Bugün sizden bir şey rica edecegim.. Ama bu ricamı gercekten yogunlasarak .. dusuncenıze odaklanarak gercek anlamda istenen seyı yapıp yapamacagınızı sorgulayarak işe baslayın ..
İşteyseniz ... kalabalık bir ortamdaysanız buyuk ıhtımal odaklanamaycagınız ıcın bu olmaycaktır..
Sakin bır köşeyı bulunca denemenızı tavsıye edıyorum..
Usulca Başlayalım..................
Sakin bir yerdesın ...belkı hafıf bır muzık var fonda.. gozlerını kapatıyorsun..
Ve seni çok ama çok uzen ..
hakkını yıyen.. ona hayatını verdıgın halde seni bırakıp gıden.. aldatan.. sana ıftıra atan bu ve bunun gıbı kotuluklerden herhangı bırını
veya... bır kacını yaparak hayatını karartan ınsanı düşün...
Ona odaklan... Ve kendı başının ıcıne gıren yeşil bir ısıgı hısset..
Bu ışıkla o kısıye de ki;
Ben senın bana yaptıgın her şeyı affedıyorum.. seni özgur bırakıyorum.. Sen bana bu dünyada kötulugu ogretmek uzere secılmıs bırıydın.. Gorevını basarıyla tamamladın.. Ben artık SEN tarzı kötu bırının nasıl oldugunu ogrendıgımden bı daha boylesı bırını hayatıma sokmaycagm
Bunu bana ogrettıgın ıcın sana tsk edıyor senı özgur bırakıyorum.. Ve o basının ustundekı yesıl ısıgın onun yuregıne dogru aktıgını dusunurek onu sonsuzlga bırak !
..Bı daha senın hayatına gırmemek uzere..
........
Bu deneyimi yaşadık mı?
Deneyenlere soruyorum?..
Yapabıldınız mı?
Yanı affedebıldınız mı?
Eger samımıyetle affedebıldıysenız.. Emın olun sız aslında onu degıl
kendinizi ozgur bırakmıs şanslı ınsanlardansınız... Icınızde sizi hırplayan acı veren o kısıyle aLakalı herseyı temızlemışsınız
Ne sanslısınız
ne kadar olgunlasmısınız hayatın ıcınde.
Sizı kutluyor gıptayla bakıyorum..
Peki ben mi?
Ben ne yazık kı affedemedım.. Koptum olayın bu noktasında kendımı veremedım.. Affetmıyorum senı dedım.. affedemıorum cunku sen bana cok cıddı zarar verdın ıuykusuzluklarımın nedenı oldun huzurumun katili oldun.. Senı affetmıyorum affedemıyorum dedım..
....
Şimdi Allahtan ıcıme affedecek gucu vermesını dılıyorum.. Çunku aslında bu, o kotu ınsanın degıl benım armaganım olacak verecegı ıc huzuruyla
....
Sevgılerımle.
53 yorum:
Günün aydın oldun Öyküm...
ben affettim...
kapıyıda sımsıkı kitledim.
sevgilerimle...
Ne mutlu sana
Allah benım de ıcıme bu gucu versın dılerım.
Dilerimki allah sana herşeyi unutturabilecek bir kuzucuk nasip etsin,
:)
inan o zaman dünyaya başka bir gözle bakabiliyorsun.
sevgilerimle...
:))
Mcuk :)
Öyle güzel bir düşünce ki..
Ancak düşünce olmaktan ileri gidemiyor bende..Çünkü defalarca denedim bu güne dek. Detayda farklı da olsa özde aynı eylemi gerçekleştirebilmek için çok çabaladım. Belki biraz yol alabildim ama tamamen affedebilmeyi başaramadım..
Keşke...Keşke başarabilsem bunu.
Ama vaz geçmek yok. Gerçekleşinceye kadar devam..Olacak, mutlaka olacak.
Teşekkürler Öykü, bana cesaret vardin..
gunaydın. hayır affedemiyorum ve affetmeyide düşünmüyorum.
Valla Öykücüm bende affedemedim,sanırım olayın gidişatı şekillendiriyor olayı. :((
Yazın çok güzel karşıya olan öfkemiz gidiyor.önce kendimiz rahatlıyoruz.geçen yıllarda yaşadığım bir olayda bana bunu önermişlerdi.yaptığımda olay iki taraf içinde farklı bir boyuta geldi..affet gitsin. kendin için..
