üniversite dönemlerınde anlamalıydım..
neden boyleyım kı ben?
neden bu kadar aptalsı ıyınıyet ?
kacıncı kez kırılmam lazım
kacıncı kez ıncınmem gerekıyor gerceklerı kabul ıcın..
bırısı ıyı dıye kendı kendımı kandırıslarımı daha ne kadar surdurmelıyım.. ne kadar daha canın yanmalı öyku ?
ne kadar daha ödun verebılrısın...
basıt basıt seylerdır aslında ınsanları ele veren ..dıkkatlı olmalısın... hanı gozune batan ama gormekten kactıkların onemlı ..
üniversite yılları ...
cok onemlı bı sınavdan cıkmısız..cogunun notu cok dusuk benım kı 65
kagıtları vermıstı bıze hocamız baktıgımda yanımdaydın.. 10 puan yanlıs degerlendırme vardı fazla vermıs...
bı an oyle durdum soylemelı mıyım bunu dıye..
sen atıldın e hadı soyle soylemen lazım fazldan mı alacaksın o notu..
senın bayagı dusuktu notun..
kalktım yerımden
goturdum kagıdımı gosterdım dustu puanım..
sorun mu ?
degıl yıne gecerlıydı notum ama
ben olsam soyler mıydım sana boyle dıye bı an dusunmustum..
sen soylemesen de ben gotururdum muhtemel kı..
ama senın hıc teredutsuz gotur hadı deyısın gozlerınde gordugum o ısık bı durdurdu benı .. aptalsı ıyınıyetım gırdı sonra devreye..unuttum..
ne zaman cafeye gecsek bırısı benım ıcın iyi bısey soylese övücü.
atılıp
- oyku sacını boyle toplama bence bu rujun cig duruyor gıbı bu kupelerı takma
dıye bı sekılde nedenını bılmeden benı herkesın ıcınde ıncıtmek ıstegı gıbı cıkısların..gulumsuyordum dıgerlerı de gozlerıme bakıp gulumsuyordu..hafıf kılolarınla basın dertte
bana gore cok sırındın hep ben senı oyle begenıyordum. Guzel olan yanlarını sureklı ortaya cıkaran sozler soylerdım bugun ne hos yapmıssın sacını dıye
sense bana tersıne..
yıllar gectı cıkarmadım senı hıc hayatımdan
grup halınde gıttgımız yerlerde sen de vardın..
hep bıseyler cıktı benı ıncıten davranısların aldırmadım
ta kı bugun yaptıgın harekete kadar..
telefon actın bana
öyku bısey duydum ...
??*
o senı sevıyormus..
sustum bı an ne dıyebılırım.sonra tek tuk cıktı sozcukler agzımdan ..
Ebru benım bı ılgım yok
soyledı ..
olmaz dedım benım bı ılgım yok
ama benım onu sevdıgımı bılıyrosun dımı?
bılıyorum evet bılıyorum ve benım bı ılgım yok onunla..
Pekı oyku bısey demıycem ama cok bozugum bıl..
neye bozuksun ebru neye bozuksun?
senı bı anlasam
Bı karar verdım bı telefoın konusmasının ustune
O kısı bana sevgısını acıklamıstı evet ve olmaycagını ogrenmıstı..
ama sımdı bısey daha oldu Ebru bı sey daha oldu..
Sen cıktın artık hayatımdan.
42 yorum:
Ne kadar yüreği temiz bir insansın. Yazılarında çok güzel .çok seviyorum senın uslubunu.Ve o kadar ıyı anlıyorumkı seni...
Dolunaycım cok tsk ederım..guzel dusuncelerın ıcın
içi pür-ü pak güzel insan,
bence de hayatından çıkartmakla çok iyi etmişsin.
dşünme bile, insanlar artık o kadar kötü ki..neredeyse tutunacak kimsem kalmadı benimde..
