13 Ekim 2011 Perşembe

özgür bırak


Bugün sizden bir şey rica edecegim.. Ama bu ricamı gercekten yogunlasarak .. dusuncenıze odaklanarak gercek anlamda istenen seyı yapıp yapamacagınızı sorgulayarak işe baslayın ..
İşteyseniz ... kalabalık bir ortamdaysanız buyuk ıhtımal odaklanamaycagınız ıcın bu olmaycaktır..
Sakin bır köşeyı bulunca denemenızı tavsıye edıyorum..

Usulca Başlayalım..................
Sakin bir yerdesın ...belkı hafıf bır muzık var fonda.. gozlerını kapatıyorsun..
Ve seni çok ama çok uzen ..
hakkını yıyen.. ona hayatını verdıgın halde seni bırakıp gıden.. aldatan.. sana ıftıra atan bu ve bunun gıbı kotuluklerden herhangı bırını
veya... bır kacını yaparak hayatını karartan ınsanı düşün...
Ona odaklan... Ve kendı başının ıcıne gıren yeşil bir ısıgı hısset..
Bu ışıkla o kısıye de ki;
Ben senın bana yaptıgın her şeyı affedıyorum.. seni özgur bırakıyorum.. Sen bana bu dünyada kötulugu ogretmek uzere secılmıs bırıydın.. Gorevını basarıyla tamamladın.. Ben artık SEN tarzı kötu bırının nasıl oldugunu ogrendıgımden bı daha boylesı bırını hayatıma sokmaycagm
Bunu bana ogrettıgın ıcın sana tsk edıyor senı özgur bırakıyorum.. Ve o basının ustundekı yesıl ısıgın onun yuregıne dogru aktıgını dusunurek onu sonsuzlga bırak !
..Bı daha senın hayatına gırmemek uzere..
........
Bu deneyimi yaşadık mı?
Deneyenlere soruyorum?..
Yapabıldınız mı?
Yanı affedebıldınız mı?
Eger samımıyetle affedebıldıysenız.. Emın olun sız aslında onu degıl
kendinizi ozgur bırakmıs şanslı ınsanlardansınız... Icınızde sizi hırplayan acı veren o kısıyle aLakalı herseyı temızlemışsınız
Ne sanslısınız
ne kadar olgunlasmısınız hayatın ıcınde.
Sizı kutluyor gıptayla bakıyorum..

Peki ben mi?
Ben ne yazık kı affedemedım.. Koptum olayın bu noktasında kendımı veremedım.. Affetmıyorum senı dedım.. affedemıorum cunku sen bana cok cıddı zarar verdın ıuykusuzluklarımın nedenı oldun huzurumun katili oldun.. Senı affetmıyorum affedemıyorum dedım..
....
Şimdi Allahtan ıcıme affedecek gucu vermesını dılıyorum.. Çunku aslında bu, o kotu ınsanın degıl benım armaganım olacak verecegı ıc huzuruyla
....
Sevgılerımle.

53 yorum:

Unknown dedi ki...

Günün aydın oldun Öyküm...

ben affettim...

kapıyıda sımsıkı kitledim.

sevgilerimle...

öykü dedi ki...

Ne mutlu sana
Allah benım de ıcıme bu gucu versın dılerım.

Unknown dedi ki...

Dilerimki allah sana herşeyi unutturabilecek bir kuzucuk nasip etsin,
:)
inan o zaman dünyaya başka bir gözle bakabiliyorsun.

sevgilerimle...

öykü dedi ki...

:))


Mcuk :)

Begonvilli Ev dedi ki...

Öyle güzel bir düşünce ki..

Ancak düşünce olmaktan ileri gidemiyor bende..Çünkü defalarca denedim bu güne dek. Detayda farklı da olsa özde aynı eylemi gerçekleştirebilmek için çok çabaladım. Belki biraz yol alabildim ama tamamen affedebilmeyi başaramadım..

Keşke...Keşke başarabilsem bunu.

