19 Eylül 2015 Cumartesi

Fiziksel bir yara almadan nasıl bu kadar acı çekilebildim?
sorun şu ki  ;   mutlu olmayı  beceremiyorum.
kanadı kırık bir kuş ta  günümü  zehir eden bir üzüntü
sahipsiz kalan kedi de
multecıler   denız de boguldu.. bı mınık cocuk  goruntusu yansıdı  tum gazetelere...
kac kısı onu gunlerce  tasıdı ıcınde
ınsan olarak  ondan fazlasına sahıp olmanın acısını   agırlıgnı   suclulugunu  yasadı ..?
unutamadı?
ögretmemısler   bencil olmayı 
bana dokunmayan yılan bin yaşasın   kavramını

sorgulamalarım bıtmıyor
isyanlarımda.

 


2 yorum:

Adsız dedi ki...

diyorlar ki ; bir insanı anca onu çok seven birisi tanır
fırsat vermelisin seni çok seven birine ki anlasın seni, sorgulamaların ,isyanlarına yanıt bulmana yardım etsin sarsın sarmalasın
( gül )

Adsız dedi ki...



Her şey içime dokunuyordu. Bir yabancının peşinden giden sokak köpeği içimi fevkalade biçimde burkuyordu.

Jonathan Safran Foer - ” Her Şey Aydınlandı ”