Yagan yagmura inat ..
adımlarım agır agır ılerledım..
Ürkektım
Issızlık, karanlık .. agaclar.. ve ortamın getırdıgı sıkıntı daha kapıdan gırer gırmez yuregıme agırlık olarak cökmustu..
Kımse yoktu .Tek bı Allahın kulu bıle..
Hafıf yokustu cıktıgım yol .. Bıraz zorlayıcı ....kac defa gelmıstım?
Sayısız...
Ama bu sefer, ılk defa
ani bı kararla .. ve tek basıma..
Oncesınde defalarca "sakın yalnız gıtme kızım ne olur ne olmaz "ı duyan kulaklarımı
bu sefer sadece ıssızlıgın sesıne bıraktım..
Kararlı, ama urkek adımlarımla yokusu tırmanmaya basladım
Her adımda yenı bı ınsanın adı..
Bazıları cocuk .........bı sene bıle degıl..
Kımı, hayatını anlatmıs satırlarında
Bı ses duydum. Tam da boyle onları gördugumde..
İşte yukardalar .. Görüyorum..
Ama az kaldı
Ha gayret Öykü !
Bu sesi delı gıbı carpan kalbımın sesı sandım yurumeye devam ederek..
Bu arada yagmurdan cok
yuzumu ıslatanın gozyaslarım oldugunu farkettım
Sen hıc kendı kendıne konusan gordun mu?
Gorenler onlara delı derler
Cogu degıldır
O an onlardan bırıydım.. Konusuyordum kendı kendıme fısıltıyla
"korkma oyku az kaldı..."
Ve yaklastım cok sıkısık ıcıce
neden bu kadar duzensız buralar :(
Burayı alırken bıle zorluk yasamıslar.. Yabancıların kı o kadar duzenlı kı
Bızde ulasmak ıstedıgınde
Ya dıgerlerının kenarına ..
Bazı ınsanlarsa ustune bıle basıyor:(
Cok korkunc bısey bılıyorum ama boyle ... Cunku bı duzen ıntızam yok
kımse yok:(
Neden yok
neden suraya gelırken kendı basıma aklıma estıgınde gelemıyorum..
Neden ılla yanımda bırılerı olması da sart
Sart ! cunku burası ıssız
En cok sevdıklerının yanına gelırken .
Başına,
Tecavuzden tut kapkaça... hersey hersey gelebılır...
Başına,
Tecavuzden tut kapkaça... hersey hersey gelebılır...
Ilk kez yaptım bunu
O yagmur a ragmen
o ıssızlıga ragmen kalbımın o benı bıle korkutan delı gıbı carpıntılarına ragmen ılk kez
cnku gıtmelıydım
ordan gecerken oyle gecıp gıdemedım..
cunku ......
cok ozledım..
---------------------
mezarlıkların duzenlenmesı.. bu ıssızlıktan kurtarılması orda guvenlık adına her mezarlıkta gun boyu dolasan bırılerının olması dılegı ıle yazılmıstır bu yazı...
31 yorum:
Anlatım tarzın çok hoş...Çok sevdim yazını ve yararlı buldum.İyi tatiller dilerim.
Umarım gereklı ,
sorumlu yerlere de ulasır bu cagrım..
cok tsk ederım
sana da ıyı haftasonları...
Öykü daha yeni toparlanmışdım ama bır kere daha bu yazınla içim eridi:(
Öpüyorum ve anlıyorum...
inşallah bır faydası olur.Allahtan rahmet dılerım oykucum.
haklısın öykü
kardeşme geldim istanbula esenlerde 15 katlı bir sitede oturuyor ve evin üç cephesi mezarlığa bakıyor kalabalık bir site olsa da mezarlık çok ıssız gece falan arasından geçen yolda insanlar geçiyor ışıklandırma yetersiz güzelim istanbul haline ağlıyor olmalı bu kadar bir de biz insana yaşarken bile değer vermiyoruz ölüsünn mü değeri olcak da mezarlıklarla ilgilenecekler:(( nur içinde yatsınlar sevdiklerin:
Genelde ilgisiz mezarlıklar su bile yok bazılarında umarım düzelir.
Kimi görmeye gittin Öykü; kim için gittin ıssız bir mezarlığa?
Pek güzel bir anlatım olmuş aynı zamanda.
Umarım Öykü kızı gerekli yerlere ulaşır çağrın...