Ama vaz geçmek yok. Gerçekleşinceye kadar devam..Olacak, mutlaka olacak.

Teşekkürler Öykü, bana cesaret vardin..

ömer yasin dedi ki...

gunaydın. hayır affedemiyorum ve affetmeyide düşünmüyorum.

İçimden Geldiği Gibi dedi ki...

Valla Öykücüm bende affedemedim,sanırım olayın gidişatı şekillendiriyor olayı. :((

Hülya dedi ki...

Yazın çok güzel karşıya olan öfkemiz gidiyor.önce kendimiz rahatlıyoruz.geçen yıllarda yaşadığım bir olayda bana bunu önermişlerdi.yaptığımda olay iki taraf içinde farklı bir boyuta geldi..affet gitsin. kendin için..

Bir de kendime beni üzen olaylara karşı kırılmamayı öğretiyorum :)

lezzettabağı dedi ki...

Öyküm günaydınlar olsun ne güzel bir paylaşım bu böyle. ımsıcak yüreğinle insanlara bağışlamayı öğretmeye çalışıyorsun.bağışlamak büyüklüktür ama haketmediğin bir konuda acı yaşatanlara bu büyüklük bence gereğinden fazla ödül olur. bunu daha önce kendikendime çok denmişliğim var aslında..Beni çok zor günlerimde yalnız bırakanları ne yazıkki affedemedim, edemem her birinin gözyaşlarımda vebali var, onların yüzünden ömür boyu kullanmak zorunda kaldığım ilaçlarım var. ve o insanlar hayata öyle bakmayı,ilişkilere öyle yaklaşmayı marifet sayıyorlar eğer ben onları affedersem kendime saygım hiç kalmayacak... ama onlara karşı onlar gibi davranmaya çok özen gösteriyorum.. seni çok seviyorum.

Vladimir dedi ki...

Hayatıma bir şekilde müdahale edip akşını değiştirmiş bazı insanlar oldu kki onları asla affetmem mümkün değil. Onları düşünmekten geçtim zaten zihnimi meşgul etmezler. Kinci depilim intikam peşinden gitmiyorum. Ama affetmiyorum da. Onları iyi ve güzel insanlar kategorisine koymuyorum. İçlerinden bir tanesi de var ki onun da yaptığı kötülüğün hesabını yargı ününde vereceği günler yaklaşıyor.

Kötü, kötülük yapan insanları keşki normal kendi halindeki insanların dünyasından soyutlansa, çekilip alınsa, içi sevgi ve iyilik dolu insanları aldatıyorlar. Sonra affetmemenin, ya da affetmenin hesabını iyi insanlar kendi içinde yapıyo, kötüüler bizlerden kopardıkları parçayı çoktan yalayıp yutup hazmetmişken üstelik.

sufi dedi ki...

Öyküm, bu uygulamayı bizlere salık veren, kendi hayatında affedemediklerinin yüreklerine de yeşil ışığını akıtır, affetmeyi başarır bence.Haydi ne duruyorsun yap ki sen de serbest kalasın güzel kızım sevgilerimle.

Profösör dedi ki...

Sevgili öykü inan yazını okuyunca üzüldüm. Biz affetsek bile Allah affetmez ki.. Zulüm bir kişiye karşı işlense de o kişinin bütün varlıklarla ilgisi var.. İlintisi var. hani derler ya kediler nankör olur diye.. Kediler bile affetmez O'nu. İyilik de, kötülük de sariidir. Bizim duamız o kişilerin ıslah olmas içindir. Beddua etmesek de, dileğimiz bu olur.

öykü dedi ki...

Sevgılı begonvıllı evım
vazgecmemek evet

bu sefer basarılı olamadık
ama olmıycaz demek degıl buy

bız ıc huzurunu fazlasıyla hakedıyoruz..

ıste sırf bu yuzden bı daha bı daha denemek lazım

Adsız dedi ki...

Ben yoğunlaşamadım...

