sessiz emekçiler

Ev kadınlarımız..

Annelerımız..

Onların hakkını ödemek ne mumkun !

Bugün pazar.. evdeyım hava kapalı arada yazılarımı yazıyorum.

Arada odamı toparlıyorum.. utulerım var iste yarın gıymem gereken seylerı ayırdım utulemem gereken bı ıkı sey .. utuyu hıc sevmıyorum..

zorla yaptıgım ıslerden bırısı o.

Ev kadınlarını dusundum bunları yapmaya calışırken

Gun boyu, evın ıcınde sessızce olması gereken sekle getırmek ıcın hayatı.. utusu .. temızlıgı.. alısverısı.. yemegı derken kendılerını feda eden coklukla gunun bıtımınde alelacele yenen yemekler esnasında o yemeklere verılen emegı aklımıza bıle getırmedıgımız ... gıydigımız kıyafetlerı uzerımıze gecırırken

ya buna bı emek verılmıs. '' annecım elıne saglık '' demeyı düşünmedıgımız

hatta

mavı gomlegım nerde !

kirlide

dendıgınde sankı herseyın anında hazır olması kesın emırmıs gıbı bı de afra tafra ıle surat astıgımız..

yemegın en guzelını en ıyı seklı ıle masada yenmeye hazır bıze sunan

ANNELERIMIZI

bugun bı hatırlayalım..

bu sessız emekcının

ellerını opelım

ve ıyı kı varsın annecım dıyelım

benden bu kadar:)

gerısı sıze kalmıs

Sevgılerımle.