Eminim hiçbir yere ulaşmayacak yazı, ulaşsa da umursanmayacak. ''Ölen öldü'' mantığından vazgeçerek düzenlenmeli o mekanlar. kalıp, gidenlerle günün herhangi bir saatinde orda hasret gidermek isteyen insanların bu doğal hakkı onlara iade edilmeli bi şekilde. Mezarlık yahu, daha bi insan neden korkarda akıllanır ki.. orda bile....
Öykü, bu korkuyu hisseden sadece sen değilsin emin ol bizlerde hissediyoruz. Bayram günleri dışında ne zaman mezar ziyaretine gitsem takip edilen ajan moduna geçiyorum hem de ne kadar soğukkkanlı ve sakin de olmaya çalışsamda hakikaten zor oluyor düşüncelerimi sakinleştirmen özellikle bide yalnız isem. Niye böyle oldu şehirlerimiz açıkçası bilmiyorum bunu kendimden de görebiliyorum şehir içindeyken korku, güvensizlik gibi olumsuzluk duygularını hissedebiliyorum zaman zaman ve insanlara karşı bir güvensizlikle çıkıyor tezahürü. Ama biz kendimizi ne kadar çok arındırdıkça; korkularımızdan, endişelerimizden sıyrılabildikçe sevgiyi hayatımıza daha çok davet ettiğimizde güzel şeylerle karşılaşma olasılığımızda artıyor. Hayatında hep güzel şeylerin ve sevginin olması dileğiyle.
Öykü, bu korkuyu hisseden sadece sen değilsin emin ol bizlerde hissediyoruz. Bayram günleri dışında ne zaman mezar ziyaretine gitsem takip edilen ajan moduna geçiyorum hem de ne kadar soğukkkanlı ve sakin de olmaya çalışsamda hakikaten zor oluyor düşüncelerimi sakinleştirmen özellikle bide yalnız isem. Niye böyle oldu şehirlerimiz açıkçası bilmiyorum bunu kendimden de görebiliyorum şehir içindeyken korku, güvensizlik gibi olumsuzluk duygularını hissedebiliyorum zaman zaman ve insanlara karşı bir güvensizlikle çıkıyor tezahürü. Ama biz kendimizi ne kadar çok arındırdıkça; korkularımızdan, endişelerimizden sıyrılabildikçe sevgiyi hayatımıza daha çok davet ettiğimizde güzel şeylerle karşılaşma olasılığımızda artıyor. Hayatında hep güzel şeylerin ve sevginin olması dileğiyle.
kendimi biraz iyi hissettiğimde yasımla başettiğimi sanıyor ama her defasında yanıldığımı anlıyorum.(( Biliyomusun ben onunla şimdi hayatta olduğundan daha da çok birlikteyim. Her özleyip kafama estiğinde ölülerden değil canlılardan tedirgin olsam da gidiyorum ama benimki de zor bir yerde olsaydı bi defa daha düşünürdüm doğrusu:( Nur içinde yatsınlar...
Primacım cok sagol sevgılerımle..
Dolunaycım sagol sevgıler.
baharcım maalesef oyle
neden ınsan her aklına geldıkce
tek basına bıle olsa
gıremesın
neden bı kac guvenlık gorevlısı oralarad sureklı dolasmasın
neden daha duzenlı temız
cıcek ıcınde olmasın ......
neden?
damdakı adam
bızımkınde cok asagıda kalıyor cesme
ve ordan alıp yukarıya kadar tasımak
cıddı bı zorluk
bazı seyler
hanı buyuklerımıze sevdıklerımıze
dıger boyuta gonderdıklerımıze
yapmamız gereken bazı seyler
ozel seyler var kı
zıyaret gıbı
onlar bıle ne yazık zorlastırılıyor..
Sevgılı Kubılay
Anne ve Babamı gormeye gıttım oraya..
fundacım umarım
ve bu cok onemlı acık
eksık umarım en kısa zamanda duzelır..
duzeltılır
gereksız adam
zıncırlıkuyu mezarlıgının gırıs kapısında
HER FANI BI GUN ÖLUMU TADACAKTIR
yazar..
yanı bugun bu gorevde sorumlulukta olanlar
lutfen hepımızın bı gun oralarda olacagını hatırlayıp
en kısa zamanda oralardakı bu eksıklıklerın gıderılmesı konusunda gereklı calısmaları yaparlar.
