16 Mayıs 2009 Cumartesi

Okumak ve kitap üzerine...


Kucuk adımlarla ayakta durmaya basladıgım tarıhlerde bbama aıt odanın bı duvarını boydan boya kıtapların kapladıgını kesfettım..
Baba figürü gozumde coklukla
koltuguna oturmus elınde kıtabı karesıyle kaldı..
Yanına sokulurdum yuzune bakardım dıkkatlıce ne yapıyor dıye anlamaya alısarak
ılk kıtapları o zaman verdı elıme
renklı guzel seyler vardı..
resımlerıne bakmaya doyamadıgım..
Yzıları anlamasam da
kıtapların ne kadar guzel oldugunu o donemler kesfettım..Kokularını cok sevdım.. Yenı bı kıtap alındıgında bana o donemden kalma bı alıskanlıktır ..Tuhaf gelmsın once bı koklarım kıtaplarımı:)
Kırmızı baslıklı kız,
pamuk prenses ,
külkedisini okudu annem bana ..
Her okudugu kıtabı dınlerken gozlerımı kapatıp kahramanının yerıne koydum kendımı..
Ornegın kırmızı baslıklı kız annesının pısırdıgı nefıs kurabıyelerı buyukannesıne goturcegı sepetle yola cıktıgında elımdekı kurabıyeden bı ısırık alarak ıyıce ıcınde hıssettım ozumsedım..
Her kıtap yenı bı ufuk actı.
Kucuk prens le devam ettım
martı geldı sonra..
ve Turk yazarlarından üç Kemallerın tum kıtaplarını okudum.. Yaşar Kemal ı okurken Toros daglarındakı cıceklerın kokusunu duydum .. Dokundum gorduım o kır cıceklerını..
En cok ınsan hayatlarından kesıtler veren kıtapları tercıh ettım.. Bska ınsanların hayata tutunuş nedenlerı ya da uzuntulerı nelerdı ..
Hayatı onların gozundekı rengıyle gormek ıstedım..
O babama aıt kıtaplar bı duvar boyu dızılı hala evımızın baskosesınde..
Ve en onemlı hazınem....
Onun parmaklarının dokundugu bazı sayfalar sararmıs.. Kumas kaplı eskı cıltler var..Gozum gıbı baktıgım
Monte crısto kontu
sefıller
iki sehrın hıkayesı ve daha nıcelerı..Bazıları buyukbabamdan kalma.. oylesıne sarı kı sayfalar eskı.. kucuk yıpranmalar var tum gosterılen özene ragmen..
Aynı hayat gıbı..
dısımız eskıyor.. ama ıcımızdekıler hep taze hep yenı..
Bu mim Pandora
Aysema ve Melih tarafından bana gönderıldı..
Ben de yazmak ısteyen herkese gönderıyorum..

30 yorum:

birkadin dedi ki...

sanki ayni ailenin cocuguz, o toptan kitap alislari, onlari yerlestirirken kutuphanenin basinda saatler gecirmeyi, yalniz olunca yanlarina gidip hepsinin tek tek halini hatrini sormayi, hepsi benim cocuklugum, oyle ozledim ki o gunleri..

öykü dedi ki...

o zaman benı cok ıyı anlıyorsun Gorkem...

sufi dedi ki...

Kitap serüveni mimi sana da gelmiş anlaşılan. Selam olsun Seni sen yapanlara.
İnce Memet'i nasıl unuttum? Hiç unutulurmu onunla çıkılan dağlar, basılan köyler, gidilen bilgeler.Eşkiya olup dağlara çıkasım gelmişti o kitapla benim de.Sevgilerimle.

Yaşamkafe dedi ki...

Kitaplarla haşır neşir,içiçe bir yaşam tarzın olduğu için kendini çok şanslı hissedebilirsin Öykü...

Herkes böyle olsa cehaletin kafasına balyoz gibi inerdik..:)

Sevgiler...

Hayalbemol dedi ki...

Monte Cristo Kontu, Küçük Prens, Martı ve tabiki başta belirttiğin tüm çocuk kitapları, benim okuyup da akıl raflarıma yerleştirdiklerimden. Çocukken devlet kütüphanelerini çok ziyaret ederdim de, bazı olumsuz şeyler geldi aklıma. Orda birçok kaynağın sayfalarının yırtıldığını görürdüm. Öğrencilerin ödevleri uğruna, fotokopi çekmekten aciz olup kopardıkları ve diğer gelecek olanlara haksızlık ettikleri, kendince komiklik saydıkları asi tavırlar...
Kitaplar, anılarda iz bırakan gerçek sayfalardır.

öykü dedi ki...

sevgılı sufı
ınce memet ı okudugumda buyulenmıstım..
bırebır yasatmıstı bana hayalımde orda yasanan herseyı okudugum satırlar
ama ne zaman kı fılmını ızledım
hayal kırıklıgı oldu
bazen kıtabın verdıgı tadı
bı fılm karalayabılıyor
bundan da sunu cıkarıyorum
hanı bazen
hyallerde daha guzel bıseyler belkıde.kendı hayalındekı sekıllendırmeler daha anlamlı

öykü dedi ki...