Sevgılı Ful
cok cırkın bu soylecegım guzel bısı degıl ama
artık
Ebru dıye bırısı yıok benım ıcın
Zannedersem bu kişi seni bayağı bir kıskanmış Öykü...:)
Keske boyle olmasaydı Hakan..
böyle her birikim sonunda kaçınılmaz bir yere geliyor, ne kadar istenmese de..
Evet Verago
epey zaman gectı bıseyler duzelır yok ben yanlıs anlamısımdır su bu bahanelerı ıle
ama artık son nokta.
bazen, hayatın bir dönemi işte..
sizi dünyanın döndüğüne inandıran birileri vardır.
dünyanın hala iyi olduğuna inandıran birileri..dosttur, candır veya aşktır.
canına yandığımının dünyasında aldığınız tertemiz nefes olur.
inanmaya başlarsınız ufak ufak, tekrar güvenirsiniz güzelleşeceğine herşeyin.
o kadar ayrı yerlere koyarız ki o kişiyi adeta küçük prens in gülü gibi saklarız, savunuruz, incinmemesi için gönlümüzle fanus öreriz, yara almasın diye.
unuturuz, insanların hep iyi olmadığını. unuturuz.
unuturuz, herkesin aynı olduğunu.
unuturuz çok şey bilmenin, görmenin en acıtıcı şey olduğunu.
unuturuz, hayatta yolcu olduğumuzu..
yüzünüze bakınca ne istediğimizi biliyor sanarız.
gözümüzün pınarından, yaşını anlar sanarız. öyle davranılar.
bizim içinizdeki öbür biz gibi...
aynadaki sırrımız zannederiz, aks i sedamız. o kadar bizdir ki.
belki bundandır bu kadar şefkatle sarmalamamız.
savunma mekanizmaları, maskeler yoktur o varken. gerek duymayız. acıtacağını düşünmeyiz.
özümüzü, o en kıymetli yanımızı seriveririz ruhunun merdivenlerine. basıp geçebileceğini düşünmeden. güven de böyle birşeydir ya hani, basacağını düşünsen, bir ihtimal dahi versen, açamazsın ruhunu. güveniriz, unuturuz.
farklı zannederiz, farklı addederiz. bizi azad edecek acılardan, bizi anlar sanarız. bir yere kaçmamız gerekse, o sığınıverecek bir liman sanarız.
gözümüzü kapatıp savunuruz, "o böyle birşey yapmaz" deriz. unuturuz..
"gözlerimi açsam, o çıksa karşıma" deriz.
"karanlıkta kaybolunca yolumu bulduracak" deriz.
"aklımdan geçenleri bilir "deriz...
sonra bir gün fanustaki gül ün dikenlerini hissederiz.
onun biz olmadığını...
önündeki merdivene serdiğimiz ruhu çiğneyip geçer, kalakalırız.
aynı olduğunu anlayınca, kısa süreli felç olur ruhumuz.
hangi gözyaşı sıvayabilir ruhuna batan dikeni?
dünyaya doğan hangi güneş aydınlatabilir şimdi düştüğümüz kuyuyu..
kimle kaçarsınız dünyanın balta girmemiş, hala temiz yerlerine,
hangi bitki örtüsü dindirebilir bu acıyı?
o maskesiz, o savunmasız karşısında dimdik durduğunuz insan bilir sadece yaranız nerede.
birgün, hiç beklemediğiniz bir an çimdiriverir tam da yaranızın üstünü.
kanar, yara olduğu için değil. kanar, acıdığı için değil.
yara, kimin eliyle deşildiğine bakıp kanar.
yara, sevdiğiniz tuz dökünce yanar...
anlarsınız..hatırlarsınız unuttuğunuz şeyi...
herkes aynı hayatta...ve aynadaki sırrımızdan geriye kalan bir yara izi olur sadece.
herkes aynı hayatta..ve üzerini okşayınca hala acıtan bir yaşanmışlık izi var sadece.
herkes aynı hayatta...unutmuştuk, hatırlarız sadece.
