3 Ağustos 2012 Cuma

Umuttur...

İki birbiri ile baglantılı,
İki hayatın içinden
ve bence çok onemlı konum var
Ikısının de uzerınde oldukca durulması .. Noktası vırgulune okunması.. Bılenlerın hayata daır bu bılgılerını tazelemesı..
Bılmeyenlerınse ogrenmesı dılegımle paylasıyorum.
1)..
Bu fotoğraf, 1900′lü yılların başında, Belçika Kralı II. Leopold’un Afrika’daki sömürgelerinden biri olan Kongo’da, bir din adamı tarafından gizlice çekilmiş. Fotoğraftaki adam, kendisi gibi köle olan ve yeterince kauçuk toplayamadığı için cezalandırılan 5 yaşındaki kızının kesilen sol eli ve sağ ayağına bakıyor.
Bu korkunç fotoğraf 1885 ve 1908 yılları arasında Kral Leopold’un Afrika’daki hakimiyeti süresince işlenen 5 milyon cinayet ve sayısız işkenceden sadece birisinin tanığı ve Kral Leopold’un, Afrika’da sahip olduğu topraklardan elini çekmesi ile sonuçlanan medya tepkisini başlatan belgelerden birisi.
İnternet’te bu fotoğrafın altındaki tartışmalardan birisinde Belçikalı olduğunu söyleyen biri şu yorumu yazmıştı: “Belçikalıyım, dahası bir tarihçiyim. Belçika’nın geçmişindeki bu utancın 4 yıl boyunca aldığım dersler içinde bir kez olsun tartışılmamış olmasını son derece dehşet verici buluyorum”.
Dünya üzerinde benzer haksızlıkların hiç yaşanmamış olduğu bir karış toprak dahi yok.
Bu zehrin yegane antikoruysa insanın çirkinliğe yatkın doğasını kabullenip uğursuz tarihini öğrenmesi.
Nitekim ‘öğrenmek’, vakti geldiğinde benzeri haksızlıkları tanıyıp dur diyebilmenin biricik yolu.
İronik olansa, bu iş için en uygun yer olması gereken eğitim sisteminin, otoritenin nezaretinde beklenenin neredeyse tam tersi bir işlev üstlenmiş olduğu gerçeği…

2.)


Bir kadın,… uçakta zenci bir adamın yanında oturuyordu. Durumdan rahatsızlığını belli edercesine, hostesten başka bir yer bulmasını istedi, zira öylesine antipatik birinin yanında oturamazdı. Hostes, tüm uçağın dolu olduğunu fakat birinci sınıfta yer olup olmadıına bakacağını söyledi.

Diğer yolcular şaşkınlık ve tiksintiyle olayı izliyorlardı, bu kadının sadece terbiyesizliğine değil, bir de birinci sınıfta yolculuğu devam edeceğine şahit oluyorlardı. Zavallı adamcağız çok kötü bir durumda olmasına rağmen cevap vermemeyi tercih etti. Bu yüksek tansiyondaki durumda kadın, birinci sınıfta ve o adamdan uzak uçabileceğinden tatmin olmuş, hostesin dönmesini bekliyordu.

Birkaç dakika sonra geri gelen hostes, kadına:

“Çok özür dilerim geciktim.Birinci sınıfta bir yer buldum Bu yeri bulmak biraz zamanımı aldı, sonra yer değişikliği için pilottan izin almam gerekiyordu. ‘Hiç kimse sorun yaratan bir diğerinin yanında oturmak mecburiyetinde tutulamaz’ dedi ve bu izni verdi.” Diğer yolcular kulaklarına inanamıyorlardı, bu esnada kadın da bir zafer kazanmış gibi yerinden kalkmaya hazırlandı.

Aynı anda hostes, oturmakta olan zenciye dönerek: “Beyefendi, sizi uçağın birinci sınıfındaki yeni yerinize götürmem için beni takip eder misiniz lütfen? Seyahat firmamız adına kaptan pilotumuz sizden böyle nahoş bir olay yaratan kimsenin yanında oturmak mecburiyetinde bırakıldığınız için çok özür diliyor.”
...
Öykü nün notu;

Gunumuzde halen ... ınsan denen canlının ne kadar vahşi ,ne derecede acımasız ve nasıl korkunc bı varlık oldugunu ..Bencıllıgının sınırlarını nasıl urkutucu boyutlara vardırdıgını
hem kendı cevremızde hem de dunyada yaşanan onca kötülüğe bakarak ne yazık kı.. goruyoruz ve bılıyoruz..
Ilk karede bes yasındakı bı cocuga bıle kıyabılen bu vahsı acımasızlıgın
en azından ıkıncı karede kolelık kavramına karsı koyuş adına .. İnsanları ırklarına dınlerıne dusuncelerıne gore sınıflandırmak hatta dusman olmak kavramına karsı durus olarak cok guzel bı ornekle kırıldıgını... İnsana yakısır bı boyuta cekılebıldıgını goruyoruz..
İçinde yasadıgımız bunca bencıl ... bunca kötü ... bunca acımasızlık ve haksızlıga ragmen
Umut verıcıdır dıye dusunmek ıstıyorum..
Sevgılerımle

19 yorum:

Elifin Terazisi dedi ki...

Bir yandan olimpiyatların izliyorum, İngiliz zenci bir atlet yarışı önde tamamladı, tribünlerde sapsarı bir çocuk coşkuyla alkışladı...
Umut olmadan hayat çekilmez ki....