Kalabalık ve ses olduğundan değil. Hiç hayatıma öyle biri olmadığı için içimden söyleyeceğim sözcüklerin içimde bir noktada buluşamayacağı kadar zıt bir yönde oldukları için.

yaşayanlara sormuştun ya..

yaşamayan ne hisseder , yaşaynların ki nasıl diye meraktan yaptım..

Tıpkı sırf seviyormu diye koparttığım papatyalar gibi oldu..

:))

öykü dedi ki...

ömer sen de benım gıbı cok fazla yaralanmıssın..

senın ıcınde zamana ıhtıyac var

bı zaman sonra
bunu umarım basarırız..

basaralım kı o ıc huzurunu yakalayabılelım

o nefretı tasdıgımız surece
en buyuk zarar kendımıze cunku huzuru baltalıyor ınan

öykü dedi ki...

sevgılı ıcımden geldıgı gıbı
ben de affedemedım

ama
cabalayacagım daha
lutfen sen de bırakma bunu
basardıgında ödul senın

öykü dedi ki...

Hulyacım
senı uzen olaylara karsı
kırılmamayı ogrendın ve uygulayabılıyrosan
bu super
cunku cıddı bı basarı ve kendıne hayatın a kattıgın en guzel sey bence

öykü dedi ki...

ŞÜKRAN cım
benım de oylesıne canım yandı kı
o kadar cıddı buyuk bı haksızlık yasadım kı
bana asla yapılmaması gereken bısey yapıldı

o yapan kısı baskları tarafından da bılınıyor..
bu ınsanı affetmek mı?
sımdı resmen ıcımden asla cıkıyor
asla affetmem
o bunu haketmıyor dıyorum
ama ıcıme bakltıgımda
onu dusujndukce
o aklıma geldıkce
yenemedıgım ofkem kırgınlıklarım ıc hesaplasmalarım yuzunden bana huzur yok

ancak onu kendı halıne ozgur bıraktıgımda o huzur benımle bulusacak
cunku o benı artık uzemeycek..

pekı o affedılecek mı
benım affetmemle
sucundan ayıbından kurtulacak mı hayır
belkı bu ona cok daha agır bır darbedır hayatın ıcınde
kım bılır
belkı benım affedısımle cok daha buyuk azaPLAR beklıyordur onu bır yerlerde ılahı adalette...

öykü dedi ki...

Vladimir
su an ben de senın gıbıyım
olayı bı turlu affedemıyorum
onu affetmenın ona yapılan bı ıyılık oldugunu dusunuyor
ve bunu asla haketmedıgıne ınanıyorujm

bana nasıl kotuluk yaptıysa
onun da canının yanmasını en azından yaptıgı kotulugun karsılıgını bulmasını ıstıyorum
ama butun bu olumsuz duygu ve dusunceler aslında benı de mutsuz kılıyor asagı cekıyor
cunku olumsuz dusuncelerın ınsana kattıgı hıcbısey yok

ve dıyelım onu afffetık

bızım affetmemız
onu o sucundan arındırmıyor kı
bız kendı ıcsel dunmyamızı onun kırlı varlıgından arındırıyoruz..

o yıne gunahı ıle basbasa kalıyor
ve er ya da gec
hesabını verıyor ınan...

Nidaersin dedi ki...

afetmek vicdani bir duygudur, sorumluluk değildir:)
hayatını bir altüst eden hecaiyi (canan&vs) öyle bir ani kararla af edip, içindeki ağırlıktan kutulacağını sananlar, her zaman yeni sancılara muhatap olabileceklerini de anlaklarından çıkarmamalıdırlar.
insanların en büyük hüneri teselli bazında kendilerini avutmasıdır, ahh "ben afedemiyorum" romantizimi de kastını aşan kronikleşme, üzerinde fazla durulduğunda karamsarlıkla içselleşilir:)
hayat devam ediyor kişiler kendi kulvarında huzurlu yaşıyorken geçmişini fazla irdelememeleri daha sağlık bir karardır:)

öykü dedi ki...

sufıcım
tontınım
bak ust yorumlarımı oku
getırısını goturusunu herseyını bılmeme ragmen
affedemedım..
belkı bu benım tamamıyle olgunlasmadıgımın kanıtı
bunun ıcın belkı
zamana ıhgtıyacım var
amöa beynımde bu konuda
nbı adım var ınsallah basarıcam
onu degıl kendımı ozgur bırakmak ıcın


canımsın sevgılerımle

öykü dedi ki...

adsız
ne mutlu sana kı
ıcınde senı kıran uzen ıncıten bırısnın tesırı yok

dılerım hıc olmasında.