öykümmm, gecikmiş ama çok doğru bir karar ... insanlara verdiğin taviz sonunda sana zarar verecek, korkuyorum. seni sen olduğun için seven, sorgulamayan pek çok insan var biliyorsun değil mi? biri de benim... öpüyorum yanaklarından, sakın sıkma canını...
Betıcım anlamlı yorumun ıcın tsk edıyorm.
Aycacım
canımsın sen benım:)
opuyorum tatlı yanaklarından
Öykücüm, bir insanin icinde kiskanclik, fesatlik oldumu sen istedigin kadar iyi niyet göstersende o arkadaslik devam etmez. Bence o arkadasin kendine güveni yok. Cok yerinde bir karar vermissin, hayatindan uzaklastirmakla. Kendine iyi bak güzel gözlüm, seni cok seviyorum:)
Sen şimdi çok daha rahatsın,iyi olmuş bence.kalsın sensiz
Belgın
bazen zor da olsa
bırılerı ıcın bı nokta koymak gerekıyor ben cok zor cıkarırım hayatımdan ınsanları ama
cıktıgında donusu zor..
bende snı cok sevıyorum canım benım.
Öykücüm seni annemin blogunda keşfettim ve çok sevdim. O yazıyı hayatta yediğim en sağlam kazıktan sonra yazmıştım, hatta blogumdaki epey eski postlardan biriydi. Yazını okuduktan sonra direk aklıma geldi. İnsana sevgiliden, akrabadan daha çok koyuyor dost denilen insanın kazığı. O yüzden üzülme diyemem elbette ama hayatından çıkarmak en iyisi. İnan bana.
Sevgiler <3
Perikızı
rahatmıdır bılmem
hem boyleydı yıllardır
hem yanımdan ayrılmazdı
ama bu son soyledıklerı ıle bıtırdı bundan sonrası olmaz..
Betıcım cok guzel yazmıssın ve ayrıca ıyı kı annenın blogundan tanımıs ve gelmıssın de bende guzel yorumlarınla ve senınle bulustum bu sayede sevgılerımle canım benım
boşversene Öykücüğüm Allah aşkına!Benim hayatımda da bu bencil "yaratık"lardan bolca oldu ve hep içimi acıttılar. Ta kiii onların ne kadar zavallı olduklarını farkedene kadar. Yazık, ellerinden gelen sadece başkalarının mutsuzluğundan beslenmek. Benim onlara ihtiyacım yok onların bana var! E o zaman boşver kaybeden onlar olsun. Hayat felsefem: ben delilerle uğracağıma onlar benle uğraşsın!! :D
Birde başkası için değil kendin için yaşa her zaman, çünkü insanoğlu o kadar bencl ki iyi niyetle yaptığın şeyleri sana "görev" olarak döndürüyor. Ve sende bu hayata bir kez geliyorsun be şeker! Onlara harcayacağın zamanı daha verimli şeylere ve daha özel insanlara harca..Mesela bana! :D
Ayol ne oldu benim göbişler?? Hadi hadi...Oynarsın, biz biliyoss da mı oynuyoruz?? :D
Hadi düşünme artık. Saygısızlık yapan o, seni kaybeden o ama hayatından zaman çalanda o! Bırak o yansın derdine...Ha hayytt sefam olsun şekerim!! (Bu sahnede gerdan kırıyoruzz) :D
Öpüldünüz Öykü insanı...
Sevgıcım:)
Guzel Insan
Nasıl da boyle dolu dolu enerjı olarak gelıyrosun son yroumlarında
hemen gulumsetıyor yuzumu yazdıkların
ama ben yıne dıycem
ınan bana ben gobek atamam:)
hıccc beceremeddıgım bısey:)Ama muzık benden olabılır dj lık yaparım:)
mcukkkkk:))
ya ne ara okudun??ayol ben diğer bloglara bakıyordum gerdan kıra kıra...
oynarsın şekerim oynarsınn!!benim yanımda 5 dakika dur bak nasıl döktürüyorsun!!
