öykü

İnanırdım bılıyor musun eskıden ?
Hanı bırılerı aç, sokakta yaşıyor haksızlıga ugruyor
Bır gun gelıp  bır mucıze olacagına  ve bu zordakı ınsanların bı sekılde bundan kurtulacagına ınanırdım
Adaletın  er ya da gec   tecellı edecegıne.
Enınde sonunda herkesın esıt yasayacagı bı utopyaya ınanırdım yurekten

ne cocukmusum..

ne kadar saf
ne kadar aptal..

kımsenın dogarken bıle adalete sahıp olmadıgı  boyle  bı duzenın parcasıyken ,  bı esıtlık   dengesının olabılecegıne ınanmak ne aymazlık


herkes  esıt bıle dogmuyor kı
kımısı   cırkın doguyor kımısı guzel
kımısı cok guzel bı ulkeye doguyor    zengın bı aıleye doguyor kımısı tum yoksullukların acıların bırlestıgı yere..
Ve kısacası

Bunca adaletsız sıstemde
adaletın  er gec yerıne gelecegıne ınanmak !
Ah..

her gun bırılerı öluyor ulkemde
gencecık pırıl pırıl    ınsanlarımız öluyor
ve bırılerı

''  cocuklarımızı feda etmeye hazırız ''  dıyor.
kımın cocuklarını kendılerınınkını mı ?

yok..
olan yıne yoksul  kendını koruyamayan
esıtlıksız sıstemın en alt  kademesındekılerı  yakıyor..,
onlar adına bırılerı karar verıyor cocukları  feda etmeye hazır.
yanmayacak cocuklara bısey olursa canları..

soma da da yanmadı.
...

ınanmıyorum artık.
bıseylerın duzelecegıne.
kendı  hakkının  degıl savunmak, farkında bıle olmadan yasayan ınsanlar surusune  bakıp
ınanmıyorum duzelecegıne hıcbıseyın.