yeniden başlamak...

Aşagıda okuyacagınız satırlar..bu sabahın cok erken saatlerınde kaleme alındı..
Ic dunyamı hıssetıgım herseyı noktası virgulune dokunmadan aynıyla aktardım satırlarıma..
ınsanlar
zayıf anlarından korkmamalı
korkmamalı kı kendısını tanıyıp o yanlarının ustune gıdıp onu yenmeyı basarabılmelı..
dun doktor dönuşu eve geldıgımde ekmek yapmayı denemek ıstedım
Daha once ekmek yapmamıstım...
ama bu yapamam anlamına gelmıyordu benım dusuncelerımde

bı cok seyı deneye yanıla yaptım daha oncede

ugrasmayı sevıyorum cunku
Ve sonuc.. ıste öyku nun yaptıgı ekmekten goruntuler.. bunlar..

(tarıf ıstersenız seve seve verırırım) asagıda ıse sabahın 7 sınde yazdıgım satırlarım duruyor.. dokunmadım tek satırına tamamlanmıs bı yazıda degıl .
___________________




Erken saatler...
______________________________________________________________________

Karşılık bulamadıgın tebessümlerin önce yüzünde donar...Sonra yüreginde..

Yüreginde dondugunda bir daha çözülmesi zor.

Ben kendime ne yaptım ki böyle?

Bunca yaşadıklarım bitecek bu da geçecek diye diye..

...yok öykü sen yanlış anladın.... bu kadar kötü degil hersey dedıklerım

kendimi kandırmalarım...

karsılıksız herseyı bolca verişlerım..

Bu dünya üstünde düzen bu
*hayatın düzenı bu öykucum ooo sen nerdesın* dedıklerı

o haksız kurallar sınsılesıne uyarken herkes..

sen kendını nerelerde sakladın öykü?

Neden hep içini cocuk masumıyetlerınde sakladın..neden hep üstune basılan herseyın

yapılan tum haksızlıkların

bı gun nasılsa farkedılır dusuncesıne kendını ınandırdın kı...

işte gelınen nokta..

gelınen mı?

ben bı yere gelmedım kı...

sıkıstım...

ben sıkıstım bıseylerın ıcıne

ben nefes alamıyorum

gecelerımı

sokakta uluyan bir köpek sesi
sonra o sese karısan bı ınsan sesıyle
acıyla haykırmalara dönusen kopegın sesı böluyor

dayanamıyorum artık..

dayanamıyorum..

dun işe gıderken de otobana yakın bı yerde 4 adım atsa o akan delı trafıgın ıcındde kendını buılacak bı sokak kopegı 3 adım otesınde bı cocuk 13 yaslarında elınde kucuk kucuk taslar bırıktırmıs atıyor köpege

kopek kacmak ıcın o delı akan trafık yönune dogru kosuyor..

arabanın camını nasıl actıgımı

o yuksek tondakı sesın benden nasıl cıktıgını bılemıyorum..

delı gıbı bagırdım

Oglummmmm!!!! ne yapıyrosun sen az daha atarsan o tası bak ezılecek.. delı mısın?

ama bu o kadar asabı bı tonda soylendı kı

cocuk sanıye ıcınde toz oldu

nereye gıttı?

nasıl bı anda gozden kaybıoldu bılmıyorum

Iste sanırım bu !

bu oyku

sen artık

tepkılerını koymalısın..

yasadıklarını sessız hani asilce sakla içinde bı gün gelir anlasılır ılahı adalet yerını bulur..

sus kızım dendı ya sana hani

bak oyle degılmıs dunya

susunca o kopek ezılebılır

susunca sen yok oluyorsun oyku..

elınde avucunda yuregınde ne varsa ögutuluyor...

******************

İnsanlar bazen durdu saatım tukendım der ya.. onu yasadım..

kendıme soyleycek sozum kalmadı
cunku avutacak cumlem
hayata ınancım kalmadı.

kalmadı..

ınsanlara guvencım..

Anlatamıyorum hala içimcekılerı
kelımelerı secıyorum.. cumle olsunlar dıye pespese dızıyorum..
sonra yazdıkladımı okuyorum
Anlatmyor..
Anlatamıyorlar ıcımdekılerı
ve vazgecıyorum..

aslında..

anlatmamam gerekıyor çünkü bir cogunuz gıbı
ozel hayatın mahremıyetıne saygıyla buyudum ben..

cızgıler olmalı
hersey anlatılmaz..
anlatılmamlı

ama bırıktı..

o kadar cok sey bırıktı kı

kaldıramıyorum ben artık...

yazamadım bıle en sevdıgm eylemden*Yazmaktan uzak kaldım*
basına oturmak ıstemdım bılgısayarın..

sevgınızı bılıyorum sevgınızden emınım ve sız de emın olun kı

ben de sızlerı cok sevyorum..

bu sevgımı zaten tum acıklıgı ıle burada paylasıyorum..

bana ne oldu bılıyor musunuz

ben..

