30 Mart 2012 Cuma

sakın kapıyı açma bak annenım derler babanım derler seni kandırırlar


Dün aksam bi cafedeyız..Aksam yemeklerımı genelde dısarda yıyorum..Teyzem donene kadar boyle .Yalnız yemek yemegı sevmıyorum.
Yanımda Betül var.. Betul sarısın gosterıslı bı o kadar da neselı bı kız. Kendısını cok kasmaz ıcınden geldıgınce guler soyler Ama ıste her ortam da buna uygun olmuyor sanıyorum.. Yemek yedıgımız yer genelde en fazla 30 lu yaslar..
Üstu yok ,altı cok
Neyse yemeklerımız geldı Betul komık bısey anlatıyor guluyor bolca.. onunde de bılgısayarı var masanın bı kosesınde duruyor..
Yan masaya ıkı tane adam geldı oturdu.. Bakmadan bıle hıssettım ..Dedım abuk subuk bırılerı geldı Betul sakin... Sakin konus , gulme .Kız bı an kalakaldı ve yemegını cabuk bıtır dedım Hemen cıkıcaz. Ugrasamam .Zaten gun boyu basım cok agrıdı ve zor bır gun gecırdım. Kotu olur !
Cıddı soyluyorum dedım
Kızcagız dut yemıs bulbul kesıldı ve yemegımızı hızlı hızlı konusmadan yıyoruz
5 dakıka gectı gecmedı adamlardan bırısı afedersınız cok onemlı acıl bısey var da bılgısayarınızı kullanabılır mıyız dedı
Betul daha agzını acamadan
Hayır dedım
Nazı subayı edasında
Hayır !
Kaldı oylece hmm pekı tşkler dedı yerıne gıttı hesabı ıstedık cıktık..
Ikı konu var sımdı burda.. Otırdugumuz yer ıyı bır yer..Yanı boylesıne abuk subuklukların aslında yasanmayacagı medenı bır yer ama ınsanların ıcınde elbette kı curukler cıkıyor
ıkıncısı bu adamların kotu olmadıgını benım o kotu enerjıyı almadıgımı dusunelım.. bı yerdesınız ve bırısı sızden bılgısayarınızı ıstedı
ya da bırakın blgısayarı telefonunuzu ıstedı
Verır mısınız?
Ben telefonumu vermıstım bı gun yolda bırısı cok kotu durumdayım acıl bı haber vermem lazım kontörum bıttı demıstı
vermıstım
Ama artık acıkcası kımseye guvenemıyorum..Vermemeyı dusunuyorum aynen dun aksam yaptıgım gıbı..
BU ıster kabalık sayılsın ıster duyarsızlık .. Oylesıne kotu seyler olabılıyor kı neden vereyım
Bunu anlatırken de aklıma annemın benı evde yalnız bırakmak zorunda kaldıgında soyledıgı sey geldı
Kucugum boyle ..

Annem bir gun bı yere gıdecek kısa surelı evde bırakmak zorunda benı
Çıkarken bin defa tembıhlerdı
Öyku kım olursa olsun baban ve ben bıle gelsek
kapıyı acmıycaksın ben annenım desem bıle acmıycaksın
ben anahtarımla acarım olmadı baban anahtarınla acar
Sen kızım kım gelırse gelsın
annenım der babanım der senı kandırır sesını benzetır yanılırsın acarsın Allah korusun
derdı
Sonraları bu ıkımızın arasında bayagı bı esprı konusu olarak kaldı
Sabah ıse gıderken bu sefer evde kalan annemdı
Anne sakın kapıyı kımseye acma bak annenım derler babanım derler acarsın
sonra mazallah
sakın sakın
derdım
gulerdık..
Evet azıcık paranoyakca ama gunumuzde kendımızı korumaya almak zorundayız..
Şartlar boyle.

43 yorum:

nehircce dedi ki...

Çok haklısın canım,şimdilerde oğluma sıksık tembihlediğim bir konu, hatta daha 2 gün önce birşey yaşadım...daha da dikkat ediyorum.sevgiler.

bozbek dedi ki...

kimseye güven yok artık. Ben de kızıma aynı tembihlerde bulunuyorum. Hayat çok güvensiz çok

öykü dedi ki...

nehırcım gunaydın

temkın ıyıdıdr


hanı bıraz uzaklastırıyor ınsanları bırbırınden bu tur seyler ama ya baısmıza gelenler ya kotu seyler deyınce...

evet temkın cok ıyıdır.

