15 Şubat 2011 Salı

Kırmızı kiremitli evin insanları (4)

Evden çıkışı kimse tarafından farkedilmemişti.Annesi yeni doğan kardeşi ile uğraşmış ,
Ablası ev işleri ile.

Babası zaten sabah erkenden dükkana gitmişti.

Sahi diğer iki kardeş !
onlar nerdeydi ?
Kendisinden bir yaş küçük olan büyük ihtimal uzanmıştı daha kendi kendine bir çocuktu o.
sessiz içinde yaşayan

Digeri zaten küçüktü daha .Hiç bir şeyin farkında değil.
Ve Zeynep sabahtan çıktığı sokakta önce öğleni buldu
sonra yürüye yürüye evden epeyce uzaklaştığını acıkan karnıyla hatırladı.
Yapacak bir şeyi yok eve dönemez
Dolaşmaya devam etti.Çocuk aklı ..
Sonra o laz ailenin kızı Emine ye rastladı.Emine elinde yufka gibi bir şey yanından yürüyordu
Bir parçasını koparıp zeynep e uzattıgında zeynep hayır demedi ilk defa..Her zaman tok gözlü davranması bu sefer söz konusu bile değildi yuttu o parçayı
*
Çocuklar birbirlerine neden niçin i hiç sormazlar.Emine de zeynep e nereye gittiğini ne yaptığını sormak yerine onunla evden epeyce uzaktaki dereye gitmeyi tekilf etti.Zeynep le yola çıktılar
Bir ara Emine çalıların arasında bnır kertenkele gördü
zeynep e bunların kuyruğu koparsa yeniden çıkıyor biliyor musun derken bir taş parçasıyla hayvanın kuyrugnu koparıverdi
Zeynep bakamadı bile midesi bulandı
Hava hafiften kararmaya yüz tutunca emıne hadi eve dönelim dedi
Zeynep düsündü karanlık bastıgında burda olsam :(
Ah bunu düşünmek bile kötü
ve koşmaya başladılar eve doğru... ev e varış ... merdivenlerden yukarıya çıkış
*
Annesinin sesi dışarıya doğru geliyordu
ablasına çıkışıyordu
hala mı hazır değil yemek
merdivenler bittiğinde perdelerin arkasında yanan ışıkta evdeki
pencere kenarı çiceklerin ,ıtırın gölgesini gördü
Ne kadar çok gitmeyi istemiş olsa da
eve döndüğüne sevindi..
Bu karanlıkta sokakta olmak !
Bunu düşününce bile korktu
Ah iyi ki döndüm eve
Ahşap ortadan iki tarafa açılan sokak kapısının mandalını kaldırdı içeri girdi
Kimse farketmemiş
O gitmişti oysa bu evden bir gün içinde olsa
gitmişti
Ama kimse farketmemiş
farkedilmemş olmasını algılayamadı.
Bunu düşünemedi
Çocuktu
Oysa ne acı
O gitmiş ama hiç kimse farketmemiş.
Bir şevkat yoksunlugu bir sevgi eksikliğinden doğan ama kendisinin adını koyamadığı bir sızı yerleşti minik yüreğine içi acıdı.
İçeri girer girmez bir bagırıs çagırısın ortasında buldu kendisini
Bebek kardeş ağlıyor
kucağına tutuşturuluverdi bebek bir anda
Bak kardeşine !
Kucağında bebek öylece durdu holün ortasında .
Anne mutfağa gitti.
*
Her şey hiç bir şey olmamışcasına devam ediyordu
Gitmiş dönmüş ama sanki hiç bir şey olmamış
****
ve Zeynep bu duyguyu hayatı boyunca taşıdı ileriki yıllarda
sevilse bile hep daha fazlasını istedi
daha çok hissetmeyi
daha çok gösterilmesini bekledi
İlgi açı oldu
ne çok olursa olsun
yetmedi
mutlu hissedemedi.
Çocuklukta yerleşen bazı şeyler insanlar büyüdükçe geçmek yerine derinleşirmiş
İlerki yaşlarında gittiği psikolog ona bunu söylemişti.

13 yorum:

Adsız dedi ki...

öyküm merhaba yeni yıla yeni umutlarla girmek güzel diye yazdım ama malesef geçen sene bana biyopsi yapıldı ALLAH'tan sonuçu temiz çıktı diye sevinirken bu cumartesi günü göğsünde bir ağrı ile saat 3 de başlayan ve takibinde sabah 6 ya kadar evde geçer diye bekleyen eşim.Üstelik o kadar ağrıya ragmen araba ile hastaneye gittik.Canım öyküm orada öğrendimki eşim kalp krizi geçiriyor.Yalova da pazar günü bu işi yapabilecek kimse olmadığı için ambulasla Bursaya gittik.Ne kadar acıdır ki; o sirenlerin açık olmasına rağmen hala ve hala yol vermeyen insanlar olması beni daha da kötü yaptı.Ve sonuç eşim 35 yaşında kalp krizi geçiriyor anjiyo oldu sağ ana damara stent takıldı.Bitmeyen bir gece görmedigim yoğun bakımdaki eşim ve bir kez daha hayatın gözümden geçmesi 10 yaşındaki kızım ben ve eşim ALLAHIM sana bir kez daha çok şükür yoğun bakımdan çıktı.Şu anda iyi ona ne kadar kuvvetli ve dirençli olmaya çalışan ben.Ama çok zor be canım öyküm.Çok sıkıntı olup bu yazı yazdığım için istersen yayınlamaya bilirsin öyküm.Galiba bir kez daha sana içimi döktüm.Dilerim ki sağlıklı ve güzel günler bizimle olur.
DENİZ

öykü dedi ki...