Hakan katılıyorum
okuyan ınsandan zarar gelmesz
cehalet son bulsa
dunyada savasta olmazdı.

öykü dedi ki...

Hayalbemol
bız ınsanlar
neyın kıymetını bılıyrouz..
once yesıl alanlara hayranlıkla bakıyor
ayyy ne guzel dıye oralarda pıknıkler yapmaya baslıyrouz
ayrılırken oralardan çöp ıcınde bırakıyrouz ardımızdakı o guzelım alanları
ve hıc bı sorumluluk hıssetmıyrouz..
ınsan var dokundugu yerı
cennet yapar
ınsan var cennetı cehennem..

Adsız dedi ki...

kocamannn baba kütüphanesinden ve okuyan bir babadan gelmiş bu güzel yazım tarzı anladım şimdi sırrı:)

öykü dedi ki...

canım benım
oyle goruyorsan ne mutlu bana
sevgılerımle

babegazelle dedi ki...

okumak çok güzel bişi yaaa okumayana ciddi acırım hayalimdir ilerde evimde bi odayı sırf kütüphane yapıcam boydan boya duvarları kitaplıkla kaplı olucak:D

öykü dedi ki...

Okuma sevgının bu kadar yogun olması ne kadar guzel sevgılı Babe

Yaşamkafe dedi ki...

Az önce dikkatimi çekti...

Öykü,bloğunun alt kısmındaki kediyle oynadım,fareyi yakalamaya çalışıyor...:))


Galiba acıkmış,ona biraz yiyecek bişeyler versen diyorum..:))

öykü dedi ki...

Hakan oyku nerde kedısı orda:)
Oyku kedısız yapamaz:))
onu sureklı beslıyorum mırıltılarını da dınledın mı?

Adsız dedi ki...

oleyyyyy öykü bize geldiiii:) :) :)

öykü dedi ki...

Cnımm evet:) sıze geldım
cayınız kekınız mısafırperverlıgınız ıcın cokkkk tsk edeırm.

Sevgi Küçük dedi ki...

ben yürümeyi öğrenmeden önce tırmanmayı öğrendim sanırım. :)
en üstteki kitabı almak için bebek yaşta kütüphaneye tırmanmaya başlayan bende kitapsız yapamayanlardanım.sanırım çocukluğa ait en eski görüntülerden biri anne ve babamın kitaplara gömülmüş halleri.
ne mutlu bize, şanslı çocuklarmışız.

öykü dedi ki...

aynen Sevgıcım cok sanslıyız..

Adsız dedi ki...

canımm harikaa yazmışsınnn bende şimdi bu mimi cevapladım:D harikaaaa birşey kitap sevgisi:) kelimelerle tarif edilemez.seni çok iyi anlıyorum.ne mutlu ailene seni çok iyi yetiştirmişler maşallahhh ellerinden öperim.

öykü dedi ki...

sevgılı kamıkaze hemen bloguna zıyarete gelıyorum okumak ıcın
guzel sozlerın ıcınde cok tsk ederım
sevgılerımle.

Kızıl dedi ki...

Canımsın sen yaa.. Aloş rahatsız ne zamandır pc'ye geçemiyordum ancak okumaya vakit bılabildim.. Öyle güzel anlatmışsın ki.... Hem okuma serüveninin başlangıcını, hem de güzel anılarını paylaşmışsın bizlerle. Çok teşekkür ediyorum Öyküm....

lezzettabağı dedi ki...

Kitapsız bir hayat düşünemiyorum!Aynen ben de kendimi bildim bileli elimde kitabım,nereye gitsem götürürüm!Kitap sevgisi gerçekten de ailede başlıyor.Zaten insan anne-babasından ne görürse taklit etmiyor mu çocukken?
Herkese kitap dolu bir dünya diliyorum:)

Adsız dedi ki...

nerdesin sennnn her sat başı okumaya alışmışkennnnn:):)

eviminnuru dedi ki...

canım yaa nekadar şanslısın ne güzel yetiştirmişler seni

İDEA dedi ki...

Ben geldimmm ben geldim.Ben geldimmmm ben geldim.Ben geldimmm ben geldimmmm :)

öykü dedi ki...

İDEA cım canım
hosgeldın
cok ozledım senı..

Adsız dedi ki...

çok küçükten beri kitaplarla içiçe olduğun belli, gerçek yazarlar gibi yazıyorsun.. ne güzel ki öyle bir ortamda yetişmişsin.. kitapları önce koklaman tuhaf değil çok hoş :) şimdi e-booklar var hiç öyle zevki yok..

Hülya Konar dedi ki...

kitapsız bir hayat düşünemiyorum.henüz okumadığım birsürü kitabım var ama olsun dursumn birgün okuycam...mutlaka...

sevgiler...

öykü dedi ki...

aynı sekılde kıtap olmadan olmaz dıye dusunuyorum sevgılı hulya
benden de kocaman sevgıler sana..

öykü dedi ki...

Verago hıc guzel yenı alınmıs bı kıtabıntadını verır mı o e-booklar:)