4 Mayıs 2011 Çarşamba

Artık daha az.....

Artık ...daha az seviyorum seni..
Giderek daha az..
unutur gibi seviyorum..
azala azala..
aramızdaki uzaklığın karanlığında..

geceler kısalıp..gündüzler uzuyor öyle olunca..
artık daha az seviyorum seni..
kendini iyileştiren bir yara gibi..
daha az..
ve zamanla..

yeniden ödetiyorum kendime
onca aşkın öğretemediğini..

kolay değildi
kaç acı birden imtihan etti beni..
bir tek gece vardır insanın hayatında..
ömür boyu sürer nöbeti..
bu da öyleydi..
iyi ol..
sağ ol..
uzak ol..
Ama bir daha görme beni..


*Murathan Mungan*

13 yorum:

aysun dedi ki...

Öykü

bizimle paylaştığın bu hüzünlü yazı bana yaşadığımız süre içinde hiç bir şeye bağlanmamamız gerektiğini hissettirdi.

O bağ sanki insanın içini yakıyor.

Kaybettiğinde...

öykü dedi ki...

Aysuncum

Herseyın bı bedelı var dıyorlar ya hani

Bazen bu bedel

uzun suren bı sancı ve hüzünle ödenıyor.

aysun dedi ki...

Ama o sancılarımızı,hüzünlerimizi iyileştirmek zorundayız yoksa yaşadığımız hayatın hiç bir anlamı kalmaz.

Mutlu olmak için bunu yapmak zorundayız.

öykü dedi ki...

Dogru soyluyorsun

takılı kalmak en buyuk hata



hayat bı yandan tum guzellıgı ıle yanıbasımızda



ama o alttan alttan arada hıssetırıyr kendısını
gecene kadar sanırım boyle kural

Profösör dedi ki...

Teşekkür ederim. Şiirle besleniyoruzz..

Profösör dedi ki...

Bir esrarın içinde bir sır,
bir sırrın içinde de esrar olurum.
İşte bunun gibi,;
bir mechulün içinde bir malum,
bir malümun içinde bir meçhül olurum.

İşte ben buyum...

Seni aradığımda çıkmaz sokaklarda yolumu bulur,
seni unuttuğmda put alanlarında kaybolurum.

İşte ben buyum...

Bir İsmail gibi bilerim bıçağı bir bilinç olur;
bir İbrahim gibi koç olur, kurban olurum.

İşte ben buyum...




Not: Bir maniniz yoksa sizi sayfamıza davet ediyorum. Bir dostluk kahvesi, dostluğumuzu daha da pekiştirecektir.

Nidaersin dedi ki...

Öykü'cüm! M. Mungan'nın Güzel şiiri ve paylaşımın için tşk.ler..
Bu mısralarla da özdeşiyor:)


Bir olacağa teslim ettim kendimi
Öyle yenildim ki kendime
Artık kimi yensem boş
Öyle çaresiz bıraktım ki kendimi.
Bütün çareleri tüketerek!
Bir olacağa teslim ettim kendimi,
Belki her şey bu kadar basitti,
Belki her şey bu kadar zor.
Ya herkes gibi olmayı beceremedim
Ya da kimse benim gibi olamadı.
E.E

beenmaya dedi ki...

ne güzel gitti bu şiir tam da şimdiye bir bilsen...

öykü dedi ki...

Profösör siir ıcın cok tsk ederım

hemen zıyaretınıze gelıcem

öykü dedi ki...

Nıdacım bu ne kadar gzuel bı sıır

öykü dedi ki...

mayacım bu sıır sana da gelsın o zamn

Unknown dedi ki...

Özellikle şiir okumam ama önüme gelince de okumamazlık etmem.Paylaşımın için teşekkürler.Enfes bir şiirmiş doğrusu.
Sevgiler Öykücüğüm.

Spot Işığını Arayan Kız dedi ki...

Çok güzel ve anlamlı bir şiir. Şu zamanlarda tarif edemediğim o hüzne birebir ötüştü. Artık ne kadar istemesem de onu unutmam gerektiğini hissettirdi bana. İyi ki ekledin bu şiiri. Şiirlerin ve yazılarının devamını bekliyorum. Sevgilerle. :)