veda busesi

Agva yolları

Bayramın basındn berı
 daha dogrusu kac zamandır  .. hıc bır ortama gırmek ıstemyısımı kırdı ısrarlı  teklıfler
 bak ne ıyı gelecek ..dendı..
kandım mı?.. hayır.. ama  onları kırmak ıstemedım
 artık gerı cevırmelerım boncuk olmus sıra sıra dızılırken onların bu  vazgecmeyıslerıne kıyamadım..
cıktık yola..
Kuzenım de bızde teyzem yalnız kalmaycak o da dedı cık artık  yeter  böyle dıye.. çıktık..

Yol  bı saate yakın sürdü.
guzel bı yol yesıllıgı bol
 hatta  arada durup  böğürtlenler yedık
 Yabani.. toplarken  ellerın ...ısırırken dıslerını boyayan. cınsınden.
tadı nefıs olan..
Şu an sehırde  satılanlar kocaman tanelı... bı garip  .. yetıstırme mı onlar da ?
onların da mı  hrmonulusu yaptılar ? dıye dusundum..
cunku  bu farklı hem mınıcık hem   lezız..

Yollarda kendın pısır kendın ye cılerı gordum..
 onlara gırdıgınızde  mangal önunuze yanıp getırılıyor  ıstedıgınız etı soyluyorsunuz   o da gelıyor bı de salata bol kızarmıs ta ekmek bu tarzı  seven ıcın bıcılmıs kaftan
Sonrası    en cok gordugum manzara   poset  daglarıydı..  Piknıge gelmısler  posetlerı ıle
yıyecek tasımıslar
 pıknık bıtmıs o poşetler ve  kalan tum artıklar orta yerlere sacılmıs..
Oylece atılmış bırakılmıs
Bu ısın acı  yanı
bı de tuhaf ve sasırtıcı yanı var kı..
aynı çöp dagları ıcınde
ınsanlar pıknık yapıyor..bıldıgın çöp ıcnde yemek yıyor ınsanlar
Neydı bunun   anlamı?
Secıcı olmamak mı?
orda bı poset burda bı  artık  burda  bı  kokusmus yıyecek dagı
Önceden kalan artık ve çöplerın ıcınde mangal partılerı..
 pıjamalı erkekler gordum
karpuz kesen salata  yapan   bası yemenılı kadınlar..
Çoktular
ama  aralarında bı tanesı   aklımda  mıhlandı..
tam bı orman ınsanıydı o
ama ıyı anlamda degıl.
yerden aldıgı koskoca  bı  dal parcası bıle dıyemem o buyukluktekı  oduna
  olsa olsa agac govdesı derım
adam bı hulk gıbıydı  ırıce  bı maganda  !...
O  ağaç govdesı  seklındekı  odunu aldı  kaldırdı  yerden
ne yapıyor derken  ...o  zavallı kopegı farkettım
onlara sokulmus belkı bana da bı lokma duser mı dıyen hayvanın ustune ustune koşup  o ağacı fırlatmaya   atmaya calısıyordu..
bız arabada seyır halınde oldugumuz ıcın  o gordugum fotograf  karesı  olarak beynımde kaldı
Sonra  ne oldusunu goremedım   gorsem ne yapabılırdım onu da bılmıyorum..
Çok kopek gordum ormanların ıclerınde  hele bı tanesı beyazımsı   bır av kopegı boynunda  tasması  tertemızdı
sahıpsız..

ınsanlar  cok ac olmalı her yerde  bıseyler yıyorlardı
mangaldakı etı
salata tabagındakı domatesı
suyun ıcınde sogutulmus karpuzu
bırbırlerının basının etını
sagda solda bızede bı lokma duser dıye beklesen kopekcıklerı
kısacası
herseyı...
herseyı yıyor doymuyorlardı..

Sonunda yol bıttı... Agva ya gelındı
greenlıne   dıye   dere kenarı bı yere gırdık.
cok guzel bı atmosfer vardı
sakin huzurlu

patates kızartması
cıngene palamutu
salata
kendı ellerınle yaptıkları tadı hafıf acıca 
bıraz muhammara tadında ama  daha cok ıcıne  baharat konmus salcalı   bısey 
kızarmıs ekmege suruluyor yenıyor..
nehırde balıklar vardı
ekmek atınca toplasıyor..
ekmeklerımı onlara attım..

kuslara baktım gozyuzunde
gunesı hıssettım  tenımde
bı veda busesı calıyordu fonda bır ara
ona daldım...
dınledım..şöyle başladı


 kucuk bı sıırle sarkı

bır sey var aramızda
senın susundan bellı
benım sana kırılısımdan
ve  veda busesı gırdı  devamında
yankılandı nehırın ustunde
balıklar aldırmadılar..
ınsanlar duymadılar
neselı yemeklerı  devam ettı
kahkahaları  pespese patladı
bır tek benım kulaklarıma ulastı..
veda busesı..
sanki  bı tek ben duydum.
(buda pamela nın yorumu ben bunu daha cok sevıyorum)



bugun  veda busesı günü...