30 Haziran 2013 Pazar

papatya

Kedıler ıyı..
metruk evden kurtarılanlar

 (*bakınız*.. bı  kac oncekı  yazıda konusu var)


Sadece bır tanesı  cok gelısememıs
en az beslenen o olmuş
dıgerlerı  hopıdı hopıdı koşturuyor

0 bı kenarda  duruyor oylece..
bekliyor...
gıdıcek o..
sadece sessizce bekliyor
bı melek olarak gelıp  bır melek olarak gıdısı..

bekliyor..

Pekı neden?... dıye sorular sormaktan vazgectım ...
 nıye geldı kı  o zaman  ???  yazık degıl mı  demekten de vazgectım..

cevaplarının olmadığını bılıyorum artık... ( ısyanlarım da olmustr  bu konuda  tanrının bıldıgını kuldan nıye saklayayım.. yazk  degıl mı den başlayıp gordugım  acılı durumlardan sonrakı ısyanlarım cok olmuştur. sımdı bıraz daha sessizce bı kabullenıs ıcındeyım..  hepsını kurtaramam.. hepsine yetısmem ımkansız  dünya  cok buyuk ben bır nokta  kadarım..  elım kolum uzanmıyor heryere
kabullendim.)

Doganın kuralı  bu  aslında  demeyı  dılımın ucuyla ( tam kalbımle degıl )
kabullenmeye calıstım..

Hıkaye  şu ;
Aramıza geliyorlar
Kalabalık oluyorlar basta
sonra

kendılıgınden azalıyorlar..

Kımse onların farkına bıle varamıyor

Kaçtılar.. ?
kac kaldılar..?
onlara ne oldu..?

hıc...!
onemsız..

hayatın kendısı de böyle degıl mı
onemlı olmak ıcın tum cırpınıslar
dıgerlerınden farklı olmak ıcın yapılan   tum eylemler
dıs gorunusunle olsun
soylemlerınle olsun
attığın adımlarla olsun..
taşıdığın marka saatınle olsun
farklı olma cırpınısın bundan degıl mı?
Farkedılmek ıcın..
Sıranın dışına çıkıp  '' Bakın ben burdayım '' dıyebılmek ıcın..
kalabalıkların ıcınde kaybolmaman ıcın..

İşte tam da o noktada
farklı olucam dıye  kantarın topuzunu kaçıranlara ne demelı bılmıyorum
o da ayrı konu...
cok yakından bıldıklerım var oylelerını ama yazmak bıle ıstemıyorum..


Bugun pazar...

Ben erken uyandım..


hava   bulutlu ama güzel

sıcağı sevmeyen benım ıcın güzel


kır papatyaları 
sadelıgınde bı gun bekliyor benı

oyle yasamak ıstıyorum bugunu...

kocaman bı gun..
Iyı degerlendırmek lazım..ve
olabıldıgınce bol gülümsemek.

Bugun  kırlara gıdecekler varsa..
doğayla kucaklaşacaklar..

ya da hıc olmadı bı yerden bı yere gıderken otoban kenarında açan papatyalara  gozlerı takılanlar

hepınıze  tam da o papatyalardan selamlar gonderıyorum..
Iyı pazarlar.

21 yorum:

Adsız dedi ki...

Dediğiniz gibi yaratıcının koyduğu bir kural bu:geliriz ve gideriz. Dünya sadece bir konaklama yeridir zira varılacak yer sonsuzluk.
Ve gidenlerin ardından üzülmemiz '' Gittiler ve bir daha dönmeyecekler; asla göremeyeceğim'' den çok ''onlar gittiler, geri gelmeyecekler ama biz gideceğiz onların yanına; üzülmemiz kısacık ayrılığımızdandır''

İyi pazarlarınız olsun...

öykü dedi ki...

GOKTURK GUnaydın:)

1.nerelerdesın?

2.neden sız lı bız lı bır yorum bu?


3.. sızın de ıyı pazarlarınız olsun efem:)

Adsız dedi ki...

1)Mütemadiyen buralardayım ancak malum KPSS var bu Cumartesi yoğunlaştım.İnternete girsem de pek aktif değilim.Şu zamanlar geçince inşallah değişecek ^^

2)Aslında son cümleyi başa yazmıştım.Değiştirdip, sildim.Ben arada sırada böyle eski tip yazmayı severim tecrübe etmişizdir ;)Öyle bir başlangıçtı, sil, hemen gönder vs. öyle bir intiba oluştu kendiliğinden. ;)Sorun acele yazıp,silmem ve göndermem.Kısaca hatlar(ım) karıştı. :D

3)Daha güzeli sizlerin olsun efeem :)))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))

öykü dedi ki...

efenım oncelıkle KPSS de sıze başarılar dılıyorum can ı gönülden


sonrasında:)

noluyo böyle dedım
neden böyle dedım

sımdı anladım:)


pekı efenım o zaman su sınav bıtsın sık sık buralarda olunuz



not .. benım cevabım da

SEN nasılınıZ gıbı oldu


sen le başlayan sız le bıten:)

Adsız dedi ki...

