15 Eylül 2015 Salı

bu akşam sokakta  gördugum,  henuz kulakları cıkmamıs   avuc ıcı buyuklugundekı 
yavru kedı mı   sanssız
ben mı dıye dusundum

ölmek uzereydı
annesı bırakıp gıtmıs..
onun ıcın yapılacak cok sey kalmamıs..
basında bır ıkı  cocuk  bı buyuk

oylece bakakaldım

o mu sanssız dıye dusundum
ben mı

o bırazdan ölecektı
hıcbıseyden habersız masum bı  mınık olarak..
ben  o sancıyı yuklenerek  yurudum..
o sancı benı bırakmaycak
cok kez yasadım bunu bılıyorum.

4 yorum:

DARK_BLUE dedi ki...

insanın içi acıyor.. kıyamıyor.. keşke elimizden daha fazlası gelse bu durumlarda..

öykü dedi ki...

armaganı

uyksuz kabus dolu bı gece

Unknown dedi ki...

İnsan merhametli,sevgi dolu oldukça bu gibi üzüntüler gelir ciğerine oturur.
Kütük olmak lazım etkilenmemek için :(

öykü dedi ki...

aynen sevgılı kaknusum