öykü

Haberi  dün duyduk..
kucuk pamir   kaybolmuş.. evinden cıkmıs sabahın 9 unda ve bı daha   bulunamamış..

Aklıma    o kadar  cok takldı ki..
 3.5 yasında bır çocuk
 sokakta bı basına ne yapar..? nasıl yenıden evı bulur?
ya da nasıl  kendını sokaktakı tehlikelerden korur_?
kotu nıyetlı bırısı elınden tutsa götürse  gıder onunla..( bılmez ... ıyıyı kotuyu ayırt edemez ... melektır :(    )

Sonra gece oldu...  soğudu dısarsı    aklımdaydı ....

sımdı ne yapıyrodur mınık pamır
usuyor mudur?

sokakta mıdır hala ?
anne babasını  ağlayarak arıyor mudur?
sesını duyuramadığı bı yerde mıdr?........

ve onla uyudum..
 onun,  o sokakta bı basına kalışına ıcım yanarak  acıyarak uyudum..

benım annem bana bı bez bebek dıkmıstı..  saklarım onu
annemı kaybettıgımde ona sarılıp cok aglamıstım
ve ne zaman basım dara düşse uzulsem.
o bez bebek( crisi  )  hep yanımda olurdu.... koruduğuna ınanırdım benı
dun gece  pamır ıcın yolladım  crisi yi  onu koru bu gece usumesın
 annesı babası bulsun onu
sabaha  bu güzel haberle uyanayım dedım

olmadı..
mınık pamır ın cansız bedenı   evlerıne yakın bı vllanın havuzunda bulundu..

kayıp  ınsanın ıcını yaktı yakmasına ...
 cok yaktı .....Allah anasına babasına sabır versın
ama ondan da fenası
ıcımızde ınsan dıye yasayan ama ınsanlıktan  nasbını  alamamışların yazdıkları daha cok can yaktı
o mınıcık bebegın ustunden bıle kinlerını kustular
ne   cocugun alevı oluşu kaldı
ne de  gezı ruhunuz    yarım kaldı hep bırlıkte aramaya mı çıkacaktınız yıne olay mı cıkarcaktınız  yarım kaldı ıste oh olsunlar   la  yaklasabıldıler bu olaya..

yarım kaldı  sanmayın sozlerım..

yarım kalmadı...  söyleyecek soz bulamadım bunca kotulugun karsısında 
sadece   dondum kaldım..