Hayal,insanın yaşam enerjisidir, olmazsa olmazıdır,insanlar hayal ettikleri sürece vardırlar bence. Hepimiz hayallerimizde mukemmellik tasarlarız,en mükemmel olanını, en iyi olanı düşler,içimizde şehirler kurarız duvarları kurabiyeden, çatısı akide şekerinden binalarla.. Kimimiz bu şehri seyreder uzaktan keyifle,çünkü yaşamımız süresince elde edemeyeceğimizi bilir, gönlümüzü gezdiririz bu şehirde. Kimimiz ise hayallerimiz büyüsünde bir dolu şarap içip sarhoşluğu tercih ederiz.Bu küfelik sarhoşluk hali bir bakıma yıkılacağını bu binaları bile bile fay hattının tamda üzerine inşa etmek ve onun içinde yaşamak gibidir. Oysa hayal kurmak,ruhumuzda inşa ettiğimiz görkemli binanın güzelliğini elimizde ki şampanya kadehini yudumlayarak uzaktan seyretmek olmalıdır,içine girersek üzerimize çökeceğini ve altından bir daha çıkamıyacağımızı bilmek demektir.Hayalleri gerçeklerle karıştırmamak, onların sadece saydam birer düş olduğunu bilmek demektir. Enderde olsa bazı hayyallere sihirli değnek dokunur gerçekleşir,hemen havaya girmemek gerek ama, bu çok isteyenlere, çok istemekle kalmayıp yoğun emek verenlere, öykünün değimiyle bu uğurda ateşlerde yananlara, değirmenlerde öğütülenlere nasip olur,hepsine mi?Yine de hayır onlarında ayakta kalabilenlerine. Kısacası milyonda birine... Peki bu milyonda bir mutlu olmuşmudur gerçekten? Bilinmez.. Ama benim bilgiğim çoğu kez hayallerin gerçek olması kadar yıkıcı bir deprem yoktur insan ruhunda. Hani anlatırlar ya: Adamin biri, her mehtaplı gecede alır başını deniz kıyısına gidermiş.Dönüşünde sorarlarmış: -ne gördün? -dünya güzeli deniz kızları gördüm altın saçlarını gümüş taraklarla tarıyorlardı,dermiş hep.. Bir gece yine tek başına deniz kıyısına vardığında,gerçektendünya güzeli deniz kızları görmüş, altın saçlarını gümüş taraklarla tarıyorlarmiş sahilde.. Döndügünde yine sormuslar: -ne gördün? -hiç, demiş yıkılmışlık içinde .. hiç bir şey.. Evet,bir hayalin gercek olması kadar hayal kırıcı bir şey yoktur. Yaşam enerjimizin sürmesi için rengarenk hayaller üretmeli,ama asla bu hayallerin içine girmemeliyiz bitmemek için.
Iskoc yazar Cronin (hatta meshur romani "Sahika" diye cevrilmistir Turkceye) orada "gercekler hayaller ile baslar" der ve ben bu sozleri duydugumdan beri aynen boyle dusunmekteyimdir.
evet aynen o... (ve bu arada lutfen kusura bakmayin bir suru yorum gibi mesaj oldu...ama boyle bir cevap yazinca ben de yazamadan duramadim simdi.)
ben de o kitabi annemin kitaplarinin arasindan okuduydum...sonra da TRT de filmi de gosterilmisti dizi seklinde... oradaki doktorun tren ile gorev yerine gidis sahnesi hep aklimdadir...
9 yorum:
Hayal,insanın yaşam enerjisidir, olmazsa olmazıdır,insanlar hayal ettikleri sürece vardırlar bence.
Hepimiz hayallerimizde mukemmellik tasarlarız,en mükemmel olanını, en iyi olanı düşler,içimizde şehirler kurarız duvarları kurabiyeden, çatısı akide şekerinden binalarla..
Kimimiz bu şehri seyreder uzaktan keyifle,çünkü yaşamımız süresince elde edemeyeceğimizi bilir, gönlümüzü gezdiririz bu şehirde.
