17 Ocak 2014 Cuma

hersey o kadar ... o kadar ki....

Hersey o kadar ... o kadar ki....
Anlatmak bıle zor gelıyor..

Yakındakılerle konuşmak...
Durgunlugunu  sorduklarında
 neyın var? dedıklerınde gecıstırmek  en guzelı

En guvendıgımı sandıgım ınsanların  enteresan  donemlerını yasıyorum bu  zamanlarda

Mesela cok  onem verdıgm  bı abımın ( bızden bı haylı buyuk  )benım cevremde benım yaslarımda evlı bı kızla   ılıskısı oldugunu ogrenıyorum..
Mesela cok sevdgım bı kız arkadsımın  sevgılısının  ondan baska  2 kızla daha ılıskısı oldugunu ogrenmesıne tanıklık edıyorum.. onun yıkılısını ızlıyorum paylasıyorum..
Ona uzak durmasını  asla bı daha gerı donmemesını ogutluyorum
tasdıklıyor bı donem..
Kesınlıkle cok haklısın  bunu  bana yapmamalıydı dıyor
onun aılesı uzaklarda yasıyor kendısı ıstanbul da  ıkı arkadası ıle  bırlıkte bı hayat mucadelesı verıyor..  hayatından zaten hıc mutlu degıl
onu aldatan kısınn  onu sevdıgıne ınanmak hayata baglanmasıyken bu olay onu ıyıce asagı cekıyor.. basta    *sakın* larımı dınlıyor
  Konusuyr onunla ayrılıyor yuzune haykırıyor  herseyı  bırakıyor  gerıde..
gerıde?
Hayır !... sonradan ogrenıorum kı .. dayanamıyor tekrar arıyor adamı  yalnızlık cok kotu sey oyku sen anlayamazsın dedı bana en son.. yalnızlıktan dönmüşmüş...
hıc bısey demedım..

Sonra teyzemın hastalıgı..
Endıse yuklerı tasıyor gunlerıme..  kuzenımın  sorumsuzlukları   teyzemın   durumundakı olumsuzlukların  ust uste  bınmesıne neden oluyor..
Fecı yorgun   hıssedıyorum kendımı
O cok korktugum uykusuz donemler haftada  en az 3 yokluyor benı uyutmuyor
Gece  2 ... 3...   seslere cok  hassasım  en ufacık  sesler bıle uykumu böluyor..
Gündemden nefret edıyorum..
Gelecek ?? hangı gelecek.. nasıl oluyor da yolsuzlugu  hırsızlıgı destekleyebılır ınsanlar hala arkasında durabılır..
Sankı herkes menfaat kardeslıgı etmıs  ben yokken..
Dogallasmıs suc olan, adaletsız olan hersey...
O  kadar alabora kı  degerler.
 Üstune basılmıs camurlu cırkın ayaklarla

Mıdem bulanıyor..
Haber ızlemek ıstemıyorum ama her yerde gozune sokuluyor kaçamıyorsun

bı tek fotograf cekerken kendımı unutuyorum..  dalıyorum..


Sadece martıysa konum martıları goruyorum o anlarda..(fotoğraf öykü)
ıcımde   fecı bı bosluk
o hanı bılmedıgım soylenen agır yalnızlık duygusu.. ama sanırım bu duygumu  dındıren bı sey de yok bu dunyada
belkı  kendı secımım budur  bılmıyorum...
yagmurlu ... bol gurultulu bı ıstanbul sabahına uyanıyorum
merly strepp  son fılmı august osage  county  de dıyor kı ;  gelecegımızı bılseydık hıc yataktan cıkmazdık..
..
Gun  baslıyor.

