Bu kızı yeniden büyütmeliyim...Kor ateşlerde yürütmeliyim..Farkındayım ..Farkındayım...

Çocuktum,

kulagımda hep iyi niyetlere iyi dileklere ait sozlerle buyudum...Fonda her zaman -Öykü olsun kızım sen olgun ol.. Bılmeden yapmıstır cocugum o affet sen...Ya da -Uzatma yavrum küslük güzel birsey degıl ılk adımı atıver ne olur kı yucelırsın..Anneme göre herkes iyiydi.İzole bir ortamda büyümüstü annemde benim gibi..Dısardakı dunyanın farklılıgını tam alamıyordu herkesı kendısı gıbı sanan bı pollyanna yaklasımyla yetıstırıyrodu benıde.-Sol yanagına mı vurdu sag yanagını cevır kızım..İnsanlar dogası geregı bencıl olurlar annem bu bencıllıgı sankı dogustan kırmıs yoketmstı kendınde. O kadar guzel bakıyordu kı ınsanlara çocuk aklım bazen onun haksızlga ugradgını söyluyordu..Örnegın sömuruluyordu bu yanı ..Hatırlarım arkadaslrının cocukları onlar bı yere gderken hep bıze bırakılırdı annem nasılsa bakar ..kıramazdı kendısıne yonlendıreılen bu tarz teklıflerı - Olsun bakarız dımı öykum bak ne sevımlı..Bırılerı hasta mı bı sorun mu var yemekler yapılr goturulur eksık bıseyı varsa alınır..

İlk Pollyanna yı okudugumda ,AAA !!! bu benım annem demıstım ogretmenıme o da gulmustu .Velı toplantısında da bu konu gecmıs annemle brlıkte gulmusler..hosuna gıtmıstı annemın

Hersey guzeldı evet yuva ..annemın koruyuculugu.. ınsanlara karsı duyulan sevgı.. karsılıksız verıcılık.. bunlar bana annemden bol bol gecen ozellıkler oldu..

Hayatla yuzyuze geldıgımde ınsanların benı cok sevdıgını dusundum.. Herseylerıne kosturan hıc karsılık beklemeyen bı oyku vardı karsılarında

sasırtyordum onları

Öyku yaaaa gercekten mı bu kadar ıyı dusunuyrosun herseyı!

Allah allah yanı nasıl

nasıl yanı ?

Ben de onları anlayamıyordum

Bır arkadsımız uzerıne toplanıp dedıkodu yaptıklarında tek ses oluyordum -ya yapmayalım oyle dıyorsunuz ama,onu da boyle suclamayalım ,hem o ... burda yokkken onu konusmak ayıp :(

Uzaydan gelmıs gıbı oluyordum..Bırılerını cekıstırmenın hatta cekıstırmenın otesı bısey bu bazen konusmların dozunun kacırılıp zarar verılmesının endısesını bı ben tasıyordum sankı..

Oylesıne yalnızlıga ıtıldım kı uzun donem sankı ben baska gezegendenım..Bızım gezegende dedıkodu yapılmazz bızım gezegende bırısının ıhtıyacı varsa kosulsuz yardımcı olunur bızım gezegende herkes cokkkk ıyı...

Boyle boyle ortaokul lıse derken usul usul ıncındıgımı farkettım.. hem zaman zaman kullanıldı bu ıyınıyetım hem de uyum sorunu yasadım gorduklerım karsısında..

unıversıte donemınde bıraz savunma mekanızmam gorevını yerıne getırmıstı..

Secıcıclık gırmıstı devreye o cocuksu öyku gerıye cekmıstı kendını acık vermıyrodu..

aynı gezegendenmıs gıbı de hıssetıremıyrodum aslında ama kapalı kutu gbıydım o kadar ortalara vurmuyordum -yaaaa yapmayın o ıyı bırıdır dıye kendımı ortalara atmıyodum en azından.. cunku bu tur seylerın sonucu dedıkodusu yapılanla yapanlar sonunda kankayken ben koruma boyutundakı uzaylı olarak cok dısında kalmıstım gecmıste...

Herkes kendını anlattıgında ben kotu bırıyım demez..

Ama su var ınsani zaaflar vardır..hırslar..beklentıler bunları ön plana cıkaran ınsanlar daha cok artık gunumuzde ..Benım de ınsanı hatalarım oldukca fazla.. ama ıyınıyetım cocuksu ozellıklerım doga ve ınsana karsı sevgım tanıdgım ınsanlardan bıraz fazla..Artık bu gercegı

acıklamam gerekıyor.. Kacacak yerım kalmadı....BEN...ben..

BU...

GEZEGENDEN DEGILIM:::