16 Haziran 2009 Salı

med cezirler..

Kaç kez bu git gel leri
yasadıgını unuttu..
Bilmiyor..
O kadar cok tekrarlandı kı..
Ilk seferinde
Ikısı de sarsıldı
Gıdıyorum dedıgınde
gunlerce yemeden ıcmeden kesılıp
GUnesın rengını
kusların cıvıltısını
Yedıgı yemegın tadını hıssetmedı..
Kırıldı kanadı kolu ..Canı acıdı..Hıc bısey den mutlu olamadı..
Yarısı eksıktı..
Hıssetıgı tek sey bu
Yürüdügü yollar..
Bırlıkte oturdukları cafe ...
Soguk bı nısan gününde adaya gıdıslerı ..
Donuste tıtrerken kus gıbı..
Onun kendı paltosunun ıcıne onu sarısı..
Basını dayadıgında gögsune
dunyayı unutusu..O masum sevgi...
Hersey hersey
O ayrılıkların yurek sancısına nedendı..
Alt ust oluyordu..
Gıdıyorum deyıslerınde
Bır degıldı.. ıkı degıldı..
Ilk degıldı..
Defalarca yasandı bu gıt geller..Her yasanısında aynı
Aynı sarsılmalar
Aynı depremler
Aralar gıt gıde uzadı sonra..
Altı ay ayrılık oldu
Sonra Bı sene
her ayrılıgın sonu dönus oldu..Dönuslerın sonu aynı hüsran..
Insanlar olmyacagını bıle bıle neden baslarlar ..
Hangı konuya bu kadar büyük cesaretler sıgar..
Ama sonu gelır..
Sonsuz degıldır..hıc bı sey..
Sonu gelır..
Giden ..
yıne geldi
Ama artık bı bekleyenı yok...

2 yorum:

absalom dedi ki...

insanlar olmayacağını bile bile,belki bu sefer olur umuduyla başlarlar...

istisnalar hariç...
bi kere olmazsa olmaz zaten...

kendimden biliorum.

İDEA dedi ki...

''İnsanlar olmayacağını bile bile neden başlarlar?''

Neden mi?Bunun bir tek sebebi vardır.

..AŞK..