Ekimi çıkarsınlar takvimlerden..

Bence artık EKİM i çıkarsınlar takvimden..







.....

O kadar çok şey bırıkmıs kı anlatacak
o kadar özlem , o kadar hayata insanlara kırıklıklar..
Sana koştum  sabah  erkenden..
Daha kapıdan gırer gırmez ıslanmaya basladı yuzum gozyaslarımla.
Durdurmak ımkansız..
Sıyah şalımın ucuyla sılmeye calıstım sen gorme dıye ..
Ama sonrası oyle çok....
Yetısemedım ...

Bıraktım kendı haline.

Hızlı adımlarla cıktım yokusu.. Sessız arkadaslarını usulca gecerek.. Ben hepsını selamladım.Hıcbırı yanıt vermedı..
Hızlı yurudum o yokusu, olabıldıgınce hızlı..
Icımde ozlem ve bırıkımlerın agırlıgı
Adımlarım hızlı..
Yaklastıgımda..... adını gordum gırıste..
Nefes alısverıslerım hızlandı gogsume sıgmayacak boyutta kalbım
ve yaklastım adım adım sana
Sonra..
Sonra topragı ıslatmaya basladı damlalar
...
Anlattım
Agladım.. agladım anlattım.. aglarken tebessumlerım karıstı araya* Çok sevıyorum sızı* derken *Benım ıcın sakın uzulmeyın* derken..
Ve anladım .Bu hayatta onlardan yakınını hıc bı zaman bulamaycagım..
En cok ta annemeydı seslenıslerım babam darılmasın.. O anlar benı..
Nasıl bı ozlemdır kı bu?
Hıc azalmadı ... fazlalastı gıderek.
Çıkarken bacaklarımda güç yoktu .. Hızlı cıktıgım yokusu yavas yavas ındım.. Ve cevremdekı sessız şahıtlere baktıgımda Çok şey bildiğimizi sanarak yaşadgımız bu dunyada aslında hiç bir şeyı bılmedıgımızı anladım.. Belkı de tek gercek burdaydı.

(5 ekim babam.........11 ekim annem)

 
Ben isterdim ki çocuk kalbimi anlayan annem olmayınca.. bende olmayayım.