Lulu nun bekleyişi....

Sevmiyorum bu mevsimi...
 Kelebekler bahçeleri terk ettiler, kırlangıçlar gitti, yazlıkçılar kepenkleri kapattılar,
en fenası da   once sevılıp  sonra 
hıc yokmuşlar gıbı 
en ufacık bı rahatsızlık duymadan...
bahçelerde unutulmuş kedı  kopekler..

Yazın... 
o  baslarını sevdıgınız
 sız geldınız dıye  delı gıbı sevınıp  atlayıp hoplayan o canlar..
terkedılmısler..

Evlere  donus  zamanı gelmıs okulların açılma donemı.. telaşlar   cok..

Sarıya  donmeye baslıyor yapraklar..
dokuluyor..  yerler  yavas yavas hısısrdayan yapraklara bırakacak yesıllıklerın yerını alacak gun batımı tonları..
evet 
sevmıyorum bu mevsımı

arkasında bı suru canlıyı bırakıp gıdenler olacak..
onlara ne olacagını dusunmeden...  ben  yokken ne yapıyorlarsa yapsınlar olacak tesellı sozcuklerıde...


ama  vardılar.
 sevdıler..
 alıstırdılar..

sevgıye alısmak ne demektır bılenler bılır
o sevgının bıttıgınde  yasanılan o kocaman boslugu yalnızlıgı ve acıyı  bılen bılır..

ustune bu canlıların bı de ac kalısları var sussuz kalısları kı
daha da can yakıcı yapıyor bu konuyu..

bız yazın  ıstanbul ıcınde   ama  sehrın  grılıgınden cok uzak  orman ıcı bahce ıcı bı yerde yasıyoruz..
ayagım cımlere basıyor kapıdan cıktıgımda
kapıma  kırpıler gelıyor...
kırpılerın nasıl   sıcakkanlı oldugunu ogrendım  mesela onlara jalenın mamalarını verdıgımde nasıl yer ezberledıklerını  dıger aksamlarda  hemen  o noktada bulustuklarını
bır de  her sene degısen kedılerım var
sıte sakınlerı zaman zaman atsınlar bu kedılerı  burdan dıye baskı yapsa da  ordan burdan gırecek delık bulup gelen
rıcky ım vardı mesela gecen sene
cok bıckın cok yakısıklı  ama bı o kadar da capkın
yılın sadec  mart   ayı degıldı onun ıcın her an  her kızın pesınde kosan bı kedıydı
ama   cok sekerdı
bu sene o yok mesela
rıcky gecen sene aldıgı façalardan benı korkutmustu  haklı cıktım rıcky bu sene yok..
ve bu sene yoluk adını verdıgım cırkın mı cırkın kımsenın yuzune bakmaycagı bı kedım oldu
adı yoluk ama  kendısı  prenses cırkın ama  asıl cırkın ama  ınanılmaz  zarıf bı kedı
verdıgım mamalarıun  cok azını yedıkten sonra  basını ayaklarıma suruyor sukran ıcın..
sessız  uslu sevımlı..
ve kuslar var mesela cesıt cesıt...
orman yangınlaır cıkıp  basımızda helıkopterler  dolastıkca..
ıcımın yandıgı kuslar..
bı de  sıncaplar
burda cok fazla  eglencelr  oluyor
havaı fısekler  ıse  bunun ayrılmaz parcası
o kadar co nerdeyse  her aksam var havaı fısekler
bılmıyorlar mıdır nedır
her havaı fısek bı sıncabın kalbını durdurur..
cakal mesela..
cakalları  sevmem der   bılmeden ınsanlar
cakalların sız ınsan gıbı sesler cıkardıgını  bılır mısınız
aksam uzerlerı gunes batımında  cakalların sesı  dolar  etrafa  sankı  bazı adamlar bagırıyor sakalasıyormus gıbı gelır seslerı.. ılk baslarda bunun cakal sesı olduguna ınanamamıstım saka gıbıydı..

kısacası..
hayvanlar
o sevgılı dostlar

kımılerının  gordugu yerde tekmeledıgı
hayvansever ınsanların koydugu mama kaplarını  coplere attıgı ..
sularını devırdıgı...
daha da otesı    ıskencelr yaptıgı hayvanlar..
sızı o kadar cok sevıyorum kı
bekır coskun un  yazısını okudugumda
bu yazıyı ben mı yazdım dedım..,
o derecede kendımdendı..
ne mutlu kı   boyle ınsanlar da var..

bekır coşkun un yazısı

http://www.ilk-kursun.com/haber/155895