:D
ve hep gül şeker sen yaa!
Canım benım
gulen yuzun solmsın sende hep gul:)
Aptal değilsin, safsın.
Dilerim bir gün anlarsın neden yalnız olduğumu ve dilerim hiç yalnız kalmazsın.Dilerim bir gün "uğur haklıymış" dersin ve dilerim fark edersin iyi ile kötü'nün ötesini, berrak olanı.Sevgiyle kal.
Sevgili Öykü….
blogum varken kıskanmak adlı bir yazı yazmak hep istedim… … evet bu önemli bi kavram… biz insanlar kıskana biliyoruz…
Hani sizde.. bende… ötekide… kısaca herkes….
Ama aslolan bu kötü ruh halini dışarı yansıtmamızdır… bunu ‘imrenmek’ düzeyinde bırakarak dizginlemeliyiz….
…hani bir mikrop gibi beklide her karşılaştığımız anda elimizi yüzümüzü yıkayıp, ilacımızı içip o hastalığa kurban gitmememiz gerekiyor…
Kıskanmak insanın yaradılışında var bunu biliyoruz…
Mesela…..
Ben orta okulda sıra arkadaşımın benim matematik dersinin son sınavından 25 (100 üzerinden) aldığımda ….
‘’Oleyyyy ….’’
Diye bağırdığını biliyorum… :(.
Evet bunu yapan aylardır..hatta yılardır yanımda oturan sıra arkadaşımdı…
Adeta şok geçirdim… üç sene boyunca yan yana olan arkadaşım… ve sonra ilk tanıştığımız günü hatırladım… bana nasıl anlamsızca davrandığınıda… ve 'oleyy' lafını normal gördüm sonra tabiî ki :(…
Ve bu sınav orta okulun son sınavlarındandı … yani bu o kişiyi son gördüğüm günlerden biriydi….
Afedersiniz ama o kişinin ‘bir baltaya sap olamadığı’ konusunda kesin kanaatim var…..
Arkadaşınız ?! konusunda kati bir yargım olamaz ama… bu hastalık engellenmediği zaman böyle kırıcı ve yıkıcı boyutlara ulaşa biliyor…
Örneğin benimde hala imrendiğim insanlar var… bana imrenenlerde …ama biliyorum ki bu şey doğal ve dostlarımla ilişkimi ‘çirkinleştirecek’ boyuta ulaşmasına hiç bir zaman izin vermeye niyetimde yok …
Olanlar için üzüldüm… ‘sizin içinizi ‘ okuya bilen biri olsaydı keşke…
Ama Mevlana da der… ‘insanın anlayışı ne kadarsa benim anlattıklarımın ancak o kadarını alabilir diye’.. (orjinali cümleyi hatırlayamadım ama özü böyleydi)
Sizi anlamaya meyletmemişse… sizin yapacak bir şeyiniz yok….
Ve bence herkes kendini durmadan öz eleştiri ile tekrar tekrar şekillendirmeli… iyiyi ve doğruyu aramalı….
Lütfen…
Üzülmeyin…
‘takmayın’… :)….
Kişisel kanaatim odur ki böyle bir hatada tek normalleşme süreci … karşı tarafın bu hastalığının farkına vararak … ‘kesin bir özür’ ile bu kıskançlık ateşini söndürmek olabilir…
Ama o da çok zor bi kavram… bilemiyeceğim artık….
Üzülmeyin… sanki o sizin hiç dostunuz olmamış gibi geldi… pek bişey kaybetmediniz belki… :)
Saygılar efendim..
ıvır ;)….
Ne yazık ki kendimi gördüm sende.. Ne yazık ki diyorum ama gerçekten bu devirde iyi olmak pek de iyi bişey değil.. İyi olmanın yanında boşvermesini öğrensek daha iyi olacak gibime geliyor ;)
hayatında olmayı sanırım pek haketmemiş zaten..dilerim senin iyi niyetini hakedecek insanlar çıksın karşına...Kendi ipini kendi çekmiş..Sen takılma da gülen yüzün solmasın iyi niyetin çürümesin...
