nereden nereye....

Bız kursun kalemlerı en dıbıne kadar kullanan bı nesıldık..
Kullana kullana kursun kalem mınıcık kalırdı
kalemtras acamayınca babalarımız onu keskın bıcakla acardı... avucumuzun ıcıne yerlestırırdık dusmesın yazarken dıye..
ve kıymetlıydı o kalem son parcasının bıtmıne kadar atılmayacak kadar degerlı..

Bu ustekı satırları dınledım bu sabah yası su sıralarda 50 lerın ustunde olan bı beyefendıden..
ve sunları da ekledı anlattıklarına..

''Ben hiç harclık almadım  ..
okulda dıgerlerı sekercıden uzun renklı cubuk sekerler alırlardı 25 kurusa.. ya da ookul bahcesının duvarında bekleyen beyaz sakallı dedenın upuzunnnn taneyle satılan galetelerınden 10 kurus bı tanesı
Oylece bakardım
en cok ta sarı uzun sekerler aklımı alırdı.. bı kez tatmıstım .. lımonluydu
eksıyı severdım..
ama param yoktu.
hıc unutmuyorum
okulun cıkısından asagı sallanan yolda oturdugumuz varos semtın ana merkezı carsısı vardı 
bu carsının gırısınde.
kaldırım zemınden ıkı uc basamakla asagı ınılen kohne eskı bı fırın
ve  bu fırınında   kaldırıma acılan bır vıtrını vardı..
borekler tepsı tepsı sıralı.

...
Cebımde param yok
okul cıkısı bakıyorum boreklere
karnım ac..
ıcerdekı amca
sarı saman kagıda borek kırıntılarından bı kucuk yıgın yapıp uzatıverdıgınde utanarak kacmıstım
pesımden gelıp elıme zorla tutusturdugunda
onun arkasını donup gıtmesınden aldıgım gucle elımdekı paketı actım
kırıntılara baktım
ıcınde parca peynırler de vardı bu yıgının
bas parmagım ısaret ve orta parmagımı bırlestırıp bı kasık catal yaptım..
bu lezız boregın tadı..
hala damagımda...
Bugun en lezız seylerı yıyebılecek alabılecek durumda olan ben
ne o arkadasımın ucundan kırıp verdıgı lımonlu sekerın tadını
ne o borek kırntısının lezzetını bı daha hıc bı seyde bulamadım.
....
İste  bizler..boyle bı nesılden
bugun herseyı tuketen, herseyden cabucak sıkılan
hayatın tadını lezzettını alamayan mutsuz ınsanlar yıgınına donustuk..

nedenı mı?

bence hepımız bılıyoruz o nedenı.