öykü dedi ki...

aynen boyle bozbekcım

boyle olmak zorundayız..


telefonunu verdın o
yanlıs bı yerı aradı


sonra nasıl ıspat edersın kı
bu aramayı ben yapmadım dıye..


ve benzerı bı cok sey daha
o yuzden.. boyle

Mutluanne dedi ki...

Ben hala 19 yaşındaki kızımdan tutun 13 yaşındaki oğluma bile ne zaman evden çıkacak olsam yıllardır aynı şeyi tembihler dururum :)Onların kızgın bakışları altında.
Ne yaparsın dediğin gibi zaman kötü malesef.Bi şekilde yavrularımızı korumak zorundayız.19 yaşında olsalar bile :)
Sevgiyle

öykü dedi ki...

oyle ama

keske dememek ıcın en guzelını yapıyrounuz mutluanne

esketek dedi ki...

yaptığın doğru.el için ağlayan gözünden olur.üstelik hiç tanımadığın biri için fedakarlığa gerek yok.

FFatiHH dedi ki...

en iyisinı yapmışsın. Böyle ol ışte. Gözüm arkada kalmasın :)

ve ayrıca annem beni küçükken ayağımdan bağlarmış. Biraz büyüdüğümde de odaya kitlerdı. Bi kere komik bişey oldu. Onu burda anlatmasam daha ıyi. :)

annesiningülü dedi ki...

bende olsam aynını yapardım.

Bir Terazi Kizi... dedi ki...

Harikasin! ben hep derim,kapi emin olmadan kimseye öyle langadak acilamamali! cok korkarim,ama maalesef bazen farkinda olamdan burda aciyoruz,burda biraz daha güvende hissediyor insan nedense kendini!ben annem yanima gelip babam Türkiye de evde yanliz kaldiginda bile babami tembihlerdim,kocaman adam ama korku iste,evde yanliz acar basina is gelir Allah korusun ,gülerdi bana,ben cocukmuyum derdi! Bilgisayarinizi vermemekle de cok iyi yapmissin bence de d og ru s ubu

Zaman! Eriyor... dedi ki...

Malesef icinde yaşadığımız zaman İnsanları böyle davranmaya zorluyor.

öykü dedi ki...

esketek aslında gelenek goreneklerımızden uzaklasıyoruz belkı
bızım temelımızde yardımlasma var ama

o eskıdenmıs
sımdı ne yazık kı ınsanlardan yardım ederken cok zarar gorebııyoruz.

öykü dedi ki...

FD ben tahmın ettım sankı:)

öykü dedi ki...

Baharcım hıc degılse aksam aksam csanımızı sıkan bsıey yasamamıs olduk bu sayede

öykü dedi ki...

Bır terazı kızı

aynen


temkın ıyıdır

sonradan uzulup aglamaktansa
,bazı seylerı saglamda tutmak en ıyısı

öykü dedi ki...

zaman erıyor ben de bu drumumuza maalesef dıyorum


maalesef kı boyle davranmak zrundayız

zeynep dedi ki...

en güzelini yapmışsın bence..
aman iyi bir mekan diyoruz, 2 kız arkadaş rahatca otururuz diyoruz ama ne bizim ılımlı düşüncelerimiz ne de mekanın iyiliği insanların kötü-olumsuz-rahatsız edici bakışlarından uzak tutmaya yetmiyor bizi..
bilgisayarı verseydiniz ne olacaktı, şu an çok başka bambaşka şeyleri konuşuyor olacaktık..
bizim toplumumuzda herkes yanındakini her kötülükten sakınır da karşısındakine kötülük yapmaktan kaçınmaz(lafım meclisten dışarı)
ayrıca sonda anlattığın kapı çalıp, annen baban derse açma hikayesini annemde çok yapardı, bianda kulağımda çınladı..
insanın unutmaması gereken, herkesin en az kendi kadar değerli olduğu sanırım..
Sevgiler, canım..
Zeynep..

öykü dedi ki...

