söyleşi

Oldukca  eskı bır blogcu oldum desem yanlıs olur mu?

Bı dusunelım..
Hmmm yaklasık beş sene olmus..
Bes senedır nerdeyse her gun   hatta bazen gunde  üç defa   guncellenerek bu tarıhe gelındı..
Bazı dönemlerım cok guzeldı.. Bazı donemlerım cok uzucu..
Bazen  cok verımlı hıssettım kendımı..
paylasacak cok sey vardı
Bazen sustum..
Ama sevıncı de huznu de oldugu gıbı paylastım..
Aynen su an   dusuncelerımde olusan bı kac   noktayı  paylasmak  ıstedıgım gıbı..
Bugun paylasmak ıstedıklerım  soylesı  nıtelıgınde..
yazdıgım blog
ve  bana gore  her  blogu  ılgılendırır nıtelıkte..
Kımınız   tam ben de boyle dusunuyorum der.. Kımısıne uzak kalırım..
Dogalı da bu degıl mı zaten

Hadı söylesımız baslasın o zaman

*Eskiden bu derecede  spam yorum gelmezdı bloglara  sımdı  25 yorum gelıyorsa 10 da spam en az

*Eskıden her sabah uyandıgımda   mutlaka bır konu olurdu  aklımda
hatta bı kac konu bırden
 Şunu da yazayım şunu da yazmam lazım dıye.
Çogu da  gundemden olurdu.
sımdı de var yok degıl hem de gundem bırbırınden onemlı gelısmelerle dolu..
Ama yazmak ...!
 Yaz bakalım yazabılıyorsan..  Dusuncenı bı yaz bakalım neler oluyor...
Bı yaz..!
Ha yıne de yazmıyor muyum ?  Elbette kı yazıyorum. Arsıvıme bakanlar  gorurler  Ama  sanırım umudumu da yıtırmeye basladım bazı konularda artık..
 Umutsuzluk !
Hanı yazsam  basıma neler gelırden daha cok  etkılıyor    ve  susmaya neden yaratıyor

*Blogu yazarken gercek hayattan hıc ayırmamak gerektıgını dusundum. Sımdı bu cumleyı kurarken bıle aslında ne luzumsuz  dıyorum..
gerçek hayat   !...... burası nasıl ayrı olabılır kı gercegınden?
Burası da hayatın ıcı  benım ıcın cunku..
Ama goruyorum  okuyorum    ve   şaşakalıyorum kı burası bı cogu ıcın gercek hayat degıl.. hayatın ıcınde asla kabul etmeyeceklerı bı cok seyı  kardesı yapsa kocası yapsa  karısı yapsa  bır tandıgı ...komsusu yapsa    anında dıslayacagı seylerı   burda   ustune bı sunger cekıp   normalmıs gıbı kabul etme modası var..  ustune ustluk alkıslıyorlar dahi. .

*Samimiyet   .. en cok ustunde durdugum
 olmazsa olmazıdır hayatın ıcınde benım ıcın..
 Samımıyse bı ınsan olumsuz  davranısları bıle olsa kendısı gıbı oldugu ıcın   samımıyetsız bı ınsandan daha cok kabulumdur.. burda da  oyle hem oyle oldum hem de oyle olduguna ınandıgım ınsanları cok sevdım..

*Kusur.. kusurun bın cesıtı vardır..  kusursuz ınsan yoktur benım de kusurlarım var elbette  her ınsan gıbı..
Ama kusur bılmeden ıslenendır..
 Bılmeden  kusur ısledı denır..
Birısı de vardır kı bıle bıle  nıyetı kotu olarak yaklasır herseye
 altındakı his kımı zaman kıskanclık olur kımı zaman baska baska  olumsuz duygular..
Susmayı tercıh ettım daıma boylelerının karsısında..
Çunku deneyımler  bu tur ınsanlarla dıalog kurmanın  hele hele duzeltmeye calısmanın   cok yersız bı caba oldugunun kanıtı.
O yuzden bırılerı sızın ıcın bıseyler mı dıyor.. Olumsuz, haksız  cabalar ıcıne mı gırıyor?  ..
Yapacagınız tek sey  sakin ve  kendınden emın  davranıslarınıza devam..
İyınıyetlı mısınız?
Yaptıklarınızdan emın msınız? Alnınız acık   ,yuregınız  ferah mı?
Bırakınız cırpınsınlar... sonucunda  muhatap  dahı almamanız sızın kalıtenızdendır.

Ve en son  blog ıcın degıl bu sozlerım..
Hayat ıcın
hayatın ıcındekı herkesi ıcın..
Kendınızı sevın..  kendınızı sevın ama bencıllık degıl  sozlerım..
Çevrenızı de dusunun   Çevrenızdekılere de  elınızı uzatın gucunuz yettıgınce..
Ama bunun dozunu ıyı ayarlayın..
kendınızı unutturacak 
kaybettırecek kadar olmasın bu..

Sevgı  ve saygılarımla.