Kimimiz ise hayallerimiz büyüsünde bir dolu şarap içip sarhoşluğu tercih ederiz.Bu küfelik sarhoşluk hali bir bakıma yıkılacağını bu binaları bile bile fay hattının tamda üzerine inşa etmek ve onun içinde yaşamak gibidir.
Oysa hayal kurmak,ruhumuzda inşa ettiğimiz görkemli binanın güzelliğini elimizde ki şampanya kadehini yudumlayarak uzaktan seyretmek olmalıdır,içine girersek üzerimize çökeceğini ve altından bir daha çıkamıyacağımızı bilmek demektir.Hayalleri gerçeklerle karıştırmamak, onların sadece saydam birer düş olduğunu bilmek demektir.
Enderde olsa bazı hayyallere sihirli değnek dokunur gerçekleşir,hemen havaya girmemek gerek ama, bu çok isteyenlere, çok istemekle kalmayıp yoğun emek verenlere, öykünün değimiyle bu uğurda ateşlerde yananlara, değirmenlerde öğütülenlere nasip olur,hepsine mi?Yine de hayır onlarında ayakta kalabilenlerine.
Kısacası milyonda birine... Peki bu milyonda bir mutlu olmuşmudur gerçekten? Bilinmez.. Ama benim bilgiğim çoğu kez hayallerin gerçek olması kadar yıkıcı bir deprem yoktur insan ruhunda.
Hani anlatırlar ya:
Adamin biri, her mehtaplı gecede alır başını deniz kıyısına gidermiş.Dönüşünde sorarlarmış:
-ne gördün?
-dünya güzeli deniz kızları gördüm altın saçlarını gümüş taraklarla tarıyorlardı,dermiş hep..
Bir gece yine tek başına deniz kıyısına vardığında,gerçektendünya güzeli deniz kızları görmüş, altın saçlarını gümüş taraklarla
tarıyorlarmiş sahilde..
Döndügünde yine sormuslar:
-ne gördün?
-hiç, demiş yıkılmışlık içinde .. hiç bir şey..
Evet,bir hayalin gercek olması kadar hayal kırıcı bir şey yoktur.
Yaşam enerjimizin sürmesi için rengarenk hayaller üretmeli,ama asla bu hayallerin içine girmemeliyiz bitmemek için.
hayallerim ve ben bir bütünüz ve onları seviyorum sonunda başardım sanırım yorum yazmayı...
Denizcim yorumunla renk kattın devamını dılıyorum katılımlarının sevgılerımle:)
Cyrano guzel yorumlarınız ıcın tsk edıyorum.
“Hayatımı,
Hep umutlarımla yaşadım.
Hayallerimle süsledim.
Ve
Gerçeklerimle sevdim.”
demistim yazdigim bir oykunun icinde..buraya da eklemek istedim.
Ekledıgınız mesajınızla benı cok sevındırdınız BİRAZ ..
Şu da bir gercek kı hayaller olmasa gerceklestırecek bırseyımızde olmazdı.
Iskoc yazar Cronin (hatta meshur romani "Sahika" diye cevrilmistir Turkceye)
orada
"gercekler hayaller ile baslar" der
ve ben bu sozleri duydugumdan beri aynen boyle dusunmekteyimdir.
A.J .Cronın in Sahika sı
Babam a aıt kıtaplardan bırısı olarak kutuphanemde duruyor mavı kalın bı cılt var ustunde kumas gıbı eskı cıltlerı bılırsınız:)
sevındım ondan bahsettıgınızde
evet aynen o...
(ve bu arada lutfen kusura bakmayin bir suru yorum gibi mesaj oldu...ama boyle bir cevap yazinca ben de yazamadan duramadim simdi.)
ben de o kitabi annemin kitaplarinin arasindan okuduydum...sonra da TRT de filmi de gosterilmisti dizi seklinde...
oradaki doktorun tren ile gorev yerine gidis sahnesi hep aklimdadir...
Ben cok sevındım:) Boyle ortak bı payda yakalamaktan hem bı kez daha babamı anma sansı da buldum bu arada.
BİRAZ ne kadar tsk etsem az..
Tam tersıne yazdıgınız her yorum ıcın tsk edıyorum.
Yorum Gönder