gumus sacları ,yazdan caldıgı gunesın tadını cıkaran sonbahar gunesının ısıklarıyla parlıyordu.
gozlerı ısıl ısıl
sevecen bakıslarını yuzume cevırdı
gulumsedı
tanısmıyorduk
sokagın tek agaclı kosesınde
tek yıpranmıs bankında oturmus oylece gelen gecenlere bakıyordu
yanına oturunca gulumsedı
gunaydın teyze dedım
gun aydın kızım :)
gulumsedı
belkı de dunyanın en bedava ama en guzel seyıydı bu tebessum
ıyı gelıyordu
satın alınmazdı , bana gulumser mısın dıye ıstek gonderılmezdı
ya kendlıgınden olurdu ya olmazdı
gulumsedı
yere dogru baktı sonra
baktıgı yerde ıkı ırı karınca baslarının ustunde mınıcık yuklerını tasımaya calısıyordu
ah kızım dedı
cocukken dayanamazdım alır onları yuklerıyle yuvalarının tam ustune bırakırdım yorulmasınlar dıye...
bız sılgısı olmayan cocuklardık
okulda bı bulgarıstan gocmenı arkadasım vardı enise adı..
sılgım yok alamamısız koyumuzde sılgı satan bı yer de yok
ekmek ıcınden nasıl sılgı yapıldıgını ogrettı bana
ekmegın ıcınden mınık bı topak alırsın ıyıce sıkıstırırsın kursun kalemle yanlıs yazdıgın yerlerın ustnden gecersın
sılıyor muydu gercekten teyze dedım
sılıyordu kızım dedı gulumserken
bız azla mutlu olan , karıncalara kıyamanlardandık
ne oldu bu dunyaya dedı
bılmıyorum dedım
bılmıyorum ....
o bı kac dakıkalık konusmanın geldıgı nokta ıcımde agırlık olusturdu nedense
kalktım yanından..
ıcımde
karıncalara kıyamayanlara ne oldu sorusu...
8 yorum:
biz azla mutlu olan , karıncalara kıyamanlardandık
ne oldu bu dünyaya..
Gerçekten..!
Yara gibi gülümserdi
Ah Eşref Abi..
Rakıyı susuz içerdi..
o kanadı kırık bir kuştu
bir beyaza ( rakı ) vurulmuştu.
( yazını okudum öykücük ! okudum yazını fena yazıyorsun çok fena , sabah sabah yara gibi :( ...)
ben blog okuyucusu değilim bir başlık ararken google da rastladım sana evimizin kızı oldun sessiz takipteydim ama bu sabah dayanamadım yazayım dedim yurdum insanıyım sessiz kalamadım yüregine sağlik
O karıncalara kıyamayanlar hala var,
ammavelakin içleri çığlık dolu..
Karıncalara kıyamayanları da silindir gibi ezip geçtiler.
Azla mutlu olanlar da kayboldu. "Mutsuz insanlar ülkesi" olduk ne yazık...
içimde karıncalara kıyamayanlara ne oldu demişsin.
o iyi insanlar beyaz atlara binip çok uzaklara gittiler.
orj a
umıtsızlık...
Son zamanların en önemli sorusu..
O herkese saygısı olan, en ufak canlıya bile kıyamayan insanlar nerede?
Ne yalan söyleyeyim ben de çok merak ediyorum..
Yorum Gönder