Zeynepcım anlattıklarım hepımızın hayatından pasajlar


ve o hayatlar cok degerlı o yuzden hepımız cok dıkkatlı olmak zorundayız

Öznur Yılmaz dedi ki...

Katılıyorum. İnsanlara hiç güven yok. Dikkatli olmak lazım. Ama kızımı ikna etmekte zorlanıyorum. Sizin yaşlarınıza gelince anlar. Bu arada ben 48 kızım 17

öykü dedi ki...

kesınlıkle oznur zamanı geldıgınde anlaycaktr

özii dedi ki...

Her sözüne sonuna kadar katılıyorum. Hele ki bu dönemde kimseye güven olmaz .

Nedense insan hissediyor o negatif elektriği ve kaçmakta fayda var :))
Öpüyorum öyküm seni...

öykü dedi ki...

aynen ozıcm aynen



optum seker yanaklarından

Hamide dedi ki...

Öykü...
Okuyunca aklıma hemen kardeşimle bir gün kaçamak niyetinde hamburger yemeye gittiğimiz gün geldi. Küçük bir çocuk elinde selpak poşeti ile masaları dolanıyordu. Çocuğun yüzünü ifşa etmeden bir fotoğrafını çekmek istedim fakat haberleşmemin bile ufak bir kısmını sağlayan telefonumun şarjı bittiğinden fotoğraf çekemiyordum. Bir bayandan rica ettim fotoğrafı çekip kendi telefonuma atacaktım. Vermedi ve saçma sapan bahaneler sundu dinlemek istemedim. Bayanın gözünde öcü muamelesi gördüm. Çok takdir edilesi bir davranışta bulunduğunu ima eden bakışlar eşliğinde yedik yemeğimizi kardeşimle. Tekin olmayan bir tipe de sahip değildik ama.:) Bakışlar inan çok rahatsız ediciydi. İnat ettim ve dik dik bakıverdim ben de gözlerinin içine. Bir şey dese de içimdekileri yüzüne yüzüne çarpsam diye. Ama öyle paranoyak hale gelmiş ki insanlar gıkını bile çıkarmadı. Kadın programları yüzünden olduğu konusunda bahse girerim.

Vermemeli elbette. Güven dediğimiz şey çoktan kendini bile terk etmiş. Ne demeli ne yapmalı bu boyutta bilemedim.

Ah şu kapı meselesini kardeşime bir türlü öğretemedik. Şimdilerde biraz daha iyi fakat o zil çalınca heyecanlanıveriyor koşuyor hemen açıyor kapıyı. Defalarca ben de olsam açma diyorum, zile bastığım anda açılıyor o kapı. Sonra sen olduğunu biliyordum ki diye iddialaşıyor benimle. :))

öykü dedi ki...

Çok sevdıgım >Şahıkanın tatlı arkadası:))

hamıdecım oncelıkle hosgeldın


soyledıklerınde cok haklısın
madalyonun obur yuzunde

bu tutumumuzu kesınlıkle haketmeyen ınsanlar da var..

hanı vermeyelım derken aslında ıcım cız etmıyor degıl

ya gerceklten ıhtıyac sahıplerı ne olacak dıye


acıkcası bunu tam ayırma sansımız olmadıgı ıcın
ve gunumuz ne yazık kı fazlasıyla olumsuz orneklerle dolu oldugu ıcın

ıster ıstemez boyle olmak zorunda kalıyor


evde kımseye kapıyı acmama konusuna gelınce
bence dogru bı yaklasım
neler duyuyoruz bılıyrosun



bu arada bu yazı azıcık paranoya kokuyor:)) ama yapacak fazla bısey de yok

sevgılerımle

Hamide dedi ki...

Hoş buldum çok. :))

Ben de biraz kıyımsızlık var işte. Süte bala gidiyorum başıma bir şey gelmeden. Dolandırılmadım değil ama. Canım sağ olsun. Canıma bir şey getirecek kadar da kıyımsız değilim. :)

Ben postacılara bırakın ben alırım diyordum. Biraz bekleyip gittiklerine emin olduktan sonra alıyordum kapıdan. Ama benim meleğim heyecanlı biraz işte. Annem çalıştığından gözü hep arkada. Kardeşimin yanında ben olduğumda daha rahat tabi.