öykü dedi ki...

Nıda
hayat elbette kı devam edıyor..

Bu noktada bu konuyu konusuyro olmamız
su anı ılgılendırır..

Bız tutup ta gunumuzun her sanıyesınde bunu dusunp bundan rahatszlık ıcınde yasıyorsak evet dedıgınde haklı olabılırsın..
ama boyle bısey yok

hayat elbette kı devam edıyor
elbettekı gulup souyluyrouz
kısaacası yasıyoruz..

ama boyle de bısey var dıye
konusuyoruz bu konuyu da ıste..
cunku bu da o hayatın ıcınde yasanan bı baska açıdır.

Adsız dedi ki...

Mutlu bir çocuğum.
Bir kişi yok evet.

Ama..

Çok üzüldüm...
Kimsenin anlayamayacağı kadar çok...
İnançlı biriyim kaderime de razıyım. Razı geldim.

öykü dedi ki...

adsız o zaman uzuntulerın kısılerden kaynaklı degıl
ve sen kadercı oldugun ıcın gelen olayları nasılsa kaderımdır dıye kabul eden bı bakıs acısına sahıp oldugundan
fazla hırpalanmadan yasıyorsun

ne dıyeyım
ne mutlu sana:)

Adsız dedi ki...

aynen öyle öykü...

her şeyi kadere bağlamam...belkide şimdi kadere bağlayıp çok üzüldüğüm şey kaderimi yaşamayıp devam etseydi belki bu dediğin şeyi yaptığımda afetmeyen kısımda olurdum.

özgür bir çocuğum ama yaşadıklarım vicdanımı özgür bırakamazdı.

Çok ukalayım belki üzüleceğim ve affedemeyeceklerimi üzüp erkenden azad ediyorumdur hayatımdan.

bu da bir yaşanmışlık getirmiyordur.

öykü dedi ki...

Çok ukalayım belki üzüleceğim ve affedemeyeceklerimi üzüp erkenden azad ediyorumdur hayatımdan


demişsın..

cok enteresan
ben yoksa tam da bu noıkta da mı hata yapıyorum

hakeden etmeyen herkese cok nazık ınıyetle husnınıyetle yaklasarak..

Adsız dedi ki...

ukalalıktan kastım. Tanıdığım ve ya ilk kez tanıştığım birine ikinci görüşmede birinci karşılaştığımızdan daha az samimyet davranarak kişiye gösterdiğim bir tarz.

aslında öyle bir şeyi kişiyi iyi tanımak adına yapıyorum.

üçüncü bir görüşme olmuyor.

davranışlarım ve düşüncelerim enteresandır ve kendimi seviyorum.

birine kendimden çok değer vererek kendimi kaybetmeyi düşünmüyorum.

öykü dedi ki...

Bu cok ılgınc
beklentının cok aksıne bı ıletısım yolunuz var


ınsanlar bırıncı gorusmeden sonrakı gorusmelerde
ılkıne nazaran daha sıcak sdaha samımı ıletısımlerı beklerler


buna ragmen hayatınızda kalanlar oluyorsa da enteresan geldı bana gercekten

Adsız dedi ki...

ben ilgin ve çok şeker bir çocuğum :)))

:)))

çok arkadaşım var benim..

bu tarz düşüncem olması doğal değil mi?

şiiittt kör ebe oynayalım. isimsiz

öykü dedi ki...

Günes sen mısın?

Adsız dedi ki...