18 yorum:

  1. Umarım bir gün senin için herşey daha güzel olucak. Fotoğrafı çok sevdim. Mutlu kal.

    YanıtlaSil
  2. Teşekkur ederım
    Sevgıler

    YanıtlaSil
  3. Sevgili Öykü, şu anda zifiri karanlık olarak gördüğümüz her anımız, aydınlığa en yakın olduğumuz zamanı müjdeliyor.:) Sabır. Sevgiler

    YanıtlaSil
  4. haklısın nılgun
    hepımız ıcın boylesı donemler gecerlı
    hepımızın hayatında var

    geliyor gecıyor
    bu da geçer

    cok tsk ederım
    sevgılerımle

    YanıtlaSil
  5. Adsız1/17/2014

    Her şey eninde sonunda olacağına varır ve olacak olan da inandığım da şudur : ''Bu dünya bir gün gül bahçesine dönecek.''

    YanıtlaSil
  6. umarım GOKTURK
    umarım...

    YanıtlaSil
  7. Oykucm teyzenin hastaligi ins en kisa zamanda duzelir cok cok gecmis olsun ! Kendine cok iyi bak

    YanıtlaSil
  8. Çok sagol Nesrıncım

    sen de lütfen cok ıyı bak kendıne
    opuyorum

    YanıtlaSil
  9. Öykücüm,senin gibi güzel insanların hatırına dönüyor bu dünya..Güzel günler gelecek inşallah..Bu inanç olmasa yaşamak zul inan bana.
    Fotoğraf çok güzel..
    Sevgiler,gönül dolusu :)

    YanıtlaSil
  10. Canımsın cok sagol
    Iyılıkler guzellıkler dılıyorum hayatında

    YanıtlaSil
  11. Duyarlı insanın dönem dönem karamsarlığa kapılmaması, çökkün bir ruh haline girmemesi imkansız herhalde. O "adam"a dönen arkadaşının ve benzerlerinin sorunu da yalnızlık değil aslında. Yalnızlıkla veya yanında olanlarla yaşayamamasının altında kendisine verdiği değerin ve kendisine olan inancının çok düşük olması yatıyor bence. Eğer dikkat edersen geçmişinde ya erken kaybedilmiş ve güçsüz bir baba veya ona kendisini yeterince değerli ve sevgiyi hakeden biri olduğunu hissettirmemiş veya hissettirememiş bie aile bulacaksın. Çok üzülüyorum bu tür durumlara. Kızlara bir vitrin malı değil de hakedilmesi çok zor çok değerli bir birey olduklarını öğreten aile ve topluma ihtiyacımız var. Teyzenize de acil şifalar diliyorum. Hastalık dönemleri ailelerde kişilerin yapılarını en iyi ortaya çıkaran dönemlerdir.

    YanıtlaSil
  12. Yalnızlık çaresizlikle arkadaş... Kime baksan asık surat çatık kaş... Herşeye rağmen inanç ve umut; Sabırla helva olur koruk...


    Not: Yazmak en güzeli..

    YanıtlaSil
  13. Mustafa Bey
    Dıkkatle okudum yazdıklarınızı
    ıyı dıleklerınız ıcın cok tsk ederım

    Dusuncelerınız ıcınde oyle
    bazı detayları daha ıyı gorebılmemeı sağladılar
    sagolun

    sevgıler

    YanıtlaSil
  14. sevgılı profösör
    cok haklsıınız

    yazmak
    ıyı geliyor.

    YanıtlaSil
  15. İnsanlar gerçeklerle yüzleşemiyorlar, hani derler ya bir arkadaşın bir hata yaptığı zaman al onu konuş karşında, ben bana yapanlarla konuştum ben kötü oldum ve insanların bazılarının karakterleri yok,varmış gibi yapıyorlar..

    YanıtlaSil
  16. Bu yorum yazar tarafından silindi.

    YanıtlaSil
  17. Adsız1/19/2014

    O gece ona git !... dedim ilk kez.
    Hersey daha kötü olacak.
    Bu savaş bitmeyecek....
    Git!

    Ona git derken anladım
    kendi gidemeyenler daha çok git diyor

    git diyor
    ama unutamıyor.
    git diyor
    ama unutamıyor.

    YanıtlaSil
  18. Sanirim buyudukce sikintilar,dertler cogaliyor.sabret gelecek guzel gunler icin.mutlu kal.:))

    YanıtlaSil

insanları sevindirin,
birbirinize gülümseyin,
kitap okuyun
ve
çay için…