8 Ocak 2013 Salı

BU yazı sadece ve sadece çok sevdiğim halde zararlarını gördüklerime gitsin

Uzun bir şiir bu 
ben sıkılırım ... okumam deme..
oku...  belkı senden de bir şeyler bulacaksın.
.....
Bir telli kavak büyürdü,
Daday'ın Çiydere köyünde usuldan usuldan.
Yerin karanlığından azad olmus,
Aydınlık sular yürürdü ayaklarının ucundan.
Kendi halindeydi telli kavak.
Geceleri gökyüzüne bakarak,
Samanyolunu düşünürdü yaprak yaprak.
Başka sey de dilemezdi.
En uzak rüzgarlara kaptırmıştı başını;
Ona konmayan kuşa kuş,
Ona değmeyen rüzgara rüzgar da denmezdi.

Gel zaman git zaman,
Kızını everecekti Çiydereli Halil
Cebindeki yetmezdi.
Bir gece sabaha karşı;
Ver yansın ettiler baltayı ayak bileklerine Telli'nin.
Uyanıverdi ilk vuruştan
Aman,dedi telli kavak;kıyman!
Sular bulandı ayaklarının ucundan,
Yapraklar yalvardı hep bir ağızdan;vurman!

Aman zaman dinler miydi Çiydereli Halil
Kızını everecekti,cebindeki yetmezdi.
Yıkılıverdi telli kavak,
Ortasına gecenin boylu boyuncak.
Oldu mu ya,dedi telli kavak
Böğründe duran baltaya;
Yaşayıp gidiyorduk şunun şurasında.
Kim gönderecek şimdi selamını suların,
Samanyoluna yaprak yaprak?
Ne olacak şimdi rüzgar?
Kuşlar nereye konacak?

Ordan oraya atıldı telli kavak
Elden ele satıldı.
Boynuna dört demir takıldı
Çankırı'ya beş mavzer atımı uzak,
Bir tepenin duldasına cakıldı.
Telefon direği oldu telli kavak.
Vınladı durdu telefon telleri boynunda.
Samanyoluna baktı geceleri.
Suları düşündü ayaklarının ucunda,
Yapraklarını düşündü,
Rüzgarı düşündü avcunda,
Gözleri dolu dolu oldu.
Bir türkü tutturdu en sonunda;
'Telefonun tellerine,kuşlar mı konar
Herkes sevdigine canım...,böyle mi yapar?'

Aydın Gün

..
bu yazı sadece ve sadece çok sevdıgım halde
zararlarını gördüklerime gitsin..


10 yorum:

Adsız dedi ki...

ilk defa okuduğum bir şiir...
Sevdimmm, gerçekten...
ve düşündürdü...
Yüreğine sağlık çocuk, bozulan kimyamıza İLAÇ ÖYKÜ...
O'nu galiba bu yüzden çok seviyoruz...
Yitik güzelliklerimizden her gün bir başkasını servis ediyor bize...
İyi ki varsı çocuk, iyiki...
Selamlar sevgiler.
ZEYBEK

öykü dedi ki...

Sevgılı Zeybek sen de ıyı kı varsın


ıyı kı

birgaripSeyma dedi ki...

:)) çok hoş bi şiirmiş bi yerlerde okuduğumu hatırlıyordum ama hatırlamam güzel oldu teşekkürler:)

öykü dedi ki...

kesınlıkle
cok derınlıgı olan bı sıır..

ınsanı soyle bı durup
dusunmeye sevkedıyor




sevgıler seymacım:)

kış güneşi dedi ki...

O resim var ya o resim bakıp hipnoz olurum ben,bir kar aşığıyım bayılırım yağarken o lapa lapalığa.Ta içine girerim beyaz kristallerin her biri ayrı şekilde olan pırıltılarına
O resim var ya o resim beni aynı zamanda
o kavak ağacının ilk yediği balta acısına götürür hissederim acısını ayaklarımda.Hiç umut yok mu dersim sevdiklerimiz zararlarından korunmaya,

öykü dedi ki...

Bılıyor musun sezgın

ne yazık kı yok galıba


ben de

suıstımal ın
ve ıyınıyetımın kurbanı oldum cok deger verdıklerım tarafından
acısını cok cıddı bılenlerdenım

Aynur (Küçük Hala) dedi ki...

benden de onlara gitsin Öykücüm
hele son aylarda öyle bir darbe aldım ki ne anlatmaya, ne de düşünmeye takatim yok :(

öykü dedi ki...

kıyamam ben sana:(



Aynur

yuregını seffafca ıyınıyetle acanlar en cok bunu yasıyor
uzgunum canım benım

Nehissettinseo dedi ki...

Çok zaman oldu okuyamıyorum bir şiir bile.
Tahammül edemiyorum adeta.
Telli kavak sahiciliği sahicilikle ortaya koymasi ile haz verdi.
Cehennemin yolları iyilik taşları ile döşeliymi.
Hayat öğretiyor yavrusunu severken öldüren ayıların varlığını.

öykü dedi ki...

cok samımı cok hayatın ıcınden bı sıırdı bencede