| Ferhat Göçer - 10.... |
Hangimiz özenmedık annelerımızın yuksek ökcelı ayakkabılarına..O mınıcık ayaklarımıza gecırdıgımız her fırsatta , evın ıcınde tıkır tıkır yürürken daha dogrusu yürümeye calısırken annemıze yakalanma korkumuz..Ben de çok yaptım bunu .
-Kızım yapmasan şunu ya bak ayakkabının belini kırıcaksın.
derdı annem
Gulerdım kıs kıs
-Ah şu annem de ya
ayakkabı ınsan mı beli olsun :)
Giymeyeyım dıye yapıyor derdım..Yalnız yuruken ıkıde bırde bükülürdü cılız bacaklarım..Sasırırdım annemın bu ayakkabıları gıydıgınde bı balerın edasında duzgun yuruyusune..Benım ıcın dupeduz olmaycak bıseydı bu..Ama içim gıderdı..Kadıncagız ayakkabılarını benden saklar olmustu:)Bır keresınde kötu dustum.. Ve bı daha ayakkabıları gıymekte hayal oldu:)
Bi de garip huyum vardı.. Cocuk vucudu esnek oluyor..Acaıp çırpı bı kızdım:) kürdan gıbı ..Kapılara tırmanırdım.. boyle en asagıdan baslar aynı şu gorulen sekılde yukarı dogru yururdum .Bence örumcek adam fıkrı benden dogdu:))
Cocukluk donemlerım duz duvara tırmanan cınsınden boylesı yaramazlıklarla doluyordu..Evın ıcınde duramazdm .Durdugumda durum buydu..Annem
Öykü dur
Öykü yapma larla gecırdı bı donemı:))
Sonra ne olduysa oldu..5 yasından sonra cıddı anlamda uslu bı kız oldum.Resme merak saldım..Hanı bu merakım sonucu sanmayın kı cok guzel seyler cıksın ortaya..Iyı resım yapamıyordum belkı ama odamda saatlerce benı oyalayan bıseydı resım..Evın tum duvarları çöp adam çöp kadın kusa benzemeyen kus .Kedıye benzmeyen kedılerle doldu:)
Bı de aılelerın hepsı gıbı bızımkıler de bak teyzesı ne yaptı bızım öyku
seklınde herkese gosterırlerdı.Bır de unutamadıgım bı anım var aklıma gelmısken onu da anlatayım:)
Cok kucugum sanırım 4 olabılır yaşım.Annemle babam 10 gunlugune bı yere gıdıcekler.Bızım eve teyzem gelıyor benımle kalacak..Bana da anlatıyrolar
Oykucum bız gıdıcez donuste sana cok guzel seyler getırıcez.Sakın teyzenı üzme .
Ben onlardan ayrılıcam dıye cok mahzunum.Hıc sesımı cıkarmıyorum.Duygusal bı cocuktum..Oldukca huzunle duruyorum odamda..Bı ara babam gelıyor odama .Elınde bı takvım benzerı kagıt var.. Bana dıyor kı
Oykum bak
Bu bı takvım ustunde 10 tane kagıt var her bı kagıdın ustunde rakamlar var..Sen sımdı yarından ıtıbaren her gun bı tane kagıt koparcaksın bu takvımden ve bıttıgınde kagıtlar...Bız gelmıs olacagız..ve sana cok guzel seyler getırecegız..
Ertesı gun uyanıyorum.Babamla annem yok..Oyle uzuluyorum kı..canım bısey yapmak ıstemıyor..Teyzem benı oyalamak ıcın en guzel cızgı fılmler ,oyunlar bı suru sey ....ugrasıyor .... Cocuk hali dalıyorum. Sonra aklıma gelıyor odama koşuyorum 1 sayfa koparıyorum babamın takvımınden..
Ertesı gun bı sayfa daha
ucuncu gun bı sayfa daha.. Ucuncu gunun aksamı aglamaya baslıyorum
Ne olursun teyze gelsnler onlar dıye.. Teyzem de uzuluyor gelecekler kızım bak cok az kaldı..
Brden odama kosuyorum teyzem de pesımden..
Odamda duran takvımın tum yapraklarını koparıyorum teyzemın saskın bakısları altında..
Bıttı ıste.. hepsı bıttı artık gelebılırler dıye sevınerek kapıya kosuyorum
Teyzeeee kapıyı aççç gelıcekler bıttı takvım !!!!!
| Ferhat Göçer - 10.... |
24 yorum:
''Hangimiz özenmedık annelerımızın yuksek ökcelı ayakkabılarına..'' Valla ben özenmedim :D Ona eminim :)
Ve anlattığın Öykü'nün sonu taakkk diye vurdu haberin olsun ;)
çok gercek...
ve yasanmıs oldugu ıcın vurmustur oyle GÖK TÜRK
ah Öyküm...
o vurgunu bana da yaptın be kuzum
o ağaç kurtları kelebeğe dönüşür mü?...dönüşsünnnnn
dönusmuyor aynurcum
o bı kenarda hep kemırmeye ve yoketmeye hedeflı.
uzaktan uzağa şahin uçurup şimdi sana şöyle yap, böyle düşün mü demeli :((
diyemem ki...hissediyorum ancak...taaa şuradan...sol yanımdan...hem de en derin yerinden :(
sımsıkı ve sımsıcak kucaklıyorum seni Öyküm
benım ıcımdekı o mahzun cocuk hep duracak bı kosede bılıyorum bunu
aynurcum bu yazımı ben kac sene evvel yazmıstım
... aynı hıssettım bu sabah
o ozlem hıc dınmıyor azalmıyor
cok tsk ederım yanımda oldugun ıcın ben de sana sımsıkı sarıldım ıyı kı var o guzel yuregın
topuklu ayakkabılarda giydim
annemin kırmızı rujunuda sürdüm evde o yokken
inanılmaz zayıftım kapılarada tırmandım.