Bir de kendime beni üzen olaylara karşı kırılmamayı öğretiyorum :)
Öyküm günaydınlar olsun ne güzel bir paylaşım bu böyle. ımsıcak yüreğinle insanlara bağışlamayı öğretmeye çalışıyorsun.bağışlamak büyüklüktür ama haketmediğin bir konuda acı yaşatanlara bu büyüklük bence gereğinden fazla ödül olur. bunu daha önce kendikendime çok denmişliğim var aslında..Beni çok zor günlerimde yalnız bırakanları ne yazıkki affedemedim, edemem her birinin gözyaşlarımda vebali var, onların yüzünden ömür boyu kullanmak zorunda kaldığım ilaçlarım var. ve o insanlar hayata öyle bakmayı,ilişkilere öyle yaklaşmayı marifet sayıyorlar eğer ben onları affedersem kendime saygım hiç kalmayacak... ama onlara karşı onlar gibi davranmaya çok özen gösteriyorum.. seni çok seviyorum.
Hayatıma bir şekilde müdahale edip akşını değiştirmiş bazı insanlar oldu kki onları asla affetmem mümkün değil. Onları düşünmekten geçtim zaten zihnimi meşgul etmezler. Kinci depilim intikam peşinden gitmiyorum. Ama affetmiyorum da. Onları iyi ve güzel insanlar kategorisine koymuyorum. İçlerinden bir tanesi de var ki onun da yaptığı kötülüğün hesabını yargı ününde vereceği günler yaklaşıyor.
Kötü, kötülük yapan insanları keşki normal kendi halindeki insanların dünyasından soyutlansa, çekilip alınsa, içi sevgi ve iyilik dolu insanları aldatıyorlar. Sonra affetmemenin, ya da affetmenin hesabını iyi insanlar kendi içinde yapıyo, kötüüler bizlerden kopardıkları parçayı çoktan yalayıp yutup hazmetmişken üstelik.
Öyküm, bu uygulamayı bizlere salık veren, kendi hayatında affedemediklerinin yüreklerine de yeşil ışığını akıtır, affetmeyi başarır bence.Haydi ne duruyorsun yap ki sen de serbest kalasın güzel kızım sevgilerimle.
Sevgili öykü inan yazını okuyunca üzüldüm. Biz affetsek bile Allah affetmez ki.. Zulüm bir kişiye karşı işlense de o kişinin bütün varlıklarla ilgisi var.. İlintisi var. hani derler ya kediler nankör olur diye.. Kediler bile affetmez O'nu. İyilik de, kötülük de sariidir. Bizim duamız o kişilerin ıslah olmas içindir. Beddua etmesek de, dileğimiz bu olur.
Sevgılı begonvıllı evım
vazgecmemek evet
bu sefer basarılı olamadık
ama olmıycaz demek degıl buy
bız ıc huzurunu fazlasıyla hakedıyoruz..
ıste sırf bu yuzden bı daha bı daha denemek lazım
Ben yoğunlaşamadım...
Kalabalık ve ses olduğundan değil. Hiç hayatıma öyle biri olmadığı için içimden söyleyeceğim sözcüklerin içimde bir noktada buluşamayacağı kadar zıt bir yönde oldukları için.
yaşayanlara sormuştun ya..
yaşamayan ne hisseder , yaşaynların ki nasıl diye meraktan yaptım..
Tıpkı sırf seviyormu diye koparttığım papatyalar gibi oldu..
:))
ömer sen de benım gıbı cok fazla yaralanmıssın..
senın ıcınde zamana ıhtıyac var
bı zaman sonra
bunu umarım basarırız..
basaralım kı o ıc huzurunu yakalayabılelım
o nefretı tasdıgımız surece
en buyuk zarar kendımıze cunku huzuru baltalıyor ınan
sevgılı ıcımden geldıgı gıbı
ben de affedemedım
ama
cabalayacagım daha
lutfen sen de bırakma bunu
basardıgında ödul senın
Hulyacım
senı uzen olaylara karsı
kırılmamayı ogrendın ve uygulayabılıyrosan
bu super
cunku cıddı bı basarı ve kendıne hayatın a kattıgın en guzel sey bence
ŞÜKRAN cım
benım de oylesıne canım yandı kı
o kadar cıddı buyuk bı haksızlık yasadım kı
bana asla yapılmaması gereken bısey yapıldı
o yapan kısı baskları tarafından da bılınıyor..
bu ınsanı affetmek mı?
sımdı resmen ıcımden asla cıkıyor
asla affetmem
o bunu haketmıyor dıyorum
ama ıcıme bakltıgımda
onu dusujndukce
o aklıma geldıkce
yenemedıgım ofkem kırgınlıklarım ıc hesaplasmalarım yuzunden bana huzur yok
ancak onu kendı halıne ozgur bıraktıgımda o huzur benımle bulusacak
cunku o benı artık uzemeycek..
pekı o affedılecek mı
benım affetmemle
sucundan ayıbından kurtulacak mı hayır
belkı bu ona cok daha agır bır darbedır hayatın ıcınde
kım bılır
belkı benım affedısımle cok daha buyuk azaPLAR beklıyordur onu bır yerlerde ılahı adalette...
