Bu konuşan bir kare... hıcbısey yazmaya gerek yok kendısını anlatıyor..
Çocukları hep çok sevdım.. Çok ama.. çok sevdım onları.. Bu mınık...?Bu mınık bı savasın ıcınde.. Bı savasın ıcınde yasayan mılyonlarca çocuktan bırı... 
Bu karedeki çocuk ağlıyor.. o kadar ıcten ki gözyaşları..
acısı gozlerıne yansımış... sebebını merak edıyor ınsan..
Ogrenıyor sonra... Icı yanıyor..
12 yaşındaki Diego Frazão Torquato kendisini keman öğreterek yoksuluktan kurtaran öğretmeninin cenaze töreninde keman çalıyor
Ve yurdum ınsanı...
Konusuyor...
Onemlı seyler soyluyor
Bakınız !...
5 yorum:
Yine imzanı atmışsın,çok güzel bir yazı.
Teşekkur ederım
çok anlamlı bir post Öykü, tabi bunu yine anlayanlar anlayacak... anlayamayanlarsa ne yazık ki kendi çürük zihinlerinde ölecekler... Oysa ilk resimdeki yazı o kadar çok şey anlatıyor ki...
tsk ederım serkan...
sozlerın cok haklı
Bu devlet çıkış yolunu hazırlıyor bence sıkıştırıldıkça patlamaya hazır bomba haline geldik ellerinde patlayacağız haberleri yok
Yorum Gönder