öykü dedi ki...

en azından arada da olsa boylesı seylerı yasamak ve gormek guzel Elıf

Asortik Krep dedi ki...

Bence hayatı hostes ve pilotun yaptığı gibi bir mücadele gibi düşünürsek,ona karşı yaptığımız her skoru bir başarı kabul edebiliriz ve en azından elimizin değdiği her deniz yıldızını tekrar denizle buluşturabildiğimiz sürece umudumuzu yitirmeyiz.

öykü dedi ki...

aynen ben de boyle dusunuyorum sevgılı asortık krep

Adsız dedi ki...

Öykü,
Bu ne güzel bir karşılaştırma. Bu ne güzel bir dönüşüm insanlık adına... Dediğin gibi her zaman umut var insanlığa dair. Birgün dünya, sadece insan olma ortak paydasında buluşacak. Bu harika yazı için teşekkürlerimi kabul et lütfen.
- Metmet -

öykü dedi ki...

Sevgılı Met
Bu yazı benım ıcın ayrı deger tasıyordu


cunku cok onemlı seyler anlatıyordu

o yuzden bu sozlerın yorumun da cok onemlı
cok tsk edıyorum
sevgılerımle

Adsız dedi ki...

Ben de Metmet in söylediklerine katılıyorum.Her zaman umut var.

Adsız dedi ki...

metmet kim öykü?

öykü dedi ki...

sen kımsın adsız?

Adsız dedi ki...

Akif boşuna söylememiş '' Medeniyet dediğin tek dişi kalmış canavar '' diye...

Peki bizde var mı o medeniyetten ? Belki var çoğunlukla yok ...

Sömüriye gelince ; belki şimdi küçük kızların çocukların göstere göstere ellerini kollarını kesmiyor medeni batı ancak girdiği yerlerden çıkınca milyonlarca ceset bırakıyor ardında ; tecavüz ediyor masum insanların zihinlerine ve ne üzücü ki bu yazdıklarımızı da onların ürettikleri üzerinden paylaşıyoruz...Ve üretmedikçe iftar sofralarımıza coca colaların misafirliğine engel olamayacağız...

Unknown dedi ki...

Son bir yıldır Londra'da yasiyorum. Buradaki kozmopolit duzene imrenmiyorum desem yalan olur. Kimse kimsenin rengine, dinine, kiyafetine, engeline, eksigine bakmadan yasiyor. Herkes icin yer var. Mutlaka aralarda sacma sapan insanlar cikiyor karsimiza. Bende ulkem icin boyle bir hosgoru ve cesitliligi kabullenme diliyorum. Farkliliklarla hep birlikte yasam cok daha keyifli, cok daha zevkli.
Sevgiler

G.o.D dedi ki...

Sadece sessiz kalmayarak bir şeyleri değiştirebileceğiz. Gerçekten çok mühim iki konu seçmişsin.Gece gece mutlu oldum. =)

ikarus dedi ki...

"Karşılıklı konuştuğumuz bir sohbette, dinlediğim anlarsın" seni okurken.

öykü dedi ki...

Bılıyorum Gok Turkcum bılıyrum bu konuda elımde oyle bır resım var kı

yayınlıycam en kısa zamanda

öykü dedi ki...

Ozlem ben de bunu tum yuregımle dılıyorum..
TUm duna ve ulkem ıcın


ınsan denen varlık artık kendısıne yakısan ınsan tavırları ıle yasasın dılerım dunya ustunde.

öykü dedi ki...

G.O.D

cok tsk ederım..

Bu tur konuları paylasmak onemlı bence

umuorum cok kısı okusun bılsın


bılmeyene de anlatsın


sevgılerımle

öykü dedi ki...

ikarus cok ozur dılerım
gercekten ozur dılıyorum
anlayamadım ben yorumunu:(

Nidaersin dedi ki...

Merhaba öykü...
Birinci prağrafın görselinde izlendiği gibi afrikalı insanlara yapılanlar insanlıkça kabul görmeyecek davrınış biçimi,koloni sömürüsünün acımasızlığı, eleştirilmesi yeterlimi elbette değil ama eleştirilebilmesi yine de olumlu.

İkinci prağraf ta pilotun sunduğu insanca davranış takdire şayan, ama aksini düşünebilecek insalarımızın halen var olabileceğini kabul etmeliyiz, çoğulculukla "insan olmanın pınarından su içenler"ce takdir edildiğini umuyorum. :D

hele senin sunumun daha hoş bir eda, insanları iticilikten alakoyuculuga yönlendiriyor.

asal konu insan olabilme olunca Ahmet selcuk ilkan'ın şiiri-de hatırlanıyor.

Durup durup bana sorma
Bunu bilmek olay değil
İnsan doğduk insan ama
İnsan olmak kolay değil

Kalpten başka bir yolu yok
Aşktan başka bir dalı yok
Kitabı yok okulu yok
İnsan olmak kolay değil

Yüreğinde sevgi yoksa
Gözlerinde şefkat yoksa
Dünyalar da senin olsa
İnsan olmak kolay değil

Neler gördük bu dünyada
Neler verdik bu uğurda
Sultan olmak kolaydı da
İnsan olmak kolay değil!
A.S.İlkan.

öykü dedi ki...

çok tsk ederım nıdacım
dusuncelerın
benım yazım ıcın begenın

ve bu guzelım sıır ıcın