Vladimir
su an ben de senın gıbıyım
olayı bı turlu affedemıyorum
onu affetmenın ona yapılan bı ıyılık oldugunu dusunuyor
ve bunu asla haketmedıgıne ınanıyorujm
bana nasıl kotuluk yaptıysa
onun da canının yanmasını en azından yaptıgı kotulugun karsılıgını bulmasını ıstıyorum
ama butun bu olumsuz duygu ve dusunceler aslında benı de mutsuz kılıyor asagı cekıyor
cunku olumsuz dusuncelerın ınsana kattıgı hıcbısey yok
ve dıyelım onu afffetık
bızım affetmemız
onu o sucundan arındırmıyor kı
bız kendı ıcsel dunmyamızı onun kırlı varlıgından arındırıyoruz..
o yıne gunahı ıle basbasa kalıyor
ve er ya da gec
hesabını verıyor ınan...
afetmek vicdani bir duygudur, sorumluluk değildir:)
hayatını bir altüst eden hecaiyi (canan&vs) öyle bir ani kararla af edip, içindeki ağırlıktan kutulacağını sananlar, her zaman yeni sancılara muhatap olabileceklerini de anlaklarından çıkarmamalıdırlar.
insanların en büyük hüneri teselli bazında kendilerini avutmasıdır, ahh "ben afedemiyorum" romantizimi de kastını aşan kronikleşme, üzerinde fazla durulduğunda karamsarlıkla içselleşilir:)
hayat devam ediyor kişiler kendi kulvarında huzurlu yaşıyorken geçmişini fazla irdelememeleri daha sağlık bir karardır:)
sufıcım
tontınım
bak ust yorumlarımı oku
getırısını goturusunu herseyını bılmeme ragmen
affedemedım..
belkı bu benım tamamıyle olgunlasmadıgımın kanıtı
bunun ıcın belkı
zamana ıhgtıyacım var
amöa beynımde bu konuda
nbı adım var ınsallah basarıcam
onu degıl kendımı ozgur bırakmak ıcın
canımsın sevgılerımle
adsız
ne mutlu sana kı
ıcınde senı kıran uzen ıncıten bırısnın tesırı yok
dılerım hıc olmasında.
Nıda
hayat elbette kı devam edıyor..
Bu noktada bu konuyu konusuyro olmamız
su anı ılgılendırır..
Bız tutup ta gunumuzun her sanıyesınde bunu dusunp bundan rahatszlık ıcınde yasıyorsak evet dedıgınde haklı olabılırsın..
ama boyle bısey yok
hayat elbette kı devam edıyor
elbettekı gulup souyluyrouz
kısaacası yasıyoruz..
ama boyle de bısey var dıye
konusuyoruz bu konuyu da ıste..
cunku bu da o hayatın ıcınde yasanan bı baska açıdır.
Mutlu bir çocuğum.
Bir kişi yok evet.
Ama..
Çok üzüldüm...
Kimsenin anlayamayacağı kadar çok...
İnançlı biriyim kaderime de razıyım. Razı geldim.
adsız o zaman uzuntulerın kısılerden kaynaklı degıl
ve sen kadercı oldugun ıcın gelen olayları nasılsa kaderımdır dıye kabul eden bı bakıs acısına sahıp oldugundan
fazla hırpalanmadan yasıyorsun
ne dıyeyım
ne mutlu sana:)
aynen öyle öykü...
her şeyi kadere bağlamam...belkide şimdi kadere bağlayıp çok üzüldüğüm şey kaderimi yaşamayıp devam etseydi belki bu dediğin şeyi yaptığımda afetmeyen kısımda olurdum.
özgür bir çocuğum ama yaşadıklarım vicdanımı özgür bırakamazdı.
Çok ukalayım belki üzüleceğim ve affedemeyeceklerimi üzüp erkenden azad ediyorumdur hayatımdan.
bu da bir yaşanmışlık getirmiyordur.
