27 Kasım 2010 Cumartesi

Anılardır bizi biz yapan.


Anılar ve
Anıların degerıyle esyalara yüklenen anlamlar.
Müge den gelen mim in konusu buydu.. (kendısıne teşekkur edıyorum)

Yazmadan once

Anılarımı yukledıgım ne cok esyayla bırlıkte yasadıgımı farkettım

O kadar cok kı

Köşede...
babamın daıma oturup kıtap okudugu derı koltugu
annemle benım bırlıkte oturdugumuz ekose koltuk
babamın kıtapları
gözlugu
Sonra kare kare fotograflar

Anne baba gıttıgınde ...
degıstırdıgım seyler oldu evın ıcınde zorunluydum buna
cunku sureklı baktıgımda herseye
dayanması daha zor

Hayatımızda yaşadıgımız herşey

bazen bir müzik
bazen de herhangı bı objeyle kodlanıyor..

Ve ılerkı donemlerde hıc ummadık anda duydugumuz o melodı
bızı gecmıstekı o anıların ıcıne cekebılıyor
ya da o objeyle cocuklugumuza veya hayatımızda unuttugumuzu sandıgımız bı doneme gecebılıyoruz ısık hızıyla.
Evın ıcınde gözlerımı gezdırdıgımde
ılk anılarla bulusmak fotograf karelerınde oldu..
ne degerlıdır o kareler sıze nelerı nelerı tasır..
işte.
annemın guzel yesıl gozlerı
ve sonra..
kıtaplarda babamın kokusu
ve..
o ıkı koltuk...

Anı ve onlara yuklenen anlam dendıgınde
orda durmalıyım..
Derın bır nefes almalı

ve sonra...
baslamalıyım

Yazmaya baslamadan dedım kı
Oyku
bı kac kare cek..onlar olsun bu yazının fotografları
mesela bu babamın fransa ya gıttgınde bana aldgı kurk canta ustundekı ayıcıkla
onu oylesıne cok sevmıstım kı cok kullanmadım ama
zaman rengını soldurdu..
onu buraya tasımak ıstedım paylasmak ..


tam cekerken
jale duramadı
oyku ben de ben de dedı
ve kareye o da sıgdı..
İkısı aynı karedeyken
gozl
erım doldu..
o cantayı bana getıren sımdı yok.
jale ve o canta var karede ve belkı bı sure sonra
bu karede bı anı..
hayat ...

Sonra

bır kac kıtabı goruntuledım
babamın parmaklarının degdıgı cok cok eskı kıtaplar bez kaplı onlar
bugun kı gbı degıl cıltlerı bez cıltlı eskı kıtaplar. gozum gıbı sakladıgım ıcınde kıtap kokusuyla babamın kokusunun harmanladıgı hazınelerım onlar..Bır de
Babamın tas plakları var onları da cekıp buraya eklemeyı cok ısterdım ama onlar bu evde degıl.belkı baska bı sefer




gelelım
Bu gözu yaslı kıza
O
o kadar eskı kı
annem ben cocukken almıstı onu .. sadece yuzu yumusak plastık gıbı bı maddeden yapılmıs adı Claraydı
vucudu bezdı.. onla yatar onla kalkardım..
zamanlar gectıgınde vucudu parcalandı
annem ona yenıden elbıseler
yenıden pamuktan gövde dikti..
Ve bugunlere tasındı Clara
cocuklugumu da yanında getırerek.
hala yatak odamın bı kosesınde gozumun gordugu bı yerde duruyor
asla kaybetme ıstemedıklerımden.
Anılar dendıgınde
yasanmıslıklar
bızı bız yapanlar dusunulmelı

işte bu satırlar onların ıcınden kucucuk bı parcayı tasıdı hem bana hem de sızlere

Icınızden bu mımı yazmak ısteyenler olursa cok sevınecegım
cunku bu tarz paylasımlar onemlı bence.
sevgılerımle

18 yorum:

küfkedisi dedi ki...

gözlerimi doldurdun akşam akşam öykü :)

öykü dedi ki...

canım benım
anı deyınce benım aklıma bunlar geldı
uzmek ıstemezdım

Nidaersin dedi ki...

Tatlım! ne kadar hassas bir yüreğin
var,hele hatarılarına sahip çıkışın yokmu seni izlerken içim titredi, Göz yaşınla ıslanmış yeşil gözlerin değdi yüreğime.
Hatırma da Almanyadaki rehper hocam Klaus Müller düştü.Anfi de bazen gözlerim dolduğun da "Nida ağladığın önemli değil,gözünden düşen yaşın sıfatı önenli" derdi.Sorduğumda da çok sevdiği kişi için ağlayanın gözünden düşen gözyaşları sıcak olurumuş.Senin de öyle olmalı=))
Allah rahmet eylesin annene, babana senin gibi bir evlat yetiştirdikleri için ruhları huzur içindedir:)sevgiler.