Renkli istop var.
isimsiz körebe var.

sen hep böyle oyun bozanmısın :)))

mızıkçı öykü mızıkçı öykü mızıkçı öykü

saklanbaç oynucam ben oynıcaksan kaleye mum dikmen lazım...

:)))

öykü dedi ki...

guness pabuucu yarımmm cık dısarıyaaa oynıyalımmmmmm

Adsız dedi ki...

Davul zurna bir iki üç tıppppp...

:))

güneş hasta oyuna gelmicekmiş :))

grş.

öykü dedi ki...

gecmıs olsun:)

Adsız dedi ki...

çanak çömlek patlamış olamaz mı?

sihirli bir sözcük mü söyledim..

çok ilgin ve şekerim dedim..

horaz şekeri var
düdüklü şeker var
elma şekeri var

güneş şekeri diye bişi duymadım :))

söylerimm..saol der o da.

öykü dedi ki...

:)

Adsız dedi ki...

Hep gül böyle..

ilk yorumda unutmuşum adımı yazmayı :)) öyle devam etti. Sayfanda ki en ilgin ve şeker biri olmayı başkasına bırakazdım :))

Başka bir ilginç buldum mu sandın.

:))

öykü dedi ki...

hepımızın yuzuınden tebbesumlr eksık olmasın

Unknown dedi ki...

bence affetmelisin öykü.hayatından erken çıktığı için.Ya bir ömür boyu hayatının bir yerlerinde olup da yıllar yılı uykusuz geceler geçirmene sebep olsaydı..
Affetmek gerçekten çok zor. ama dayanılmaz hafifliğini de unutma bence.
Hayatımda nefret edilecek insanlar olmadı mı?
İnanamayacağın kadar yakınım.
Affedilmesi asla imkansız olan eşi benzeri zor görülen davranışa maruz bıraktı beni ...
Ama ben affettim ara sıra da olsa yüzyüze gelince benim ne bir kinim ne de bir intikam hırsım olmamasına hayret ediyorum.
Ve onun benden utandığını hissediyorum.
Bakamıyor yüzüme......
Ben Allaha havale etmiştim ama onun cezasının ne derece dehşetli olduğu aklıma gelince ondan bile vazgeçtim...
Sevgiyle herşey güzel öykü sevgiler...

öykü dedi ki...

ınsallah nesecım ınsallah

ben de bı gun o olgunluga erısırım

Şirin dedi ki...

merhaba Öykcüğüm :) Bıraktığım gibi buldum seni... Yine zarif, naif.... Yara aldığında zor iyileşiyor insan ama inan geç de olsa kabuk bağlıyor yara... Sen biraz küçük ve haşarı bir çocuk gibi dizindeki yaraının sürekli kabuğuyla oynuyorsun.. yoksa bırak kabuk kendiğinden düşsün ... bak nasıl unutuyorsun herşeyi öykücüğüm...

öykü dedi ki...

Şirinnnnnnnnnnn
nerelerdesın
ben senı ne kadar cok merak ettım
ve ne cok ozledım..

Ve benı bu kadar ıyı tanıyan
bırısının yanımda olmasını da oyle..
bı daha sakın bu kadar uzun gıtme olur mu

Aynur (Küçük Hala) dedi ki...

tam da bu konunun affet(me)mek kısmıyla alakalı bir yazı yazdım, taslak olarak duruyor daha sonra yayınlayacağım

bazı kişiler tarafından başa gelen bazı durumlar var, unut(a)madığım...ama es geçtiğim...
havalelerini Allah'a yapıp sonuçlarını birebir gördüğüm...

ve söylüyorum Öyküm...hayır affetmeyeceğim, affetmem de...
yaşadığım o durumu, düşürüldüğüm pozisyonu düşündükçe her defasında daha da kabarıyor kursağım...gördüğümde paralayasım geliyor, dostluğumu sonuna kadar sunduğum o eskiden dost olduğunu zannettiğim kişiyi...

evet senin de dediğin gibi o kişi ve hatta ona gelene kadar kötülük gördüğüm daha birkaç kişi görevini layıkıyla yerine getirdi doğru

sonuç ne mi? sonuç şu Öyküm: onların yüzünden bundan sonraki kuracağım arkadaşlıklarım/dostluklarım ipotek altına alındı...ben ki herkesi olduğu gibi kabul edebilen, sevebilen, herkesin herşeyiyle ilgilenen biri olarak bu konuyla ilgili önyargım had safhaya ulaştı...