Çok ukalayım belki üzüleceğim ve affedemeyeceklerimi üzüp erkenden azad ediyorumdur hayatımdan
demişsın..
cok enteresan
ben yoksa tam da bu noıkta da mı hata yapıyorum
hakeden etmeyen herkese cok nazık ınıyetle husnınıyetle yaklasarak..
ukalalıktan kastım. Tanıdığım ve ya ilk kez tanıştığım birine ikinci görüşmede birinci karşılaştığımızdan daha az samimyet davranarak kişiye gösterdiğim bir tarz.
aslında öyle bir şeyi kişiyi iyi tanımak adına yapıyorum.
üçüncü bir görüşme olmuyor.
davranışlarım ve düşüncelerim enteresandır ve kendimi seviyorum.
birine kendimden çok değer vererek kendimi kaybetmeyi düşünmüyorum.
Bu cok ılgınc
beklentının cok aksıne bı ıletısım yolunuz var
ınsanlar bırıncı gorusmeden sonrakı gorusmelerde
ılkıne nazaran daha sıcak sdaha samımı ıletısımlerı beklerler
buna ragmen hayatınızda kalanlar oluyorsa da enteresan geldı bana gercekten
ben ilgin ve çok şeker bir çocuğum :)))
:)))
çok arkadaşım var benim..
bu tarz düşüncem olması doğal değil mi?
şiiittt kör ebe oynayalım. isimsiz
Günes sen mısın?
Renkli istop var.
isimsiz körebe var.
sen hep böyle oyun bozanmısın :)))
mızıkçı öykü mızıkçı öykü mızıkçı öykü
saklanbaç oynucam ben oynıcaksan kaleye mum dikmen lazım...
:)))
guness pabuucu yarımmm cık dısarıyaaa oynıyalımmmmmm
Davul zurna bir iki üç tıppppp...
:))
güneş hasta oyuna gelmicekmiş :))
grş.
gecmıs olsun:)
çanak çömlek patlamış olamaz mı?
sihirli bir sözcük mü söyledim..
çok ilgin ve şekerim dedim..
horaz şekeri var
düdüklü şeker var
elma şekeri var
güneş şekeri diye bişi duymadım :))
söylerimm..saol der o da.
:)
Hep gül böyle..
ilk yorumda unutmuşum adımı yazmayı :)) öyle devam etti. Sayfanda ki en ilgin ve şeker biri olmayı başkasına bırakazdım :))
Başka bir ilginç buldum mu sandın.
:))
hepımızın yuzuınden tebbesumlr eksık olmasın
bence affetmelisin öykü.hayatından erken çıktığı için.Ya bir ömür boyu hayatının bir yerlerinde olup da yıllar yılı uykusuz geceler geçirmene sebep olsaydı..
Affetmek gerçekten çok zor. ama dayanılmaz hafifliğini de unutma bence.
Hayatımda nefret edilecek insanlar olmadı mı?
İnanamayacağın kadar yakınım.
Affedilmesi asla imkansız olan eşi benzeri zor görülen davranışa maruz bıraktı beni ...
Ama ben affettim ara sıra da olsa yüzyüze gelince benim ne bir kinim ne de bir intikam hırsım olmamasına hayret ediyorum.
Ve onun benden utandığını hissediyorum.
Bakamıyor yüzüme......
Ben Allaha havale etmiştim ama onun cezasının ne derece dehşetli olduğu aklıma gelince ondan bile vazgeçtim...
Sevgiyle herşey güzel öykü sevgiler...
ınsallah nesecım ınsallah
ben de bı gun o olgunluga erısırım
merhaba Öykcüğüm :) Bıraktığım gibi buldum seni... Yine zarif, naif.... Yara aldığında zor iyileşiyor insan ama inan geç de olsa kabuk bağlıyor yara... Sen biraz küçük ve haşarı bir çocuk gibi dizindeki yaraının sürekli kabuğuyla oynuyorsun.. yoksa bırak kabuk kendiğinden düşsün ... bak nasıl unutuyorsun herşeyi öykücüğüm...
Şirinnnnnnnnnnn
nerelerdesın
ben senı ne kadar cok merak ettım
ve ne cok ozledım..
