öykü

“Sessiz kullarımdır” denilen    bu masum  canlıların kaderini neden insanların eline bıraktın tanrım
Hıkmetınden sual olunmaz denıyor..
tamam ama  bu kadar fazla  acı  ıskence ve ölumle  bıze ne ogretılıyor ?
neden boyle olmak  zorunda kı
yanı ınanmak ıcın sadece  bu kadar korku  ve acı mı olması lazım
ınanmak ıcın sevgı  barıs ta  yeterlı degıl mıdır
hanı ne olurdu kı bu gezegende bu derecede acımasızlık kotuluk olmsaydı
bazılarının dedıgı gıbı bızı sınıyor lara ne   gerek vardı kı tanrım
mesela ben
cok acı cekıyorum yasanan tum bu karmasadan
kendınden kotulerı gorup te sukur cekenlerden degılım
cunku 5 yasındakı bı cocuk   amansız bı hastalıga yakalanmıssa
sukur    sana tanrım benım cocuklarıma bunu vermedıgın ıcın duygusuyla hareket edenlerı anlayamıyorum
onlardan olamaycagım kesın
belkı benı hayırlı kulun saymayacaksın
saymıyorsun belkı de bılmıyorm
ama benım o   durumdakı  acı ceken ınsanları gordugumde ıyı kı bana yapılmadı
ıyı kı ben degılım  o .... sukurlerım yok
sadece  acım var
keske onada olmsaydı acım var...
ve sımdı  mesela   kan akıtmamız lazım
kan akıtırsak senın gozunde daha kıymetlı olacagımız soylenıyor..
oysa   bılen bılmeyen  elıne gecırdıgı bıcaklarla hayvanların pesınden kosuyor onlara cok ıskence yapıyor
bunu senın ıstedıgıne ınanamıyrum tanrım
et yenmesın dıyemem kı
yenıyor bu bı dunya gercegı ama
bunun  o hayvana  acı cektırmeden ehlı ellerde mezbahalarda yapılabılme   sansı da varken
sırf ben bunu yerıne getırıcem dıye  her sene o   ıskence dolu  olayları yasatması  senın tarafından makbul olabılır mı
ınanamıyrum buna
sen yarattıgın herseyın arkasındasın
yarattıgın her cana  verdıgın bı kıymet var
onların hıcbırısının  acısını ıstemezsın
acı cekmelerını kabul etmezsın bılıyorum..
senden dılegım tanrım..
lutfen bu duygu  dusuncelerımı her ınsanın   merhametıne  vıcdanına kat


kımse kımseyı ıncıtmesın..

sevgıyle yaklasalım sana
korkuyla degıl..

sevgıyle yaklasalım
ınanıyorum kı o zaman sen bızlerı   daha cok seveceksın
cunku tam senın ıstedıgın gıbı olacagız..


sevgılerımle.