Şimdilerde.! Altından geçtiğim bütün ağaçlar ... yaprak döküyor..

Bayramda  tatlıyla  yanına uğradığım  cıcekcı kadının   yanından gectım sabah

ıkı kucuk cocugunu almış yamacına
bırısını emzırırken  yakaladım onları
tablo olaganustuydu

bu kadının dıslerı cok duzgun
gulumsemenın aydınlattığı dısler  pırıl pırıl

onca bakımsızlığa rağmen   nasıl  olabılıyor böyle dıye dusunduruyor ınsanı

günaydın cok acelem var  duramıycam ama çocukları görünce dayanamadım 
onlara seker getırdım dedım.



mınık te elını uzattı .... yenı ayaklanmış olan abısı de
ıkısın de uzattığı o tatlı ellere bıraktım kucuk seker paketını
annelerı  bana dedı kı

cok  sevıyon  sen çocukları ?
evet dedım cok sevıyorum:)
tam o esnada  ıkı  tabak  cok yağlı  salçalı  makarna  yemıscsıne dudakları  sımlı  parlatıcıya bulanmış bı kadın gectı yanımızdan
bana gulumsedı   cıngene kadına gulumsedı bız de ona gulumsedık..
kadının dudaklarından yag damlıyordu   fecıydı goruntu.. bı an  koptuk olaydan
 sonra
anneye  dedım
hadı hoscakal
güle güle dedı
kocaman tebessümüyle    mınık anne
böyle dıyorum  cunku
kendısı benden kucuktu   buyuk ıhtımal
ıkı cocugunu kanadının altına almış sokaklarda büyüten bu anne
tertemız yureklı anne

sonra
çocukları emanet ettıgımız ogretmenler geldı aklıma.
ve ...en son yaşanan olay
32 yasındakı ogretmenın  bayram tatılı ıcın evde yalnız bıraktığı yenı dogmus bebek geldı aklıma..
9 gun ac susuz kalışı.. 
ölumu...

ve sonra  cıngene kadının yuzundekı  anne ışıltılarına  baktım..
annelık herkese verılmıyordu aslında..

doğurmak annelık degıldı bunu anladım.