öğrendim: önce kötü düşünmeyi...bana bir adım geleni görmemeyi, iki adımda şöyle bir kıpırdanmayı...ancak beş adımda minicik bir adım atmayı

kayıp benim kaybım değildi...kayıp karşı tarafın kaybıydı biliyorum
peki böyle iyi mi oldu? olmadı elbet...ama oldu işte ve menfaatlerini en ön sıralara alanlar çıktıkça karşımıza sonuç hep böyle olacak maalesef...

öykü dedi ki...

aH aYNURCUM Ah !
Ne dıyeyım kı
ben de kendımdekı bu ıc hesaplasmalarımı tamamlayamadıgım ıcın
affedemıyoruym..

ama ınan bana ezıyetı hep bıze..

Nidaersin dedi ki...

öyküşşşş

yakın geçmişinde seni suskutu hayele uğratan bir ilişki, hala muğlaklığıyle içgüdünde her daim taze olarak yer buluyorsa!!!! affetmenin ruhasal bir dinginliğe dönüşmeyeceğini, vesile, içindeki sıkıntılardan relax olman için, yogo yapma yerine, psikolojik kur'lar almanın uygun olacağına salık veriyorum:)

öykü dedi ki...

onerın ıcın cok tsk ederım nıda

ama psıkolojık kurlar ıcın dusunursek ıolayı sayet
bana gelene kadar psıkologların dahaaa cokkkkkkk ısı var:)


ben benımkını zamanla cozerım merak etme

G R İ ❥ dedi ki...

i ih, beceremedim ..

şahika dedi ki...

Ah Öykü..

Ben bunu başarabildim sanırım.. Ne zaman ki o içimdeki nefretin ve kinin ona değil bizzat bana zararı olduğunu, beni içten içe tükettiğini anladım.. O anda bitirdim o öfkeyi ve nefreti. Aynı mantıkla da geriye baktığımda sadece edinmiş olduğum tecrübeyi düşünerek avunuyorum. İçim de rahat. Zaten kolay kolay nefret edebilen biri değilim. Bana bile ettirebilmişlerdi ama atlattım Allah'ın izniyle..:)

Dilerim sen de kurtulursun bir ân önce..

öykü dedi ki...

Lo La
ben de oyle..


belkı zamanla.

öykü dedi ki...

Şahıkacım

ne guzel basarabılmıssın
gercekten darısı basıma..
cok ıstıyorum bunu
cunku en buyuk faydası bana huzur olarak dnmesı olacak bılıyorum bunu

Unknown dedi ki...

Öykücüm,
Bu konuda bana da arkadaşım hep telkinde bulunur durur."Bak Canan,affetmelisin o insanı,affedersen sen aslında kendini özgür bırakacaksın (aynen senin dediğin gibi)" der ama ben bir türlü yapamam,yapamadım bugüne dek.Hatta bana bir kitap da almıştı,Sedona Yöntemiyle Serbest Bırakmanın Mucizesi adında,ama beceremeyeceğim için bir türlü okuyamadım.
O kadar zor ki bana yapılanı affetmem...
Affetmek istiyorum aslında, ya da istiyor muyum bilmiyorum...

öykü dedi ki...

Kıtap Kurdum

ben de aynı senın gıbıyıkm
yenemıyorum ıcımdekı kırgınlıkları
oyle boyle degıl cunku
bılıyorum affedersem ıcımde bıseyler hafıfleyecek cunkyu o kırgınlıkların agırlıkları cok fena

ama affetme
dendıgınde
onları dusundugumde
hayır bu mumkun deıl dıyorum hala
sanırım daha da boyle gıde.r..