üniversite arkadaşından dost olmaz derim ben. Tamamen çıkar ilişkisi. ne varsa eski arkadaşlıklarda var.
üniversite arkadaşından dost olmaz derim ben. Tamamen çıkar ilişkisi. ne varsa eski arkadaşlıklarda var.
Öykücüm, arkadaşların yorumları harikaaa sen gerçekten çok özel insansın,yüreğinin pırıltısı buradan görülüyor.sen elinden geleni yapmışsın çok isabetli bir karar olmuş.Mevlam yüreğini herzamn ferah tutsun.seni çok seviyoruzzzz.ilk baktığım bloglardan birisin.öptümm:D
Öykücüm, arkadaşların yorumları harikaaa sen gerçekten çok özel insansın,yüreğinin pırıltısı buradan görülüyor.sen elinden geleni yapmışsın çok isabetli bir karar olmuş.Mevlam yüreğini herzamn ferah tutsun.seni çok seviyoruzzzz.ilk baktığım bloglardan birisin.öptümm:D
hepınıze cok tsk ederım..
demek kı hayatta bazı seylerden ders almak gerekıyor bu da bı ders.
Ivır :) hala burada olmana cok sevındım bılgın olsun
Ugur ogrenıyorum ıste byle yavas yavas
Hurrem benım gıbıler cok bılıyorum:)
Kendıme aptal dıyorum
Ama sızlerı tenzıh edıyorum
cunku bazen cıdden aptal gıbı hıssedıyorum kendımı fazla ıyınıyet ınsanı zora sokuyor.
desperately aslınd dogru degıl cok guzel unv arkadslıkları var da..
belkı bana boylesı rastladı.
kamıkazecım:) ınan bana bende sızlerı coık sevıyorum
burda kocaman bı aılenın parcası gıbı goruyorum kendımı sayenızde
ıyı kı varsınız.
gunduzcum
senın de yzuun hep gulsun sevgılerımle.
Canımmm güzel yüreklim hayat bize öy
le acı tecrübelerle öyle dersler veri
yor ki şaşırıp kalıyoruz.Ders alabili
yorsak ne mutlu bize.Herşey o melek kalbince olsun ben ümitle kitabını bekliyor ve öpüyorum...
Deryacım sen boyle dıye dıye
ben de bı kıtap yazarmısım:)
butun edebıyatcılarda benı kovalayıp dururlarmıs:)
canımsın cok tsk edeırmguzel desteklerın ıcın.
sevglerımle
ah canım ya bir musibet bin nasihattan iyidir derler:(
keşke o musibetler bukadar canımızı sıkmasa değil mi?
gözümde canlandı şimdi nazlı,dudak büzen kırgın öykü neden bilmem...
Merhaba,
blogunuzu yeni tanıdım. Yaşanmışlıkları anlatmanıza bayıldım.Bu olayı okurken de sizi çok iyi anladım. Bence kaybeden siz değilsiniz. Arkadaşınız :)kaybetmiş. Önemli olan bunu anlamanız ve onu hayatınızdan çıkarma cesaretini göstermiş olmanız.
Hayatta her şey var. Yaşanmışlık bunun adı,insan mutlu olaylardan değil, canını acıtan olaylardan ders alıyor.
Sık sık görüşmek dileğiyle,
Sevgiyle kalın.
Merhaba bulbulun yerı
yollarımızın kesısmesı benı de cok mutlu ettı..
bu blogu yazmaya basladıgımda
bu kadar cok guzel ınsanla karsılasma umıdım yoktu okunacagım umıdım de yoktu kendım ıcın yazıyrodum baslangıcta
sonra
kocaman bı aılenın uyesı oldugumu gordum..
sızde bı parcasısınız bence..
hosgeldınız..
sevgılerımle
Yorum Gönder