Gregor Samsa dedi ki...

yaşadığın hüzün, paylaştığın hislerin her satırda sanki benimde omuzlarıma yüklendi. boğazımda bişey düğümlendi derler ya işte aynen onun gibi. belki birazda kendimi buldum, bişeylere bakıp, bi melodi duyup, eskilerden bi koku alıp hüzünlenmende.. 'hatıra' sözcüğü, tek başına bile o kadar 'ağır'ki, göz yaşlarıma hakim olmam elde değil..

babasız büyüyen biri olarak, senin acının en azından bi kısmını anlıyorum öykü. daha çok şey yazabilirim aslında ama sözcükler düğümleniyo. aslında ne kadar anlamsız herşey dimi.. hayat, üstüne fazla düşünmeye gerek yok aslında. clara nın hüzünlü yüzü herşeyi anlatıyor.

Müge dedi ki...

Öykü...

sarıldım sana..

bu kadar..

Unknown dedi ki...

Boşa dememişler
GEÇMİŞ ZAMAN OLUR Kİ HAYALİ CİHAN DEĞER....
Sevgiler öykü.

Duygu dedi ki...

Sadece fotoğraflar bile o kadar çok şey anlatıyor ki...

Bende seviyorum saklamayı biriktirmeyi anıları...

aysun dedi ki...

müzik eşliğinde okuduğum yazından çok etkilendim sana ait senin yazdığın bi kitabın falan olsa hemen alırım şüphesiz yazdıklarına öyle bişey katıyosunki yazdığın konu herneyse kendimi o an orda buluyorum ...

GÜLDEN dedi ki...

Öykücüm, Yazdıkların o kadar yüreğime dokundu ki anlatamam.Hele resimler ....
Allah sana sabır versin.Seni o kadar iyi anlıyorumki.Benimde içimi acıtan hatıralarla dolu evim.Yazını okurken hatırladığım bir anımı paylaşmak istedim.

Annem 2009 yılında vefat etti.
Öldükten sonra bize öyle bir hatıra bırakmıştı ki günlerce ağlamıştık.
17 ağustos depreminde kız kardeşim öldü.Henüz 17 yaşındaydı.Evimiz yıkılmıştı.Resimler ve kardeşime ait bazı özel eşyaları kurtarmıştık.Fakat Annem üzüntüden dayanamam diyerek, kardeşimin resmine bile 10 yıl bakamadan öldü.Kardeşimin bazı özel eşyalarınıda biz ablamlarla, annem üzülmesin diye ablamın evinde saklamıştık.Ama annem bize söylemeden ,enkazdan çıkan ve kendisinin eline geçen ,kardeşime ait çorap,lens kutuları,kot eteği ni küçük bir hurca koymuş ve özlediğinde onları sevip özenle saklamış.Annem öldüğünde dolabinda bu hurcu bulduk ve gözyaşlarına boğulduk.Şimdi kardeşime ait o emanetleri ve annemin emanetlerini gözüm gibi saklıyorum.Ama bakmak bile çok ama çok acı veriyor.
sevgiyle kal

öykü dedi ki...

nıdacım cok sagol
sevgıler gonderıyorum sana

öykü dedi ki...

Gregor senın de
basın sagolsun

benı anladıgını
yazdıgım her yazıdakı yorumlarından anlayabılıyorum

cok tsk ederım ıyı kı varsın.

öykü dedi ki...

Mugecım canımsın.

öykü dedi ki...

neşe oyle zamanlar var kı hepımzın hayatında

kıymetı en onemlısı
en buyugu
ve ınsan o hatırlarını hep taze tutuyor
tutmak ıstıyor

öykü dedi ki...

Duygucum
o fotograf karelerı yasanmıslıklarımız

oylesıne degerlıler kı

öykü dedi ki...

aysn

ne kadar yureklendırıcı destkelyıcı seyler yazmıssın cok tsk edıyorum
sevgılerımle

öykü dedi ki...

GÜLDEN cım
hem cok uzuldum satırlarını okurken

hem de paylastgın ıcın yakın buldugun ıcın mutlu oldum..
annene rahmet dılıyorum kardesıne de
cennet olsun mekanları

bırbırımızı cok ıyı anladıgımızı
yurek yurege oldugumuzu blmek benım cın buyuk guc
ıyı kı varsınız

haykırış dedi ki...

Sevgili Öykü,
Hani duygularımı bastırmakta maharetliyimdir azıcık ama nedense bu kez bastıramadım kendimi birden yazılarında buldum hıçkırıklarıma koşan muhterem eşimde konuya vakıf olunca artık ne sabır kaldı ne de dilek, isyanlar dile geldi ama beyhude kimi kime şikayet edecektik ki..
Sadece kaderinin ve bahtının açık olmasını diliyoruz dualarımızın seninle olduğunu bil yeter.
Başarıların daim olsun.
Sevgi ve saygılarımızla
Haykırış ve Eşi

öykü dedi ki...

Haykırıs abı
sıze ve esınıze

sevgılerımı gonderıyorum..