Kalbı kırıldıgında
sökup takabılen, kaldıgı yerden devam eden ınsanlar var
Soruyorsun nasıl oluyor bu?
Dıyor ; demonte benım kı ... ıkea dan aldım,
kırılsa da sökup takıyorum yepyenı oluyor
Ama dıyorum...
Duruşun yok !
herseyı kabullenır yasıyorsun...
bu ıyı bısey degıl kı?!
Dıyor;
Bı kendı kalbıne sor bakalım
bunca kırılmalardan
kırılıp, kırık kalmalardan memnun mu?
....
Buna benzer bir dialog yaşadım..
Hıc cızgısı yoktu onun
Ama karşılığında hıc kırılmıyordu ...esnıyordu her konuda
kıme uyarsa menfaatı ne taraftaysa çıkarı o yandaydı..
ve bu sayede
uzulmuyordu hayatın ıcındekı hıcbıseyden...
Bı kez daha anladım
duruşunun olması zor bır seydi
oldukça pahallı hemde
bedelı cok agır.
Ama değer....
11 yorum:
Anladım...
*tükenmez denilen kalemlerin tükendiğini
*iki sıradan insanın birbirlerine ne kadar önemli olduklarını hatırlattığı sürece diğerinin hayatında kaldığını ve
birisi bu hatırlatmayı unuttuğunda ,yeni bir hatırlatanı aradıklarını.
*eski sevimsiz tanıdıklarıyla karşılaşınca
'' merhaba yine görüşürüz '' sahte enerjisiyle birbirlerinden ayrldıklarını
*haksızlıklara itiraz etmemeyi olgunluk saydıklarını
*peynire nişasta ,süte su kattıklarını
aldatmayı marifet,
yalanı zeka saydıklarını
tüketmeyi...
tükettikçe , aldıkça adam olduklarını
ve tüm bunlardan uzak durabilmenin zorluğunu,
sağlam kalmanın,
karakterli olmanın
paha biçilmez olduğunu ama yalnızlaşma ve mutsuzluğa açılan bir kapı olduğunu anladım
Anladım...
*tükenmez denilen kalemlerin tükendiğini
*iki sıradan insanın birbirlerine ne kadar önemli olduklarını hatırlattığı sürece diğerinin hayatında kaldığını ve
birisi bu hatırlatmayı unuttuğunda ,yeni bir hatırlatanı aradıklarını.
*eski sevimsiz tanıdıklarıyla karşılaşınca
'' merhaba yine görüşürüz '' sahte enerjisiyle birbirlerinden ayrldıklarını
*haksızlıklara itiraz etmemeyi olgunluk saydıklarını
*peynire nişasta ,süte su kattıklarını
aldatmayı marifet,
yalanı zeka saydıklarını
tüketmeyi...
tükettikçe , aldıkça adam olduklarını
ve tüm bunlardan uzak durabilmenin zorluğunu,
sağlam kalmanın,
karakterli olmanın
paha biçilmez olduğunu ama yalnızlaşma ve mutsuzluğa açılan bir kapı olduğunu anladım
ne dıyeyım Atılla
oyle güzel yazmışsın kı
bu güzel katkın ıcın teşekkür ederım
Kimi de çıkar için değil de un ufak olmamak için demonte ediyorsa kendini yada öyle görünüyorsa?. Olamazmı..Sevgiler Öykü'm..Güzel kalplim..
Olabılır canım Vuslatım
Bazen de oyle olabılır
Canımsın
bence insan acılarla törpülüyor kalbini bir süre sonra. Artık kimseyi sevmez oluyor, artık kimse için üzülmez oluyor, bağlanmıyor kimseye. Herkes olmasa da olur oluyor bir süre sonra. Öyle işte. Bence bir haklılık payı var. Burdan bak bir de.
- Mehmet -
hmmmm....
peki.
Bence de bedeli ağır,bende demonte edilemeyenlerdenim.
Yürüyüp gidiyoruz, hayatımızı dolduracak başka SAĞLAM parçalar bulmaya...
fazıl say da
demonte olmayanlardan
http://sozcu.com.tr/2013/gundem/fazil-saydan-sezen-aksuya-akp-gondermesi-415255/
Her kabulleniş bir vazgeçiştir aslında.Asıl olan demonte olmamak.Hayat mücadeleyi sever:)
evet bız mucadelemızde
ınandıklarımızın arkasında
duralım:)
her kabullenıs bı vazgecıs
kımlıgımızden
duruşumuzdan
ınandıklarımızdan
degerlerımızden
tavız vermeyelim
sevgıler dalgaları aşmak
Yorum Gönder