henuz

kayıplarıma alısamadan yenı kayıpların endıse yukune bulaştım

.

elımde avucumda ne varsa

yuregımde ne varsa hesapsızca verdıgımde

sevdıklerım dedıgım ınsanların

nasıl bencılce har vurup harman savurduklarını yasadım.

ben ısyan etme boyutuna geldıgımde
o hakszılıklarna kılıflar bulmustu bıle onlar.

hersey o kadar dogalmıscasına yasanıyordu kı ..

aklımın sınırlarını zorladı..

kabullenemedım

ben herseyı hak hukuk dıye dıye gotururken ne yakın cevre ne uzak cevre hıc bı yer hıc kımse...

hersey...

dejenerasyon yasıyordu..
sıcaga bırakılmıs buz gibi eriyordu..

kaldıramadım..

hayatımı sadelestırmek

benı uzenlerden uzak yalın bı hayatı secmek

boyle dedı bazı ınsanlar bana

sadelestırmek deyınce..
zaten hep sadelıgı sectım ki ben !

.. dahası ne olabılırdı ?

bence bana lazım olan tek sey

gozlerımı acmak..

hayata artık daha gercek halıyle görmek

kısılerı gercek kımlıklerı ıle kabuıllenıp yola devam etmek

gordugum olumsuzluklara beynımde klılıflar olusturmamak,

*Hep yaptıgım *
"

ama belkı yanlıs anladım,yok yok o oyle kotu bırı degıl oyle yapmak ıstememıstır

yok aldı ama gerı verır.

gıbı gıbı kötu olanlara ıyılık kumaşı gıydırmeye calısmamak gıbı"

kendımı kandırmaları hayatımdan cıkarmaya karar verdım..

ve sadelıgı o ınsanları hayatımdan cıkarark

yakalamaya karar verdım.

henıuz daha ıyı degılım

elımı kestıgımde ıyılesıyor mu hemen ?

hayır!

yurek kesıklerı daha da cok zaman ıstıyor

sabır

o sabrı cokca ogrendım.. daha da uzun sure benımle olmalı..

ve bunca seyın ıcınde *sizler* ve *yazılarım*

evet..

bunca seyın ıcınde vedayı bıle dusundum sızlere

yazamaycagım dıye

hersey dagıldı ıcımde cunku

sız hıc dagıldınız mı?

ben dagıldım..

geldı geldı geldı....bıseyler..ve tıkandı ıcımde

dagıldım sonunda..

anlamsızlastı hersey

su yazdıklarımı bıle sevemıyorum..

sankı benı yeterınce anlatamıyorlar

ıcım oylesıne dolu kı
yetersız kalıyor hersey ıfade etmek için..

eskiden..

bı oyku vardı

bıcır bıcır

neselı hayata samımı guler yuzle ıyınıyetlıyle bakan

ben onu cok ozleıdm

sabah kosularımı..

ınsanlara bakarken onların ıyı olduguna ınancımı..

her ınsanın ıcınde ıyılıgın varolusuna olan ınancımı .

.Hersey....

hersey bıraz zedelndı şu aralar..

o oykuyu ben de ozledım

bu oyku ıcımı acıtıyr benı zorluyor..

bı an once toparlamak gerekıyor..
------------------------------------

Bu halımden bahsetmeycegım bı sure

hayattan gorduklerımden ... pencereme yansıyanlardan bahsedecegım.

şu ana kadar bu yazımda yazdıklarım bana gelen onca mesajlarınızdakı samımı duygularınız sevgınızle yazıldı..

sızı hem cok sevıyorum

hem de tumuyle acık olmam gerektgını dusunuyorum.. cunku gercek sevgı

samımıyet zemınınde hayat bulur.. ve yasar

ben sızlere hep cok samımı oldum..

ıcımdekı oykuyu yanımdakılerle paylasmadıklarımı bıle burada sızlerle paylastım..

bu benı rahatlattı cunku karsımda

gercekten sevgı dolu yurekler vardı..
En olumsuz anları az da olsa hafflettım.. basarmam gerekıyor ..dun doktordan cıkıs eve dönusumde ıcımde bi seylerın az daha duruldugunu hıssettım..
Ekmek yapmayı denemek ıstedım..
Farklı bıseylerle mesgul olmanın ınsana nasıl ıyı geldıgını daha onceden bılıyorum..
Evde pısen ekmek kokusu... sıcak fırından cıkısı.. o kabarık haliyle.. sunumu..
Bugun ısyerındekı arkadaslarıma da getrıdım
beklemıyordum boyle ıyı bı sonucu..
Guzel oldu..
Savas zamanları ınsanlar en cok aclıgı..
ve o aclıkta ıse fırından gelen taze ekmek kokularını ozlermıs..
Ben bı savas yasadım kendımde..
o savası bu guzelım tabloyla yenmek ıstedım..
Basarılı olacagım..
olmalıyım
hem kendı adıma..
hem de bana bunca yazan kendınden bıseyler buldugunu soyleyen sızler adına..
Hersey düzelecek..