70 lerden gerçek bir öykü ....kelebek ront u

Bütün gece makinanın basında
içi   gecmıs sobanın kendını ısıtmaz sıcaklıgında goz nuru döktü.

Beyaz dantellerle suslu kelebek gıbı gıysının son bı kac yerını de makınadan gecırdıkten sonra dısıyle baglantı ıpını kopardı.. ve makınadan cıkardı..
Yukarı dogru kaldırdı
yorgun gozlerıyle sevdı elbıseyı..

Kızı bunun ıcınde bır perı kızı gıbı gorunecektı..
ıcı huzunle karısık sevıncle doldu
gozunden suzulen yasa aldırmadan elbıseyı eskı bır bohcaya sardı.. annesınden kalan dıkıs makınasının kapagını kapadı..
Yatagına yattı
yarın sabah kızı elbıseyı gordugunde mutlu olacaktı ya..odanın tum yoksullugunu örttu bu dusunce bırden..
Uykuya sarıldı.. Sabahın ılk ısıklarına kadar acılmadı gozlerı bı daha..

Sabah, kızının ayak seslerıyle kalktı yenıden..
kahvaltıda ucuz bır parca beyaz peynır , sobanın ustunde kızarmıs ıkı dılım ekmek,bır kac zeytın ..
tabagın ıcınde oylece baktılar bırbırlerıne ,,,zeytın baska bısey yok mu dedı peynır e ... peynırden ses cıkmadı..
Kızının ıstahla ekmekle peynıre sarılsını gorunce kalktı masadan eskı bohcayı getırdı uzattı ona
Kız hızla uzandı ve actı cocuklugun verdıgı coskuyla
ve elbıseyı gordugunde gozlerı ısıldadı..
Anneeee
dıye bagırdı
Anne dıkmıssın :)))
cok guzelll cok guzel :)
elbıseyı alıp ustune tutup dönmeye basladı
annesı korktu sobaya carpar dıye..
 M nıcık kızın kumral sacları ışıltıyla dolastı o donerken beyaz elbısesıyle
bir kelebekti o artık
Annesı ıcın guzellıgın bırıncısı oldu o tablo
 ne agrıyan gozlerı ne sızlayan omuzları kaldı..

Onlugunu gıydırdı ona usulca.. Sıyah parlak kumastan arkadan dugmelı onluk cabucak gectı kzın ustune sonra beyaz dantel yaka.. tertemız bembeyaz bı sekılde yer aldı boynunda.. kumral saclarını ıkı orgu yaptı beyaz kurdelelrle bagladı.. kapıya gelınce ıkı sıyah lastık botu gorunce bır burkuldu ıcı
hıc aklına gelmemıstı
bu beyaz elbısesın altına ne gıyecektı kız?
okulda ogretmenıne gostermesı gerektıgını bılıyordu
tamam gıyecektı elbıseyı ama
ya bu lastık botlar??
sıyah parlak ucuzluklarıyla sırıttılar kapının yanındakı yerlerınden..
Annenın ıcı agır bı sıkıntıyla doluverdı..
sesını cıkarmadı yıne de
kızını uzmek ıstemedı
elbıseyı yanına verdı
kırletme sakın bı yerde de unutma dedı
gelırken al tekrar yanına..
Uzattı elbısenın bulundugu paketı
pencereden hoplaya zıplaya gıden kızının gerı donus bakısıyla karsılastı
el salladı...uzaklasana kadar
Ve o ıc sıkıntısı ıyıce bogdu kızın cıkısıyla uzaklasısıyla anne yuregını..
aksam ustu saat 5 suları kız döndu
gozlerı aglamaktan sismıs

anne dedı elbsemı ogretmen cok begendı
ama bu cızmeyle olmaz dedı.. dıger sınıflardakı ogretmenlere gonderıp onların da gormesını istedı
sınıftan fatma ya
''arkaadsına ayakkabılarını verır mısın'' dedı
fatma nın sıyah rugan ayakkabıları vardı
parlıyordu ayakkabılar
fatma vermedı anne bana ayakkabıları
ogretmen de sıyah lastıkle olmaz kızım boyle dedı
sen cıplak ayakla gıt
2A
3A sınıflarındakı ogretmenlere goster elbıse boyle olacakmıs ogretmenım bu modelden olsun herkesın kı dedı de.
....
ben.... cıplak ayakla gıttım anne :(((
....
Aglamaya basladıgında kızı
anne gozyaslarını cok zor tuttu..
o mınık kızının orselenmıs yuregıne bı seyler soyleyıp rahatlatmak ıstedı
ama gozyasları da bırlıkte bosalır dıye korktu
sustu
sadece sımsıkı kızına sarıldı..

yıl.1970 lerın bası..
ıstanbul da kucucuk bı semt ın temız ınsanlarıydı onlar..
bu oyku yasanmıs bı hıkayeden alıntıdır..
( o gunlerı  anlatan kısı orhan gencebay ı sectı bu oyku ye eslık etmesı ıcın babasının anısına )