12 Ağustos 2015 Çarşamba

...

“Çocuksun sen . “Pişmanım, Üzgünüm” deyiverince bütün eski acıları, yaraları, kırgınlıkları unutuvereceğim sanıyorsun…
 Al mendilimi. Hayatında birçok acı, vahim anlar oldu ama hiç mendil taşıdığını görmedim senin.”

“İnsan ,haklı olduğunu bile bile de kaçar.
Bu kadar haklı olduğu halde, böylesine haksız görünmeğe dayanamamıştır.
Kaçmakla, bir bakıma bütün dünyayı suçlamaktadır belki de.

Böyle bir topluluğun içinde yaşayamayacağını anladığı için kaçmaktan başka çare bulamamıştır. ”

2 yorum:

Profösör dedi ki...

Gölgesinden korkan olur mu acaba. Gölgesinden korkup da kaçan hastalar varmıdır eski tabirle tımarhanede. Sorsak vardır elbet. Sağlığında bir köpeğin kuyruğuna bira kutularını takan bu adam, teneke kutularından çıkan metalik seslerden ötürü köpek korkup kaçtıkça keyif aldığını ve eğlendiğini söylüyordu. Sonunda köpek korkmaktan ve koşturmaktan bitap düşüp çatlamıştı.

Zaman geldi bu adam kendi gölgesinden korkmaya başladı. O yürüdükçe gölgesi de onu takip ediyordu. Böylelerine kaçmak bile çarez değildir. Kaçmak belki de daha da korkmak, bitap düşüp çatlamak demektir.

öykü dedi ki...

en kotusu araf profösör

en kotusu araf......