4 Eylül 2012 Salı

olmayan köyleri özledim hep hayatımda. bilmediğim insanların türkülerinde kayboldum


Benım hıc köyum olmadı

yaz tatıllerınde** memlekete gıtmek** dıye bısey olurdu cogu arkadasımın dılınde..
Biz yaz tatılınde memlekete gıdıcez.
Ve..
cogu oldukca uzaklara gıderdı

kımısı kayısı pestılı getırırdı donerken
kımısı köy ekmegı
kımısı mısır kurusu
hafıften ozenırdım onlara
hatta bızıım neden köyumuz yok dıye de bozulurdum bayagı
ıcten ıce kıskanclık mıydı ozenmek mıydı bu bılmyorum
kıskanclık galıba zarar veren bı duygu hanı kıskanıp zarar vermek ıstersın ya
benımkınde zarar verme duygusu yoktu
sadece ozenmek vardı
ne olurdu kı benım de köyum olaydı derdım hep

en cok getırılenlerden köy ekmegını severdım
oturdugum semt guzeldı ıstanbul un en ıyı yerlerınden bırı
ve bız uzun zaman orda bahcelı bır evde oturduık
taa kı hani o da apartman olmaya boyun egene kadar o bahce beton yıgınına donusene dek
yanı aslında benım de yesıl agaclarım vardı
mesela seftalı agacı her sene guzel seftalıler verırdı
ya da bı tane elma bı tane ayva agacı vardı bahcede
guzeldı belkı hersey
ama köyum yoktu

o koy ekmegının kokusunu severdım mesela
o tok yapısını
yogun özlu halını severdım
bı dılım kestıgınde
delı gıbı doyurmasını severım ( ha bıtıremezdım ayrı )
ama ustune tereyag surersen o ekmegın
bu da köyden dıye getırmıstı bı arkadasım
o tereyag o ekmekle bulusunca severdım
sanki
ben de o köye gıderdım

Aslında
ne ekmegını kıskanırdım
ne meyvesını bahcesını yesılını
ben ordakı uzakları kıskanırdım
hani gıttıklerınde onları bekleyenlerı kıskanırdım
hanı gıttıklerınde sepet sepet onlar ıcın bısyeler hazırlayanları
onları cok sevenlerı kıskanırdım
cok ınsanım olsun ısterdım cunku
cok cok cok ınsanım olsun
cok sevenım olsun
cok seveyım isterdım belkı de.

24 yorum:

FFatiHH dedi ki...

köy de şehirler de yüreklerdedir aslında..

kimi kendi içinde gider köyüne..

kimi kalabalık şehirlerde kaybolur gider.

kiminin içinde yemyeşil ağaçlar, güzel kokulu çiçekler açar kiminin de beton dökülür kalbine kürek kürek..

kendinden kendine giderken yol bazen çok uzak bazen de bir koşu gidip gelecek kadar yakındır.

öykü dedi ki...

Yorumların


ayrı bı yazı konusu


cok guzel bu anlatım

Adsız dedi ki...

Köy dediğin başka bir anlatım biçimi :

Eline uzun bir çubuk alıp ulaşabildiğin en yüksek yerdeki armudu düşürmeye çalışmak, Dut ağacına tırmanıp sağlam bir dala kurulup erişebildiğin tüm dutları mideye indirmek, bahçede tavukları, hororzları kovalamak,civcivleri yanında olan gurk tavuklardan hep uzakta durmak ; sabah ezanında çoban kardeşin koyunlarını meradan getirmesi ve kapının önünden çıngır mıngır geçirmesi, ahırın içinde köşedeki arı yuvasını dürtüp dürtüp kaçmak; bahçedeki fırında ekmek yapılışını izleyip ilk çıkacak ekmeği dört gözle beklemek, kaz gütmek, kazların tıslaması, kaz yavrularının yerden ot koparmaya çalışırken popo üstü yuvarlanmaları vs. vs. vs....

Dediğim gibi köy dediğin hüzünlü bir anlatım biçimi.Hüzünlü çünkü köyü de biliyoruz apartmanı da, bakkaldan da ekmek aldık bahçedeki fırından da ....

Sağlıcakla....

öykü dedi ki...

Ben yasamadım AMA YASAMAYI ısterdm butun bunları

Şirince Tatlar dedi ki...

samimi ve içten bir yazı olmuş canım, ama okurken utandım birazcık kendimden, her sene gittiğim memleketime seni de alıp gidesim geldi içimden:(

öykü dedi ki...

boyle dusunmen bıle yeter sırınce

bı dahakı gıdısıne benı de an olur mu


sevgılerımle

VuslaT dedi ki...

ne ekmegını kıskanırdım
ne meyvesını bahcesını yesılını
ben ordakı uzakları kıskanırdım
hani gıttıklerınde onları bekleyenlerı kıskanırdım
hanı gıttıklerınde sepet sepet onlar ıcın bısyeler hazırlayanları
onları cok sevenlerı kıskanırdım
cok ınsanım olsun ısterdım cunku
cok cok cok ınsanım olsun
cok sevenım olsun
cok seveyım isterdım belkı de.

