31 Ağustos 2013 Cumartesi

Tam küllendirdiğimi sanıyorken...
nasıl bır yanılgı ıcınde olduğumu hissettim dün gece

Bır alevın ıcındeydım..
yanıyordum.

13 yorum:

Adsız dedi ki...

bir şey varsa ,üstünü örtmekle geçmez ki öykü.
böyle senin yaşadığın gibi yeniden karşına dikiliverir

bir şey sorsam
konu ölüm acısı mı?

öykü dedi ki...

adsız benı sasırtıyorsun
sen uyumuyor musun?
nasıl oluyor da bu saate yazım yayına gırer gırmez yakalayıp yazabılıyorsun:)

neyse,

soruna yanıt

yorum, okuyanın olsun dıyorum

Adsız dedi ki...

Sana söyleyecek hiçbir sözüm yok ,

Hatırla ..
Ne demiş Shakespeare?

“İnsanlar yalnızca kendilerinin hissetmediği acıları çekenleri teselli edebilirler”

İşte bu yüzden
anla,

susuyorum...

öykü dedi ki...

Huzur denilen o şeyin
her santimine ihtiyacım var bu aralar.
Bana biraz bahar gerekiyor.

Çok üşüdüm

Nesrin dedi ki...

günaydın canım benim ...

öykü dedi ki...

günaydın canım benım:)

Adsız dedi ki...

Öykücüm çok geçmiş olsun teyzene şifalar diliyorum
Bu satırlarında anlattığın şey bence tek kelime ile aşk

Adsız dedi ki...

bu arada ben( gül)
yazmayı unutmuşum

öykü dedi ki...

çok sagol gül sevgılerımle

NzlGl dedi ki...

Öykücüğüm
'küllenen' dediğin HİÇBİRŞEY geçmiyor. Bunu anladım.
Alışmaya çalışmaktan başka hiçbirşey gelmiyor elden ne yazık ki :(

Nidaersin dedi ki...

neden! yanıpturun yanıpturun bakim, nefesinde buluşsun yaşam sevincin, yangınları söndürme psikolojisini güncelle. etkinleştir. alev topunu denizde göreceksin :)

öykü dedi ki...

alışılmıyor nazlıgulcum,
alışılmıyor:(

öykü dedi ki...

nida sen basarabıldın galıba