5 Aralık 2008 Cuma

Gidenler göçenler ve Geride kalanlar...


Sevgili arkadasım


Gidenler orda dıger sevdıklerımızle bulusuyorlar.Burdakı kargasa kaostan kurtuluyrolar..Hatta ölumu bılerek yasayan tek canlı türü olan bizlerin süreklı ıcınde tasdıgı dinmek bilmeyen o huzursuzluk boyutundan da kurtuluyrolar..Kısacası gıdılen yerın huzur boyutu olduguna ınanıyorum..


Kalanlara gelınce..

Asıl dram bızlerız bence. Hem kalıp onların anıları ıle yasamak.. her an hatırlamak, ozlemek.. Ama bulusamamak.. Her an nerde nasıl son bulacagını bılmeden yaşanan bı hayatın psıkolojısının agırlıgı ıcınde yogrulmak.

Boyle baktgında ınsan

Gıden daha ıyı durumda daha sanslıdır kesınlıkle dıye dusunuyor..


Sana gelınce canım arkadasım..

Kızın var kızına sarıl.. Annen onda.. Annenı ozledıkce sarıl kızına ve hayata..

Burası bır kopruyse gecıtse ki öyle.. sonunda hepımızın bulusacagı dusuncesıyle..Burdakı yasama sarıl .Gelıp gececek bir süreç bir boyut yaşam ama guzel degerlendırmelı.. İnadına sarılmalı ınadına yasamalı guzelce...

2 yorum:

Kızıl dedi ki...

Canım benim, güzel yürekli arkadaşım. hep bir şekilde sarılıyorum zaten, hem canım kızıma, hemde bir ucundan yaşama. Ama o yazdıklarım benim kimse ile konuşamadıklarım dı. Kimseye anlatamadıklarım. İçinde yaşadığın, içinde kalırsa çürütür yüreğini. Çürümekten korktum.

Nefes alamıyordum artık, yazmak istedim, yazdım. Yazdım, ama yayınlamadım. Yazılı kalsın dedim, işe yaramadı. Atmalıydım içimden, attım ve yayınladım. Biraz rahatladım, konuşulamayanı yazmak, beni bir nebze de rahatlattı.

Söylediklerinde haklısın, bunlar ayrıca bir de kendimizi teselli ettiğimiz nedenler. Onlar huzurda, biz de oraya gideceğiz. Evet gideceğiz, teselliyi buluyoruz işte böyle.

İnadına yaşamaya devam edeceğiz evet, ama bu günlerim çok zor geçiyor, elbet toparlayacağım tabii ki. Bir kaç güne kalmaz toparlarım canım.

Çok teşekkür ediyorum desteğin için.

Seni çok seviyorum.

öykü dedi ki...

Pandoracım..
Daha önce de senınle yazmak konusunda cok konusmustuk.. Yazmak bır terapi.. ınsanı cok rahatlatıyor bu bır gercek.. Bı de bızlerı bulusturan ortak acılarımızı sevınclerımızı paylastıran bı yonu de var kı.. Bu da ınsana cok guc verıyor..
Gececektır bılıyorum. Ara ara bende aynı modda oluyorum bunu bılenlerdensın... gececek..
sevgılerımle.