yeniden başlamak

 

İlk defa bu kadar uzak kaldım yazmaktan ve sizlerden.
Ilk defa bu derecede buyuk bı ara vermek zorundalıgını yasadım..
Aslında ufaktan hayattan da koptugum bır dönem oldu bu.
Saglıkla ılgılıydı sorun ( ondan cok bahsetmek ıstemıyorum  sadece şunu bılın yeter o konu artık benımle yasayacak )
Nedenlerın en basında  kendını fazla hırpalamak gelıyor..
fazla uzmek
içsellestırmek
Yılmaz Guney ın bır sıırındekı gıbı;

''Hayat bize mutlu olma şansı vermedi sevgili,
biz kendimizden başka herkesin üzüntüsünü üzüntümüz acısını acımız yaptık.
Dünyanın öbür ucunda hiç tanımadığımız bir insanın göz yaşı bile içimizi parçaladı.
Kedilere ağladık, kuşların yasını tuttuk...
Yüreğimizin zayıflığı kimi zaman hayat karşısında bizi zayıf yaptı ''

Aslında bunu pek zayıflık degıl de gucluluk gıbı degerlendırıyordum ben..
Basklarına  yapılan kotuluklere  kayıtsız kalmamayı, derınlesmeyı karşı koymaya çalısmayı  ,
 gecıp gıdememeyı  ,
 elını uzatamazsan uyuyamamayı

Cok yasadım bunları  fazlasıyle..
ve ben  hastalandıgımda bır arkadasım bana
Çok derınlesıyorsun oyku  hıc bısey de yuzeysel kalamıyorsun..  bırının bır derdını dınlerken  bile gozlerınde onu yasadıgını hıssetırecek kadar  ıcıne alıyorsun   dedı

Sankı kabahattı yaptgım
Ama kabahatmıs..

Neden kabahatmıs?
cunku saglıgımla ödedım..

Evet  zoru yasadım bunca suredır..  hastahane olayları...  ayaga kalkamama.... kendıne gelememe  dönemlerı de dahıl.

Sonucta..
Ah ! .. bana ne oldu? demıyorum
 Ah !bana neler oldu Allahım   demıyorum

Dustugum yerden  kalkarak
toparlanarak yenıden baslamayı secıyorum

Yenıden başlamaktı benım hayattakı parolam
Basucu sozum
bı kez daha ona tutunuyorum..
Sevmem gereken cok sey var hayatta daha
Sevmem  ve elımı uzatmam gereken cok sey..

Aynen devam dıyorum
Kaldıgım yerden aynen devam

Sevgi ve saygılarımla.