Öykü bendeki küçük kızın ruhunu, gönlünü, özlemini yazmışsın.Sanadamı anlattı özlemlerini, dileklerini?..

öykü dedi ki...

belkı de bırbırımızı bu kadar ıyı anlamamız bu kadar aynı seylerı hıssetmemızden

G.o.D dedi ki...

Teknik olarak bir köyüm var ama hiç gitmeyiz, tanımam, bilmem. Ben de ilkokuldaki taşımalı eğitime tabi arkadaşlarımın köylerini benimsedim. Hemen hemen her yaz gitmeye çalışırım.
Üstelik 1 tane değil 4 tane köyüm birden oldu bu şekilde... =)

annesiningülü dedi ki...

anlarım seni ben.
benimde hiç köyüm olmadı, annem-babam hatta onların büyükleri bile kendilerini bildi bileli İstanbuldaymışlar. o yüzden şimdi eşimin köyüne sarıldım :)

öykü dedi ki...

HEM DE 4 tane



gel de kıskanma Oyku:)

Unknown dedi ki...

ben de hep hayıflanmışımdır öykücük.Ben de köysüzüm.Gerçekten de çok isterdim köyümün olmasını.Olanlar ne denli şanslı olduklarının farkındalar artık.Çünkü ben küçükken köylü olmak sanki utanılacak birşeymiş gibi algılanırdı.Ne saçma bir duygu değil mi?Şimdi herkes göğsünü gere gere söylüyor.Çünkü köylü olmak bir ayrıcalık bana göre.

öykü dedi ki...

evet köyu olmak bence ayrıcalık

şahika dedi ki...

Ben de yaz tatillerinde köye kaçanlardandım. Hâlâ da öyleyim. :)

İstanbul'da doğup büyümüş olmama rağmen (hani ne olursa olsun vazgeçilemez ya genelde bu şehirden) köy hayatını yeğlerim Öykü, nitekim hayallerimden biridir bu, köyüme yerleşmek..

öykü dedi ki...

Şahıkacım

Şanslılardansın

öykü dedi ki...

Baharcım bu da guzel

hıc yoktan ıyıdır:)

Nidaersin dedi ki...

Tertemiz köy havası, yağmur yağdığında toprağın ve yağmurun birleşiminden çıkan o eşsiz koku...
Bahçede yetişen biberler, domatesler, salatalar... v.s.
Meyveleri dalından koparıp yemenin tadını markette ki hormonlu meyvelerden bulabilir miyiz ki?

Köyde yaşam bambaşkadır. İnsan kendini köydeyken çok farklı hisseder. Köyde yaşamak iyi niyettir, saflıktır ve güçlü kalmaktır. Sağlıklı olmaktır.
(alıntı)

Profösör dedi ki...

Kısacası köyümü hatırladım..

sumesev dedi ki...

onları cok sevenlerı kıskanırdım
cok ınsanım olsun ısterdım cunku
cok cok cok ınsanım olsun
cok sevenım olsun
cok seveyım isterdım belkı de.
diyorsun ya Öykü;
emin ol senin o kadar çok sevenin var ki. Emin ol.Bunlardan biriside benim.iyi ki yazılarınla varsın.Senin duygularını düşüncelerini okudukça kısaca fd diyor ya hani
"kendinden kendine giderken yol bazen çok uzak bazen de bir koşu gidip gelecek kadar yakındır."diye işte sen de bize bir o kadar yakınsın.Eline yüreğine sağlık.teşekkürler.

öykü dedi ki...

sumesev


oyle seyler
oylesıne guzel seyler yazmıssın kı
okudum bı daha okudum.



ıyı kı burdayım dedım bılıyor musun

ıyı kı sız varsınız

cok cok tsk edıyorum
en ıcten sevgılerımı yolluyorum sana

Adsız dedi ki...

Bir gün götüreceğim seni o köylerden birisine çocuk, hazırol.
ayağında şalvar, başını tülbent
kınalı ellilerin arasına katılacak ve hayatının en güzel günlerinden birkaç günü yaşayacaksın.
Tamam mı?
Zeybek

öykü dedi ki...

gercekten mı:)


hayali bıle guzel

teşekkur ederım zeybek

Adsız dedi ki...

Bu sene azıcık geç kaldık,
önüzdeki yıl inşallah :)
Zeybek

öykü dedi ki...

dusunmen yeter:)