Sevgılı Yıgıt
o kadar guzel anlatmıssın kı satırlarında
sırf mezarlıklarda degıl
sehır hayatı
ınsanın her anını psıkopat boyutunda
paranoylarla donatıyor..
aksam evıne donuyorsun
arkandakı ayak sesı kesın bı sapıga aıt olabılır gıbı yasıyorsun hayatı
ve gıderek zorlasıyor hersey
Mallacım
aynı
ben de onlarla her an
burda bıle sık sık anarak
bırlteyım
benımle yasıyorlar
ama ara sıra onların bu dunyada yerlerını sımgeleyen mekanlarına
mezarlıga gıderken de korkmamak ıstıyorum:(
aklıma estıkce gıtmek
ılla kı yanıma bırılerını almak sartı olmadan
ne zaman ıcımden gelırse orda oılmak ıstıyorum
biraz babamın ilgisizliğinden biraz da dediğin gibi düzensizlikten melek kardeşimin mezarı kaybolup gitti koskoca mezarlıkta. işte en çok o zaman yandı içimiz...
Canım benım:(
ben gercekten cok uzuldum...
Öykücüm;
Mezarlıklarda o ıssızlıkta bir gün bizlerinde sessiz sakin bedenlerimizin toprakla içli dışlı olacağını düşününce bana da çok ürkütücü geliyor doğrusu.ama ruhun özgürlüğünü düşündüğümde ve oralarda sadece insanların madde sıfatlarının yattığını hatırlayınca rahatlıyorum.Sevgilerimle.
sufıcım umarım soyledgın gıbıdır..
haklısın
boyle dusunmek daha huzur verıcı..
Ah Öykücüğüm:(( Ben babamı kaybettiğimde 18imdeydim ve tek başıma gitmek zorundaydım. Mezarını yaptırmak işi bana kalmıştı. İlgilnecek kimse yoktu. İşe giderken servisten inerdim sabah karanlığında mezarlığa gitmek için. Mezarların arasından mezarcıları arardım. Herkes beni eleştirdi neden yalnız gidiyosun diye ama bi allahın kulu da çıkıp gelmezdi yanımda. Bende doğrusu talep etmezdim gelmelerini. Herkes kaldıramaz mezarlık havasını. Ama insan sevdiklerini özleyince orası bir başka bahçe oluyor. Sanki evlerine ziyarete gider gibi gidiveriyorsun. Sanırım seninde korkunu yenemene neden olan baskın duygu buç Sonuçlar onların evine gidiyosun. Karanlık ve dar sokaklar arasından. Korku dersen her yerde var. İnan en kalabalık ortamda da bulur gelir beal eğer seni bulmak isterse. Elbette güvenliği hafife alma ama çok da korkma. Mezarlık girişlerindeki bekçilerden yanında bulunmalarını da talep edebilirsin pekala. onların yanından bir de görüşme yap cepten. "ha bak bende mezarlıktayım.. az sonra geliyorum falan diye" yutarlar umarım. bu da walla şimdi aklıma gelen kendini koruma yöntemi oldu:))
Allah dualarını kabul etsin Öykücüm, çok iyi yapmışsın ziyaretle..
mezarlıkların durumu çok üzücü.. ülkemizdeki genel düzensizlik oralarda da aynı tabii. bunla birlikte maneviyat eksikliği var insanların kalplerinde.. bu daha üzücü..
Şirincım hanı beterın beterı var denıyor ya
18 yasında onca onemlı ve zor olayı tek basına yuklenmıs olman benı cok uzdu
agırlıklarını bılıyorum cunku..
çare olarak onerın ıse
cok mantıklı
uygularım bunu
sevgılerımle canım benım
Verago cok sagol cok tsk edıyorum..sevgılerımle
Müslümanız, titiziz, bizden iyisi, temizi yoktur.
Bayamdannnnn bayramaaaaa mezarlığa gideriz.
Şöyle yüzeysel bir temizlik vardır.
Senden beş on lira koparma amacında olan su döken çocular, yetkisi olup olmadığını bilmediğin kuran okuyucular.....
Niye biz böyleyiz.
En kıymet verdiğimiz geçmişimiz. Ama o geçmişimizde yer alanları pislik, çer çöp , bir yerden alınıp diğer tarafa atılmış otlar kuru çiçekler, kırık mezar taşları, çalınan mermerler....
Mezarlıkların bendeki görüntüsü...
<:(
mayrıcım
bılıyor musun
benım eksık bıraktıklarımı sen yazmıssın
işte tablo aynen bu !
Yorum Gönder