Ah Denız
Ah canım:(


nasıl uzuldum satırlarını okudugumda


cok buyuk gecmıs olsun..

ah ınan ıcımde hıssetım
cok sukur kı ıyılesmıs

bunca sıkıntının sonu cok sukur kı tatlıya baglanmıs

ama ne kadar hırpalandıgını neler yasadıgını tahmın edebılıyorum:(


Allah bı daha kotu hıcbısey yasatmasın sıze

hep saglıklı hep ıyı olun ınsallah


o ambulanslara yol vermeme olaylaırna gelınce ne yazık kı sasırmadım

ınsanlar baslarına gelmedıkce
ne yaptıklarını bılmıyrolar
yaptıklarının ne kadar cıddı korkunc seylere mal oldugunu dusunemıyorlar

bencıllestık ne yazık kı denızcım

ınan bana cok uzuldum

tek tesellı ıyı olamnız
cok buyuk gecmıs olsun
sevgıyle kucaklıyorum senı

öykü dedi ki...

yorumunu da yayınladım cunku her satırın aslında burdakı tum dostlarımız
hepımız ıcın
çok anlamlıydı

sevgıyle optum tatlı yanaklarından

aysun dedi ki...

Öykü

Zeynep'in eve dönmesine sevindim.Başına daha kötü birşey gelebilirdi.Gerçi farkedilmemiş garibimin yokluğuda neyse...ama iyiki emineye rastgelmiş...Eminede tam cani ha ezivermiş hayvancağızın kuyruğunu hehehe ...

Hayatta herşeyin yaşanması gereken bir zamanı var çocukluk bunlardan en önemli olanı eğer sevgisiz ilgisiz büyüdüysen hep eksik birşeyler olur hayatında ve buna bağlı yalnışlar yaparsın ben yaptım ama telafisi mümkün yalnışlar...

Bu arada deniz arkadaşın eşine geçmiş olsun umarım tekrar böyle kötü birşey yaşamazlar...

beenmaya dedi ki...

aynen öyle öykücüm çocukken yaşanılan tüm eksiklikler ve fazlalıklar büyüklük dönemlerinde mutlaka yerini alıyor.

ve sevgili DENİZ, çok geçmiş olsun hem eşine hem sana...

Şirin dedi ki...

Sonu kazasız belasiz bitti derken asıl sorunun sonunda başlaması gibi bir kurgulama ve saptama :))
Başkalarını bilmem ama bana kendim için çok ayna oldu bu öykün ÖYcüğüm :((
İçime düştüm çıkamıyorum iyi mi ?

öykü dedi ki...

AYSUNCUM hayattakı en buyuk eksıklık sevgı eksıklıgı

sonrası dıyelım cok paran da olsa
cok populer de olsan bısey farketmıyor

sen hep o cocukluk yetıskınlık donemındekı sen oluyrosun ılerkı yaslarında
ve o zaman ne tohumlar ekılıyorsa onları yasıyorsun

öykü dedi ki...

mayacım cocuklukta ekılen tohumlar bızler buyudukce yeserıyor daha bı koklenıyor
eger sorunlu bı cocukluk yasadıysa ınsan

bunun acısını da hayatı boyu cekıyor

öykü dedi ki...

Şirincim

bu ara senın bı sıkıntın var:(

umarım cabucak atlatırsın

keske faydam olsa

uzuldum cok.

Unknown dedi ki...

Yorumum sevgili Denize.
Geçmiş olsun canım.Gerçekten de çok genç.Ama artık tıp eskisi gibi gerçekten değil.
Düzenli bir yaşamla uzun yıllar sağlam bir kalple de yaşamak mümkün.
Geçmiş olsun diyorum.

Unknown dedi ki...

Yorumum sevgili Denize.
Geçmiş olsun canım.Gerçekten de çok genç.Ama artık tıp eskisi gibi gerçekten değil.
Düzenli bir yaşamla uzun yıllar sağlam bir kalple de yaşamak mümkün.
Geçmiş olsun diyorum.

Adsız dedi ki...

Deniz arkadaşımıza ve eşine geçmiş olsun.Allah uzun ve sağlıklı ömürler versin.

canım hayattan çoğumuzun yaşadığı bir yaşamdan kesitti anlattığın.umarım emine için her şey yolunda gider.

sevgilerimle..

Adsız dedi ki...

zeynep ve ailesi için her şey yolunda gitsin.