Anısına..

Demiştim..
Hiç basmadı ayaklarım köyün toprak  zemınıne.
İçmedım köy cesmelerınden su..
Annemın ellerı toprak kokmadı..

Ama hıssettım..
Ama aıt  hıssettım..
Tam da yuregımın  en ıcınde..

Bak şimdi
Nasıl gercek.. nasıl   anlamlı
nasıl  hayatın felsefesının en dogru hali..

Selam olsun sana AŞIK VEYSEL..  dostlar senı hatırlıyor..
hem de sevgıyle saygıyla

Ben giderim adım kalır
Dostlar beni hatırlasın.

Can bedenden ayrılacak
Tütmez baca yanmaz ocak
Selam olsun kucak kucak
Dostlar beni hatırlasın

Ne gelsemdi ne giderdim
Günden güne arttı derdim
Garip kalır yerim yurdum
Dostlar beni hatırlasın

Açar solar türlü çiçek
Kimler gülmüş kim gülecek
Murat yalan ölüm gerçek
Dostlar beni hatırlasın


( dınlerken o  bı yerde  aaah  dıyor ya..  ıcımden de bı seylerı  koparıp goturuyor..)

( bugun AŞIK VEYSEL in ölüm yıldonumu... Suadıye den bı kız  adı öykü   ... dınledı onu bu sabah yenıden.. Turkulerını agıtlarını...
Ve   baska sozum yok  onun  sozlerının  ustune...
lutfen sızler de dınleyın  sevgıyle..)