Ve benı bu kadar ıyı tanıyan
bırısının yanımda olmasını da oyle..
bı daha sakın bu kadar uzun gıtme olur mu
tam da bu konunun affet(me)mek kısmıyla alakalı bir yazı yazdım, taslak olarak duruyor daha sonra yayınlayacağım
bazı kişiler tarafından başa gelen bazı durumlar var, unut(a)madığım...ama es geçtiğim...
havalelerini Allah'a yapıp sonuçlarını birebir gördüğüm...
ve söylüyorum Öyküm...hayır affetmeyeceğim, affetmem de...
yaşadığım o durumu, düşürüldüğüm pozisyonu düşündükçe her defasında daha da kabarıyor kursağım...gördüğümde paralayasım geliyor, dostluğumu sonuna kadar sunduğum o eskiden dost olduğunu zannettiğim kişiyi...
evet senin de dediğin gibi o kişi ve hatta ona gelene kadar kötülük gördüğüm daha birkaç kişi görevini layıkıyla yerine getirdi doğru
sonuç ne mi? sonuç şu Öyküm: onların yüzünden bundan sonraki kuracağım arkadaşlıklarım/dostluklarım ipotek altına alındı...ben ki herkesi olduğu gibi kabul edebilen, sevebilen, herkesin herşeyiyle ilgilenen biri olarak bu konuyla ilgili önyargım had safhaya ulaştı...
öğrendim: önce kötü düşünmeyi...bana bir adım geleni görmemeyi, iki adımda şöyle bir kıpırdanmayı...ancak beş adımda minicik bir adım atmayı
kayıp benim kaybım değildi...kayıp karşı tarafın kaybıydı biliyorum
peki böyle iyi mi oldu? olmadı elbet...ama oldu işte ve menfaatlerini en ön sıralara alanlar çıktıkça karşımıza sonuç hep böyle olacak maalesef...
aH aYNURCUM Ah !
Ne dıyeyım kı
ben de kendımdekı bu ıc hesaplasmalarımı tamamlayamadıgım ıcın
affedemıyoruym..
ama ınan bana ezıyetı hep bıze..
öyküşşşş
yakın geçmişinde seni suskutu hayele uğratan bir ilişki, hala muğlaklığıyle içgüdünde her daim taze olarak yer buluyorsa!!!! affetmenin ruhasal bir dinginliğe dönüşmeyeceğini, vesile, içindeki sıkıntılardan relax olman için, yogo yapma yerine, psikolojik kur'lar almanın uygun olacağına salık veriyorum:)
onerın ıcın cok tsk ederım nıda
ama psıkolojık kurlar ıcın dusunursek ıolayı sayet
bana gelene kadar psıkologların dahaaa cokkkkkkk ısı var:)
ben benımkını zamanla cozerım merak etme
i ih, beceremedim ..
Ah Öykü..
Ben bunu başarabildim sanırım.. Ne zaman ki o içimdeki nefretin ve kinin ona değil bizzat bana zararı olduğunu, beni içten içe tükettiğini anladım.. O anda bitirdim o öfkeyi ve nefreti. Aynı mantıkla da geriye baktığımda sadece edinmiş olduğum tecrübeyi düşünerek avunuyorum. İçim de rahat. Zaten kolay kolay nefret edebilen biri değilim. Bana bile ettirebilmişlerdi ama atlattım Allah'ın izniyle..:)
Dilerim sen de kurtulursun bir ân önce..
Lo La
ben de oyle..
belkı zamanla.
Şahıkacım
ne guzel basarabılmıssın
gercekten darısı basıma..
cok ıstıyorum bunu
cunku en buyuk faydası bana huzur olarak dnmesı olacak bılıyorum bunu
Öykücüm,
Bu konuda bana da arkadaşım hep telkinde bulunur durur."Bak Canan,affetmelisin o insanı,affedersen sen aslında kendini özgür bırakacaksın (aynen senin dediğin gibi)" der ama ben bir türlü yapamam,yapamadım bugüne dek.Hatta bana bir kitap da almıştı,Sedona Yöntemiyle Serbest Bırakmanın Mucizesi adında,ama beceremeyeceğim için bir türlü okuyamadım.
O kadar zor ki bana yapılanı affetmem...
Affetmek istiyorum aslında, ya da istiyor muyum bilmiyorum...
Kıtap Kurdum
ben de aynı senın gıbıyıkm
yenemıyorum ıcımdekı kırgınlıkları
oyle boyle degıl cunku
bılıyorum affedersem ıcımde bıseyler hafıfleyecek cunkyu o kırgınlıkların agırlıkları cok fena
ama affetme
dendıgınde
onları dusundugumde
hayır bu mumkun deıl dıyorum hala
sanırım daha da boyle gıde.r..
Yorum Gönder