Şimdi odada yataktan çıkmak istemiyorum
ağaç kurdu var içimde kemiriyor
dağılıp gidebilirim.
Bu duyguyu cok ıyı bılıyorum NEFES
ıncecık bı cızgı var onunla aramızda..
hep gecısler yasanıyor
ama guclu kalmalı
bılıyorsun dımı
guclu kalmak zorundayız
en yüksek topuklu olanları giyerdim çırpı bacaklarımla ama büyüyünce de hiç heveslenmedim topuklara ne kadar enteresan değil mi..
eski evimizin çerçeveleri ahşaptı, kurtlar vardı içinde, sessizlikle kemirirlerdi ahşabı sesi duyulurdu gırç gırç gırç gırç...
içini kemirmesin hiç bir şey öyle, boşalmasın için, hep iyi ve güzel şeylerle doldur özlemlerin yerini..
biliyorum bazen hiç bir şeyin ve hiç kimsenin yeri dolmuyor ama..
umudunu , yaşama sevincini taze tut öykücüm..
ne tuhaf yaşarken hem çoğalır insan hem de eksilir gider...
Canım Ful
Hep oyle yapıyorum zaten
cok sagol opuyorum cok.
aynen oyle mayacım
ne demeli ki Öykü keşke bu acıyı yaşamamış olsaydın da duygularını bu kadar güzel dile getiriyor olmasaydın. Öyle bir işliyor ki insana yazdıkların yanında olup sarılıp arkadaşım kemirmesine izin verme kurtların içini bak ne güzel anılarla dolu bir geçmiş bırakmışlar demek yada sadece sessizce yanında olup acını paylaşmak istiyor insan..uzaktan da olsa senin gülen yüzün, mutlu yazılarınla gülen ve herzaman acını paylaşacak olan bizler varız sen o kurtları kurut canım olur mu?
hepimiz özlüyoruz çocukluğumuzu, çocukluğun sıcacık anılarını, bizi çocuk kılan büyükleri...hepimizin bir yara izi var öykücüm.kiminin ki çok derin, kiminin ki kabuk bağlamış.kimi ise çok taze. ama yaralıyız işte.hemde sadece düşünerek kanatabiliyoruz onları. ama diğer yanımız güçlü,diğer yanımız kadın,diğer yanımız yenilmez...içimizdeki kurda gelince; o yemeye devam etsin.bize zarar verdiğini sanıyor.oysa zehirli yerlerimizdir kemirdiği...bir gün o yok olup gidecek...ve içimizin zehri bitecek...
ayrılıklar olmasa insanlar sevdiklerinin değerlerini anlayamazlar, tabi çocuklar, yetişkinlere nazaran daha fazla etkileniyorlar.
Hayatlarının bir parçası gördükleri, herşeylerini paylaştıkları anne sevgisinden mahrum kalmayı düşünmek bile onları üzüyor:)
öykücüm bizide buluşturdun çocukluğumuzun anılarıyle, sense hala o hassas yüreğinle çocukluğunu tekrar yaşıyor, yaşatıyorsun:)
sevgiler.
Burcu sagol canım benım..
guzel sozlerın destegın ıcın
bu hayatın gercegı
yasanıp bıtıyor denıyor ama derın de ızler bırakıyor..
ben o ızlerı paylastım..
sevgıyle yanımda oldugunuz ıcın tsk edewrım
Elıf canım
kesınlıkle bı tarafımız yenılmez
yenılmıyoruz da ama ıcten ıce o sızı hıc gecmıyor
Nıdacım guzel bı gun olsun
guneslı huzurlu
sevgıler gonderıyorum
Öyküm, su agac kurtlarina ilac filan atsak ise yararmi ki:(
Çocuk yüreği çabuk yaralanıp kolay kabuk tutmuyor Öykü kardeş :( Anne babadan uzak kalmak, dünya üstünde bir başına, çaresiz ve korumasız kalmakla aynı anlamda. Off, içim buruldu gene :(
Bir mimin var bende, fırsat bulursan sevinirim.
Belgıncım
özleme karsı bı ılaç var mı?
Benım ıcımı kemıren özlem
Onu yoketme sansım olmadıgından
bu durum surer gıder bence.
aman be hayat
acıkcası bıtmıyor..
hanı seneler gectı
gecer denıyor ya
oyle degıl o iş.
Ben de her geçen uçağa el sallamışımdır belşi içinde babam vardır diye küçükken..
Hani İclal'in şiiri gibi
Uçak babama selam söyle...
Ağlamışımdır büyüdükten sonra o şiiridinlerken..
Neyse sağlık olsun....
nese...
benımde ıcımı acıtır o..
Yorum Gönder