemeliyiz yüreciğine...
Arkadaşınız için dua edeceğim...
ZeYNep...
Çok zor bir süreç, ben yapılan seçimi anlıyorum. Yüreklendirilmeye ihtiyacı var, ayakta kalmak yıkılmamak için belki nedenlere ihtiyacı var. aynı yoldan iki kere geçmiş birisinin ayağa kalktığını görmeye ihtiyacı var belki. ÇOk zor, çok karanlık bir süre. 1993 ve 2006 yıllarında o sürece tanıklıklarım oldu. Sürekli yüzünün gülmesi, sürekli destek vermek zor ama gerekli. ÇÜnkü insan kendine yakıştıramadığı şeyle bir kez daha baş başa kaldığında yuvarlanıp girmeye, arkasına bakmamaya o kadar hazır hale geliyor ki. Bazen bir gecede hastanın psikolojisi bir boydan öbür boya değişiyor. Çok zor. Allah sevdiklerine sabır va güç versin.
ah öyküm bende de var bu hikayelerin benzerlerinden biriktirdiğim anılar ve kemoterapiden değişen simalar,bakışlar ve gülüşler...kemoterapi öncesini hatırlayabilmek için zihnimi umarsızca zorlayışlarım...ve malesef kaybedişler...hastane koridorlarında müjdelere ve sevinçlere de rastladım.o yüzden yorumsuz bir durum bu.umarım sağlıkla ve müjdelerle tamamlanır bu yolculuk...
Belki çok sevdiği şeyleri yaparsa biraz olsa da iyileşmeye ikna olabilir. Mesela ben balık tutmayı çok seviyorum. Hem boğaz manzarasını izliyor, hem biraz yaşamın eziyetinden çekilip gevşiyorum hem de günlük yiyeceğimi çıkarıyorum. Tabi, bu benim şahsi yorumum. E, diğer yandan tekrar bu eziyeti çekmek de var. İki arada kalıyor insan. Kendimi önemsemeli miyim, yoksa boşvermeli miyim? Tabi ki bunu yaşamayan (Allah bu hastalığı bütün insanlardan eksik etsin) herkes gayret etmesini söyler ama... Yani bataklıktan geçiyorsun ve sonunun olduğunu biliyorsun.Ama bazen yolun ortasında pes eiyorsun. İşte ben böyle anlattım kendimce. Yani o duyguyu anlamak mümkün değil...
Allah en acilinden şifalar verir inşallah....:/
Çok sagol Zeynepcım
sevgılerımle
Vladımır amin dıyorum
bunu yasayan bılır senın cok ıyı anladıgını bılıyorum
cok sagol
çok zor bır durum pınarparecım
ne yazık kı ben de yasadım bunu
ve kemoterapının de faydası olmadı olamadı..
ama ne dıyebılırz kı
Allah acısın sıfa versın
sonbaharcım
zor
hayatın en zor yuzu bu bence
elden gelen bısey olmuyor bı yola cıkıyorsun
ve o yolda hersey senın ınsıyatıfının dısında
cok cok zor
GÖK TÜRK cum cok sagol
amin dıyorum
Bu sabah tv de yeni bir yöntemden ahsediyordu hem kemoterapi gibi saç dökülmelerine sebep olmuyormuş, hem de çok daha etkili sonuçlar alınabiliyormuş.
tam net hatırlamıyorum ama (insülin direncini düşürerek ve yahut ona benzer birşey) verilen bir ilaç direk olarak kanserli hücreleri hedefleyip durmasına, hatta gerilemesine sebep oluyormuş.
tutsak umarım bı care olur bu
zor durumdakı ınsanlara
:((( çok üzücü. Allahcc şifa versin tüm çaresizce şifa bekleyenlere. Ne diyeyim üzgünüm öyküm.
:(
Sıkıntı nerede ise kişinin canı orada.
Sıkıntı canda ise can yönünü şaşırır. Ne git diyebilirsin ne kal.
Ne giderim ben de ne de kalırım.
Ortada bir yerde işte.
Zor...
Çok zor.
Erken teşhis vs.. İçine girdikçe umut bir yerde illa görünecektir de.
Umut bazen nankör oluyor.
En acilinden şifalar diliyorum.
Acılarını bir gecelik taşıyabilirim.
Bir uykusuz gece de ben armağan ediyorum ona.
Bilirim hafifletmez ama benim için mümkündür, yabancı bir durum değildir.
Hamıdecım sana hıc kıyamam
bana yabancı degıl demıssın
kımseyde neyse acıl sıfalar dılıyorum
kocaman kucaklıyorum senı
o guzel yuregıne gore olsun hersey
canımsın
Yorum Gönder