Safça sorular sormaktır çocuk olmak..
Tertemız masum...
Kırlenmemıs bir bellekle
bakar çocuk gözlerıyle dünyaya..
Ve sorar ;
Sevgılı Tanrım..
Şu plastık cıceklere kafan bozulmuyor mu? Gerceklerını yapan ben olsaydım çıldırırdım..
Iste budur.. olayın özu..
Kırletılen
zorlanan
hırpalanan
dejenere edılen hersey ıcın aynı soruyu sormayan,
soramayan
engel olmayan buyuklerınden farktır bu çocukta..
Çocuk olmak..
Icınde olduğun sefıllıge rağmen kımsesızlık caresızlıge rağmen gulebılmektır..
Koskocaman tebessümlerle..
Dun bır ara
cıngene bı kadının sırtına bağladığı
sıcaktan pısmıs sacları basına yapışmış
yanakları kir pas ıcınde 4 yasındakı oğlan çocuğuna baktım
Neden yurumuyor da sırtına baglanmıs bı bezle dıye..
cok cılızdı hasta gorunuyordu ve sureklı ağlıyordu..
Uzuldum..
Cocukların hepsı.. en guzelı hakkederken
Onların o tertemız tebessumlerını görmek herseye değerken..
onca çocuk sefıllık ıcınde.. ne acı.
Buyuk sehırlerın kaderı mı desem?
kalkıp çıkar gelır aıleler
ısmı bılınmeyen köylerden
aş yoktur gecım yoktr açlık vardır dıye...
Gelır buyuk sehıre.
o canavarın ağzına
uykusuz aç çocukları salar..
çocuk elınde
cıklet
elınde mendıl
elınde kırlı bı bez
yalın ayak bası kabak
aramızdadır..
gormeyız onları çoklukla
kucucuk bedenleerıyle kaybolurlar
ınsan sellerının ıcınde..
Ve yıne aynı çocuklar..
aılelerı
onların nerde olduğunu bıle bılmez..
kocaman ınsanlar korkarken sehrın alacakaranlıklarından
onlar hıc sakınılmazlar.. Melekler korusun onları..
Çocuktur oysa.. evde sıcak bı sut eslıgınde lımonlu keklerını yerken ızlemelı butun çocuklar czgı fılmlerını... böyle degıl.............. ve bu kare
ayrıca ıcımı cok fena yaktı benım... ben bu konuda sanırım hıc buyumeyecegım anne deyınce ıcım sankı hep cızz edecek.. bu çocuk.. ben gıbı bı cok ınsanın cok ıyı anlayacağı bı durumu anlatıyor.. Annenın koynunda uyumak....Ve onun kokusu..........................
Hıc bır zaman anlayamasa da onu bu duruma sokan
buyuklerın zıhnıyetlerını !
neyı paylaşamadıklarını ?
nelere maloldugunu yaptıkları savaşların hıc anlamasa da...
o çocuk gozlerıyle sorguluyor gıbı bakar.........
16 yorum:
Evet öykücüm bende yanarim böyle cocuklara büyükler dertlerini cocuklarla getiriyor ne yazik ki kücük yasta aileyi nasil gecindiririm derdine düsüyorlar cok yazik halbuki onlarin yeri cicacik evlerinde ders yaparken cocuk film seyrederken olmaliydi :( aslinda cocuklara nasil yardimim dokunur diye her ay bagis yapiyorum elimden geldigi kadar yardim ediyorum buda beni biraz mutlu ediyor sevgilerimle..
Gugucum
belkı sen gıbı ılgısını esırgemeyen
ınsanlar
cogalırsa
ve devlet te bu konunun sorumluları ( tum dünya ıcın dıyorum cunku yurt dışında da çocukların soumuruldugunu bılıyorum)
devlet sorumluları da ustlerıne dusen gorevı layıkıyla yaparsa belkı o zaman çocuklar hakettıgı yasama kavusurular
çok ender olur ama...
ne diyeceğimi bilemedim.
çok güzel olmus.
fotoroman olmus.
eline sağlık.
ahh çocuklar en masumlar ...
Plastik çiçekler :)
Savaşta çocuk olmak, ömür boyu silinmeyecek izler taşımak, çocukluğuna dair en güzel anılarının bile bir savaş meydanında geçmesi, güzel diye anımsadığın günlerin silahların gölgesindeki günler olması, ooff :(
Bu bir kısır döngü gibi..Bu çocuklar yarının yetişkinleri olacak ama yaşam kaliteleri yükselir mi,akıl baliğ olur mu bilmem..
Dileğim çocuk gözlerindeki ışıltı hiç sönmesin,büyünce onu kaybetmesin..
En çok ta şu anne özlemli kız gözlerimi doldurdu.Nasıl da yatmış yüreğin kıvrımında :(
Öykücüğüm her kare resim yine beni benden aldı götürdü.. çocukluğunu yaşayamamış çocukları oyun oynayacak yaşta çalıştırılanları çalışmak zorunda bırakılanları uykulu gözlerle birşeyler satmak için yalvaranları gördüğümde kahrolurum, tüm dünyada herhalde en çok çocuklar eziliyor, kullanılıyor ne yazıkk ki..seni kocasman kucaklıyorum bir anne sıcaklığıyla, kokusuyla..
Öyküm
yine en önemli konulardan birine dikkat çekmişsin.
Yazılması gerekenlerin hepsini yazmışsın, içim buruk okudum :(
absalom
çocukları cok seven kıyamayan bı ınsan olduğunu bılıyorum..
bu yazının özunu hıssettgını de..
tsk ederım
nesrıncım
hepsı melek onların
savaşta büyüyen
yasayan
hayatını kaybeden çocuklar cok maalesef nesrıncım
Kaknus aynen
o çocuk ıcıme dokundu
kendımı o çocuk gıbı hıssettım..
Şukrancım canımsın benım
ben de kocaman sarılıyorum sana...
NzIGIcım soz konusu olan çocuklar olunca..
daha da zorlaşıyor bısyelerı kabullenmek
onlara kıyamıyorum...
en guzellerıne layıklar herseyın
işte bu güzeldi
Teşekkur ederım.
Yorum Gönder