28 Şubat 2013 Perşembe

?


Daha ne kadar dayanılır?
Herkesin, bir başkasının acısı pahasına mutlu olduğu bir hayata?

12 yorum:

Ferhat Bayram dedi ki...

malesef ki bu yazdigin gercek :(

öykü dedi ki...

maalesef gercek Ferhat.

maviye iz süren dedi ki...

Çok doğru..

mosguetravelerMosguetraveler dedi ki...

ÇOK DOĞRU PAYLAŞIM İÇİN TEŞEKKÜRLER
HAYIRLI AKŞAMLAR

öykü dedi ki...

Ben de teşekkur ederım Seyyah Gul

hayırlı aksamlar

Mahmutun güncesi dedi ki...

Dayanmamak gibi bir şansımız mı var?Bunu azaltabildiğimiz kadar azaltıp yaşama devam...

Adsız dedi ki...

Öykücüm ,Rahmetli babam hasta olduğunda kimseye söylemeyin derdi.Ölmeden birkaç gün önce hastaneden çıkıyorduk.Koluma girmeyin dışarıda gören olur.Hasta zannedip sevinirler dedi.Ne kadar haklıymış meğer.Gerçekten başına birşey gelince fırsattan istifade etmek isteyenler,senin acınla mutlu olanlar o kadar fazla ki.O yüzden kendimizi kötü de hissetsek güçlü durmamız lazım.
Öpüyorum seni. sevgiyle kal
Gülden

öykü dedi ki...

Guldencım sozlerıme tercuman olmussun
çok opuyorum senı canım benım

öykü dedi ki...

Mahmut bılmıorum aslında.

kış güneşi dedi ki...

ağlayanın malı gülene hayretmez

özii dedi ki...

hayat dedikleri bu olsa gerek "acılara dayanmayı" öğrenmek...

Bugün çok üzgündüm , eve geldim saatlerce ağladım. Sonra derin bir nefes alıp "ne yapıyorsun sen? " dedim "Kimin umrunda? Üzülmekle çözebiliyor muyum" kalk bari evi toparla işe yara :)) Şimdilik geçti ama vurgun yine gelecek :)

öykü dedi ki...

cok uuzldum ozıcım

ama bılkı senı cok ıyı anlıyorum
yenı geldım eve basım catlıyor ve duygularının aynısını yasıyorum