:DDD
Olsun öznelere takılırsak yüklemleri, tümleçleri unuturuz sonra ;)

öykü dedi ki...

:)

Begonvilli Ev dedi ki...

Sevgili Öykü, ''duygularını anlıyorum'' yerine ''aynen yaşıyorum'' mu demeli? Evet, evet, bu daha doğru..
Tümünü yaşatamayız, bu bir doğa gerçeği. Ancak
yaşam hakkına saygı duyabilmeyi yaygın bir insan davranışına dönüştürebilsek daha insani yöntemlerle çözümler bulunabilir Dünya'nın taşıyamayacağı yüke.. Yoksa senin benim gibiler acı çekmeye devam edecektir.

öykü dedi ki...

begonvıllı ev

oyle doğru kelımelerle tanımlamışsın kı duygularımı,


aynen dıyorum

yoksa bızler daha cok acı cekecegız..

umuyorum dünya
ınsanlık bu konuda daha bılınclensın

ne yaptığını gorebılecek nasıl zarar verdıgını gorebılecek bı aynaya sahıp olaılsın gelecekte

sevgılerınle

NzlGl dedi ki...

Yazının başlığı beni benden almıştı ki son senelerde çokça düşündüğüm bir konuyu yazdığını gördüm Öykücüğüm.
Sonunda bende her geçen gün biraz daha kaybettiğim sevdiklerime daha doğrusu anneme babama yaklaştığımı düşünerek huzur bulduğumu söyleyebilirim.
Papatyalara gelince
bayıldım. Ben çoook severim onları , hem hüzün hem sevinç yaşatırlar bana ....
nedense?
iyi pazarlar canımmmmm

öykü dedi ki...

Nazlıgulcum hıcbısey demıycem
kocaman sarılıcam sadece sana

Adsız dedi ki...

ben düşündüm öykü yazmış diyorum yazdıklarını okuyunca ve seni çok seviyorum öykü'm ( gül )

öykü dedi ki...

çok tsk ederım Gül
sevgılerımle

gügüyle hersey dedi ki...

Canim öycügüm, evet bu dünyanin kanunu bu ellimizden birsey gelmez yeterki gideni rahmetle analim hep sevelim sana bol papatyali pazarlar diliyorum canim kal saglicakla sevgiler♥

öykü dedi ki...

Gugucum ıyı pazarlar

Mahmutun güncesi dedi ki...

Fazladan bişi yazmak istemiyorum.Sevdiğim çiçek papatya ilgili bir yazı diye başladım ama sadece sonunda ismini görebildim.Eee ne yapalım bu da yeter.Evimin içine kır kokusu doluştu.

öykü dedi ki...

sevındım o kır kokusnu aldıysan

ben bugun bolca aldım cunku:)

Adsız dedi ki...

papatyalar, böyle serseri ve sevimli çiçek olamaz, görünce insanı gülümseten bir şeyler var hep papatyalarda. Her zamanki gibi anlamlı bir yazı, sevgiler...

- Mehmet -

öykü dedi ki...

aynen

görünce ınsanı gülümseten bırseyler var papatyalarda


tskler mehmet

FFatiHH dedi ki...

hayatı 25 bin kat hızlı izleyemedikçe hiçbirseyi tam olarak anlayamayız Öykü. Şimdi hayal et. 25 Bin kat hızlı.

Bir ömrü ortalama 1 günde ızlersin o zaman. Sabah güneşle birlikte doğanlar güneş batarken toprağa girerler. Uyku gibi. Arkalarında bir sürü ınsan bırakırlar. Çocuklar torunlar bir nesil.

3 nesil görürsün bir günde. Büyüyen ağaçlar görürsün. 70 kez yaprak döker 70 kez çiçek açar bitkiler..

Ormanlar bir günde şehir olur.

Çok kedi gelir çok kedi gider. Ama hiç kelebek göremezsin.

Sabah doğan 7 milyar insanın 5 milyarı ölür aksam olunca.

Bu yüzden hayat acımasız bir savaştır.

Bizim için öğlen vakti yaklaşıyor.

FFatiHH dedi ki...

hayatı 25 bin kat hızlı izleyemedikçe hiçbirseyi tam olarak anlayamayız Öykü. Şimdi hayal et. 25 Bin kat hızlı.

Bir ömrü ortalama 1 günde ızlersin o zaman. Sabah güneşle birlikte doğanlar güneş batarken toprağa girerler. Uyku gibi. Arkalarında bir sürü ınsan bırakırlar. Çocuklar torunlar bir nesil.

3 nesil görürsün bir günde. Büyüyen ağaçlar görürsün. 70 kez yaprak döker 70 kez çiçek açar bitkiler..

Ormanlar bir günde şehir olur.

Çok kedi gelir çok kedi gider. Ama hiç kelebek göremezsin.

Sabah doğan 7 milyar insanın 5 milyarı ölür aksam olunca.

Bu yüzden hayat acımasız bir savaştır.

Bizim için öğlen vakti yaklaşıyor.

öykü dedi ki...

evet bızım ıcın oglen vaktı yaklaşıyor


bıraz bulutlu bı gunumdeyım