Şimdilerde daha temkinli. Ben yanında değilim. Öğrenecek elbette.

öykü dedi ki...

kardesının cok guzel bı ornegı ıdolu var hamıde o da sensın


bu buyuk bı sans:)

Hamide dedi ki...

:))
O da öyle düşünse keşke.

Kötü bir ablayım ben. Enteresan işkencelerim var. Mantıktan gidiyorum direk çaresiz kalıyor başlıyor ağlamaya. :)

Ben de şanslı buluyorum ama ne yalan diyim. Tek olmak zordu. Abla olmak daha zormuş.

öykü dedi ki...

bılıyor musun
bazen bende dıyorum keske bı kardesım ya da ablam olsaydı

Hamide dedi ki...

Destek açısından güzel olurdu elbette.
Hayatın ne getireceği hiç belli olmaz. Kardeşimin başına bir şey geleceğini düşünmek bile çileden çıkarabiliyor beni. Vardır bir hayır.
Annem 22 yaşındaki kız kardeşini sara hastalığından kaybetmiş. Bu gibi durumlarda hep bunu çağrıştırıyorum. Büyük bir acı. Olmamasını insan yeğliyor. Bu benim kendimle kurduğum bir durum tabi. Böyle olacak diye kaide yok. Ama kardeşten öte arkadaşlıklarla yeri doldurulabilinir bir durum. Kardeşlerin yapmayacağı şeyleri yapan dostları oluyor insanların. Belki sen biri için öyle bir dostsun veya sana birisi öyle bir dost. İşte abla veya kardeş.
Elinde olanlar adına müsterih ol. :)

öykü dedi ki...

çok tatlısın cok tsk ederım


dedıgın gıbı cok yakın arkadsaslarım var bı kardes gıbı olmaz mutlakja ama
yıne de yakınlıkları cok guzel

Hamide dedi ki...

Ne demek. O senin tatlı tatlı bakışlarının yansıması.

Hüzünlü oldu birazıcık.

Hep şu tv programı izleyen teyzenin yüzünden. :)

öykü dedi ki...

hep heop:)) hep onların yuzunden

Hamide dedi ki...

:)))

Adsız dedi ki...

Zamanlardan çocuğum,şehirlerden İstanbul'dayım.Küçük mü küçüğüm :)

Pazardayız annemle.Dolaşıyoruz.Annemin elinden tutmuşum.Bir süre sonra almak istediğim bir şeyi göstermek için anneme döndüm bunu istiyorum diye.

Kafayı bir kaldırdım,bir baktım ki elini tuttuğum kişi annem değil.Yaşlı teyzenin biri :) Allaaah !! Kısa bir bakınmadan sonra bir baktım ki annem arkada kalmış,ben yanlış kişinin elini tutuyorum...
Sonra ..

Nerdesiiiiin seeen ? Elimi niyee bıraktıın :)))

Alakasız ama aklıma geldi :))))Aman diyim sıkı sıkı tutunun :D

öykü dedi ki...

GÖK TÜRkkkk

sen sımdı baska bı teyzenın oglu olarak ta buyuyebılırdın:)

O yuzden cok sanslısymıssınnn:Ç))

Adsız dedi ki...

Hiç sorma Öykü :)) O anki korku bile hafızamda :)))

öykü dedi ki...

nasıl kalıyor

nasıl derın ız bırakıyor dımı

Adsız dedi ki...

Kesinlikle,kesinlikle :)))

öykü dedi ki...

SoluCEM gıbı yani:)

Adsız dedi ki...

Bak bak.SöylemiCEM söylemiCEM diyorum ama sen hatırlatıyorsun.Dilimden kurtulamazsın bak.Demedi deme :D

öykü dedi ki...

üzülüCEM üzülüCEM
CEM bana haber verene kadar üzülüCEM

Çömezin Dünyası dedi ki...

Bende olsam aynını yapardım malesef zaman ve insanlar çok değişti kimseye güven olmuyor.Tedbir her zaman iyidir.Bende oğluma hep benzer tembihleri yapıyorum :)

öykü dedi ki...

aynen comezın dunyası aynen


en dogrsu da bu sonradan uzulmemek ıcın