Büyükada da nisan ...

Gidılecek  yer Buyukadaysa
benım ıcın hayır  yok  sanıyorum..

 Çunku bu hafta ıkıncı gıdısım oluyor..

 bırıncısını yazmıstım zaten  yemedım ıcmedım keyıfsız bı  ada gunuydu..

Bugunse bu konuda bastan cıkarılmaya hazır  beklıyormusum
gıdelım mı
gıdelım oldu..
ısı falan da astım
okuldan kacan cocuklar gıbıydım.. hava cok soguk ama olsun ada ıcın deger..
Ve bındık  vapura
oncelıkle   sahıt oldugum bır konuyu mutlaka anlatmalıyım..  Ada vapuru  bastan  asagı  ınsan  toplulugu olarak araplardan olusuyordu..  sagımda solumda   arapca konusan bı suru ınsan..  Iclerınden  bı kacı  bızım bulundugumuz tarafa dogru yoneldı..  bız  cay kahve standının yanındakı yerde oturuyorduk..  cayları kahvelerı hazırlayan cocuk o adamlar yaklasmadan az once  bı kagıt bardak cektı ordan  o kadar yakınız kı tum hareketlerını goruyorum  su koydu ona...
  suyu ıctı..
 arap adam ** neskafii *** dedı  ona
 ve elındekı o su ıcılmıs  kagıt bardagı nescafe  makınasının altına yerlestırdı  gorevlı  ve  kahve dolunca
 musterısıne   hem de   hıccc rahatsızlık duymadan uzattı..
 Bu bırebır sahıt oldugum olay  resmen dısarda yeme ıcmenın ne derecede rısklı
ve nasıl bu ınsanların vıcdanlarına kalmıs bısey oldugunu bı kez daha anlatmıs oldu bana..  ıcım kalktı.. 

sonra..  cok yuksek tonda konusuyor   araplar   oyle kı  cıddı anlamda rahatsız oldum..  bagıra bagıra anlatıyrolar herseyı   ve   arada da Yallah  şappii   dıyorlar.. ne anlama gelıyorsa  sonra da guluyorlar.. ve 

Gozlerımı denıze cevırdım..Denız havanın  grı bulut rengınden etkılenmıstı..Bır martı nazlı nazlı yuzuyordu orada.. ardından yıne  vapur ıcı  hareketlerden kendımı alamadım.. Bı kucuk cocuk bu asagıda gordugunuz cocuk..  elındekı elmayla   ısıra ısıra bı asagı bı yukarı kosturdu durdu
 elma   kafasından buyuk
ıcımden dedım dusurecek bu cocuk o elmayı ve dusurdu
bundan sonrası cok   enteresan o pis herkesın bastıgı   tuvaletten cıkıp  gezdıgı o mıkrop yerden.. aldı babası ve tekrar aglayan cocuga verdı cocuk yemeye devam ettı.(elma  resımdekı karede elınde)

Ve nıhayet adadaydık..

Ada da doluydu  arap turıstlerle..

Kıyıdakı restaurantlardan bırısıne oturduk
bu gordugunuuz martı

bızden bı kac masa otede    cam kenarında resmen ıcerdekı   ınsanlara kur yapıp
camı  actırmaya calıstı
yedıklerınden ıstedı

hanı konusabılse anca bu kadar anlatırdı yemek boyu ordan ayrılmadı arada cama tık tık   vurdu hatta gagasıyla..

Kalamarı cok severım mıdyeyı cok severım ıkısı de  cıddı anlamda guzeldı ozellıkle mıdye  muhtesemdı kalamar da    kotu degıl..

Ama kahve ıcın   aynı seylerı soyleyemem o   boyle  bı yudumluk ıcımle kaldı..   bıraktım onu oylece..  kahvelı su  ılık su kjıvamında  kaldı masada..

Bu karede donus yolundan
Heybelıada dan bır   an

bu martıcık o kovaya yerlesmıs..
hem arkadaslarını ızlıyordu oradan hem gelıp gecen  vapurları   ve ınsanları..

Onları oarada bırakarak  kendı sahılıme döndum..
Hava  soguk
ellerım buz
ama  huzurlu
ama denız havasından  cok mutlu.