23 Kasım 2008 Pazar

Bir tatlı huzur almaya geldik....







Babamin en buyuk keyfiydi cicekleri.Hem evın ıcınde cıceklerımız vardı.. Hem balkonumuzda. Hanı balkonlar arası cıcek yarısması acılsa... Babam emınım derece alırdı.. ustune tıtrerdı gullerının ve dıger bı cok cıcek acan bıtklerının..

onların kuruyan yapraklarını temızler. cıceklerını oksar aksamustlerı gunes cekıldıgınde su verırdı onlara..


Sonra anneme seslenırdı


_hadı canım bıseyler hazırlayalım da balkon sefamız baslasın..


annem cok guzel yemekler hzırlardı


mesela mıdye dolması meshurdu annemın.. koftelerı enfestı..


kızartmalar mezeler yanında meyvesı şu bu derken.. Peynır tabagı asla eksık olmazdı masadan..


Babamın peynıre ayrı bir duskunlugu vardı her peynırı yemezdı.. Çok secıcıydı bu konuda bana da bulastı bu .Her peynırı yıyemem ılla bellı bı kalıte standart tasımalı..



Balkonun bı kosesınde olanca heybetı ve kokusuyla hanımelı boy gosterırdı

Sofra kuruldugunda hanımelının altına..










bı kadeh sarap eslık ederdı bazı aksamlar yemeklerıne babamın..


Fonda da mutlaka muzıgı olurdu..


Çoklukla Zekı Muren sevıyordu.. Muzeyyen Senar ...


Zaman zaman.. Munır Nurettın Selcuk..




aksamın oldugu yerde bekle dıyorsun gelmıyorsun


cunku senı cok cokk cokk sevdıgımı bılıyorsun..


gelmıyorsun..




ya da




engınde yavas yavas gunun mınesı soldu


derdım bana arkadas bugun de aksam oldu




ya da




Donulmez aksamın ufkundayız


vakıt cok gec


bu son fasıldır ey omrum nasıl gecersen gec..




derken


gecerdı aksam usulca... geceye donerdı yuzunu..


tabaklardakı yemeklerın bıtmesı ıle bızde odamıza gecerdık..


bı balkon sefasının bıtımı ıle..


mutlu anılar mutlu cocuklugum geldı yıne aklıma..




10 yorum:

cyrano dedi ki...

Yok başka yerin lütfü ne yazdan ne de kıştan,
Bir tatlı huzur almaya geldik Kalamıştan,
Ah Kalamıştan..
Yok zerre teselli ne gülüşten ne bakıştan,
Bir tatlı huzur almaya geldik Kalamıştan,
Ah Kalamıştan.....
Bana eskileri,eskinin geriye gelmez güzelliklerini hatırlatmıştır Bestesi Münir Nurettin SELÇUK'a Güftesi Behçet Kemal ÇAĞLAR'a ait bu Nihavent şarkı,her dinlediğimde.
Ne güzel günlerdi o günler,yaşamın acımasız değirmeninden,kızgın ateşlerinden uzakta,ailenin sımsıcacak kanatları altında yüreğimizin ısındığı o çocukluk yılları...
Öykü, ne güzel anımsattırmışsın o günleri,cız etti ruhumda bir yerler, sızladı burnumun direği, daldım gittim kendi çocukluğuma, çocukluğumun yüzlerce anısına, balkonunuzdaki akşam sefalarını okurken...
Yaşamın her anının kıymetini bilmek gerek,ahh keşke" desekte gelmiyor geriye,"bunu çok daha iyi anladım balkonunuzu,balkon çiçeklerinizi,babanı ve senin pespembe mutlu çocukluğunu okurken..
Ve anladım ki, geçmişi geriye getiremiyorsak eğer, bundan sonrasında ki an'ları daha bir dolu dolu yaşamak gerek geçmişimize gömdüğümüz " ah keşkeleri" çoğaltmamak için...
Ve çocukluğumuzda ki mutluluklara gençlik, olgunluk ve yaşlılık mutlulukları da ekleyebilmek için..
Yine bir yaşam dersi vermişsin öykü, bir anının duygusallığı içinde bizlere..
Tatlı ile acıyı ne güzel harmanlıyabiliyorsun sen..İçimini şerbetlerle tadlandırıyor, sonrasında ki aromaya saklıyorsun yürek burkan acıyı..
Teşekkür o hayatı imbik imbik damıtan yüreğine,kalemine..

Biraz dedi ki...

Bu aksam disari cikmadan once diger yazilarinizi da okumaya basladim..bu yazinizi okurken su cumle tum yazida takildigim yer oldu...

"mutlu anılar mutlu cocuklugum geldı yıne aklıma.."

Cocukluklarini mutlu yasayan insanlarin ileriki hayatlarinda da pozitif, mutlu olmasini bilen ve guclu insanlar olduklarina inaniyorum. Zorluklara karsi guclu bir bagisiklik kazaniyorlar.

Bilemiyorum tek cocuk musunuz? ama genelde tek cocuklar kardesleri olmadigindan bu mutlu cocukluklarina siginirlar.

Ve isin en guzel tarafi da artik ne olursa olsun gecmisteki o guzel gunlerin ve mutluluklarin hic bir zaman silinmeyecegini bilirler bu da guc verirler...nereden biliyorum derseniz...kendimden diyecegim...

öykü dedi ki...

Günaydın BİRAZ
Evet tespıtınız cok dogru tek çocugum.Ve evet cocuklugumun anıları gercekten guzel. Bu guzellıklerın bana kattıgı sey bı lakap oldu.Hayata karsı bazen cok fazla ıyınıyet olarak bı yaklasım kazandırdı.Pollyanna oldum coklukla hayata bakıs acımda bazen ıyı bazen kotu oldu benım ıcın ama ben bu yanımı da sevıyorum.

Adsız dedi ki...

Gramafonda da Müzeyyen Senar'dan Akşam oldu parçası çalıyor olmalı. :)

http://www.youtube.com/watch?v=TXUy-WHhtog

öykü dedi ki...

:) O da cok guzel olurdu Melıh

ama parcayı actıysan zekı muren ın akıcı sesıyle menekse gozler eslık edıyor yazıya:)

Lou dedi ki...

Çok değerli bir hazine bu yaşadığın güzel anlar.. Gıpta ettim inan :)

öykü dedi ki...

zaten onun ıcındır hıc unutamayısım
onun ıcındır
sık sık dıle getırısım
sanslıydım

FFatiHH dedi ki...

çiçek yetiştirmekte usta olduğunu anlamıştım zaten. Ama usta sağ mı bilmiyordum. Sordum ben de.

Sordum sarı çiçeğe annen baban var mıdır?

Nur içinde yatsınlar.

Adsız dedi ki...

Merhaba öykü,
buradayım...
Babanı,balkonu, çiçeklerini ve dinlediği müziklerini okudum.
Karşı balkondan bizim evi ve hallerini izliyor olmalı öykü diye geçirdim içimden, bu kadar mı benzer... Benimkinden eksik olan sadece kahve keyfi inan.
Zeybek

öykü dedi ki...

Zeybek


en eskı yazılara kadar gelmıssın

benı hem cok sasırttın hem de cok sevndırdın


Hem de bu kadar benzer seylerı yasamıs olmak...




acıkcası cok sevındım..


sevgıler.