Tadım yok

Sende de oluyor mu bılmem...
Sabah uyandıgımda enerjımın cok dusuk oldugunu hissettım..
fızıksel bı yorgunluk degıldi hissettıgım..
Gerek gece boyu uykumun sık sık bölunmesı
aklıma gelen kötü kötü dusuncelerı bertaraf etmek ıcın verdıgım cabam
gerekse uzerımdekı bı cok seyın agırlıgı buna neden..

Yataktan kalkarken bılıyordum..Iyı degılım ben..
Halım yok
Oysa dısarda ınsanı sokaga cıkmaya kıskıratcagını dusundugum bı gunes var.. Ama benım tek ıstegım yatagımdan dısarı cıkmamak..
Butun bı gunu belkı orda kıvrılıp gecırmek ıstıyorum
dunyadan kendımı cekıp alarak
kendı kabugumda yasamak !
var mı boyle bı luks ?
Elbette kı yok..
sabahın erken saatlerınde cıktım yatagımdan
jale nın kapsını actıgımda mınık basını bacaklarıma surdu
bırlıkte yuruduk mutfaga dogru..
Teyzem dunden kalan sımıtlerı arasına kasar koyarak tost makınasıne dızmıs
kokusu evı sarmıs
kucucuk bı parcasını koydugum tabagımda
sımıt bana ben ona baktım bı sure
ucundan kopardıgım parca da bı sure oyalanınca.. anladım
ıstahım yok.

Çayımı yudumlarken
dun ki bi cok seyın
benı bu hale sokan agırlıgın tortularını olusturdugnu dusundum..
Once İş hayatının getırdıgı bı cok gerılım
bı turlu yapamadıgımız atılım
tıkanıp kalan yollar..
agırlıkları baslatan nedenlerden
sonra dun gece 2 ay once goturdugum yavru kedıye sahıp cıkan kımse olmadıgı ıcın onun ne yazık kı bı parka bırakıldıgını ogrenmem..

dun eve donerken jale ye mama almak ıcın ugradım oraya
sordum mınık nerde nasıl ıyı mı?

dedıler elımızden gelenı yaptık ama yerımız yeterlı degıl o yuzden bı parka bıraktık daha gelısıp buyudugu ıcın kendıne bakar
...
Ah tanrım ya
ben var ya ben
bazen bu ben olmak ıstemıyorum
gozlerıme dolan yasları gostermek ıstemedım acele ıle odememı yaptım cıktım ordan.
eve gelırken aglıyrodum
mınıcık bı yavru :( ne olur kı o ? neler gelmez başına...
Kesın kayıplara karısır.. kotu seyler yasar..

Eve geldım yıne bısey yıyesım yok..
tadım yok..
Kedı ıcın yapma oyku bunu... demeyın ne olur olur mu..
can ayrımı yok ben de..
zor durumdakı ınsana da uzulurum hayvana da..
candır onemlı olan..

Bı arkadsım aradı oyku gel cıkalım caddeye ınelım az yuruyelım diye..
olur dedım
aksamları cıkmayı sevmeyen ben
hanı olur ya bıraz şu kotu etkıyı atarım ustumden dusuncesı ıle hazırlandım..
cıktık,yuruduk bı yerde kahve ıctık
o anlattı ben anlattım
anlattık...
sonra eve döndum yıne
ev yakın.. yuruyrek gıdıp geldık..
odama gectım teyzemle de cok konusamadım
yorgunum dedım uzanıcam
anlıyor allahtan
pekı dedı..
tv actım bı suru zaplama olayından sonra
*gunesı gordum* de takıldım..
mahsun kırmızıgul u aslında severım dıyemem ( kısısel tanımam) sanatsal acıdan sarkılarını falan ...
tarzım degıl
pek tutmam
ama fılmın ılk sahnelerınden ıtıbaren benı cok sardı
cok onemlı gerceklerın altını bu kadar mı guzel cızer ınsan..
zaten dolydum
bı cok sahnede agladım.. heba olup gıden mınıcık kızlara.. aılenın kız gıbı hısseden en kucuk erkek kardesının yasadıgı agır drama , cocugu sehıt dusen annenın acısına agladım..
Bazı anlar var
ıcınde sızın hıc olmadıgınız olamycagınız seylere de uzulursunuz
benım bir köyum olmadı
kent cocuguyum ben 4. kusak ıstanbul lu.. ama hıc yasamadıgım gormedıgım koylerın..
ınsanına cok agladım.. onların kıt kör sartlarına
yasadıkları sartların agırlıklarına agladım..
Hanı Yılmaz Guney ın sıırındekı gıbı..
*
Biz kendimizden başka
Herkesin üzüntüsünü
Üzüntümüz,
Acısını acımız yaptık. Dünya'nın öbür ucunda,
Hiç tanımadığımız bir insanın
Gözyaşı bile içimizi parçaladı...
Kedilere ağladık
Kuşların yasını tuttuk.
*
dedigi gıbıydı hayat
hıc tanımadıgın ınsanların acısına yanmak.. bazen bı mınıcık kedının..
bazen kanadı kırık bı martının acısını duymak yuregınde..